Τη μισώ αυτή την Πανσέληνο…

demon January 30th, 2010

γιατί το φόρεμά της είναι μακρύ, μαύρο και μουντό

γιατί δεν έχει ούτε χρώμα ούτε ζωάκια τσιμπημένα στο πέτο της

γιατί το καπέλο της είναι αυστηρό, ψηλό και τραχύ

γιατί δεν έχει πρόσωπο, μόνο συναισθήματα, σαν τους εφιάλτες μου

τη μισώ αυτή την Πανσέληνο…
κι όμως με ζαλίζει πάντοτε το φως μέσα της.

Πηγή εικόνας: ploop26.deviantart.com

Μια νύχτα για μένα

demon December 1st, 2009

Μου φέραν κάτι φίλοι από τη Νάξο τυριά. Παράξενα, γεμάτα καπνιστές, αλμυρές και βαριές μυρωδιές. Να τα χαρώ. Να τα γευτώ. Από την Τυροκομία Νάξου κατευθείαν στο πιάτο μου, στην Αθήνα!

Έτσι!

Άνοιξα κι εγώ ένα μπουκάλι κρασί από ένα γνωστό οινοποιό στο Διμηνιό της Κορινθίας, όπου κάποτε περνούσα τα καλοκαίρια μου στο εξοχικό μας, έκοψα άγαρμπα δείγμα από τη τυριά, προσπαθώντας σκληρά να μην τα τραυματίσω, να μην τα θρυμματίσω. Δύσκολο.

Το ένα έμοιαζε με Έμενταλ. Στο χαρίζω! Το άλλο με καλή γραβιέρα. Και το τρίτο ήταν ένα σκληρό τυρί, με άρωμα γλυκάνισου, τυλιγμένο σε μαύρο σουσάμι.

Πεπαλαιωμένο τυριά. Σαν το ουίσκι ένα πράγμα. Προσωπικά προτιμώ το gin.

Γέμισα μια τεράστια πιατέλα από φυσητό γυαλί, πρόσθεσα και μερικές ελίτσες γεμιστές, πήρα και το ποτήρι μου σχεδόν ξεχειλισμένο και κάθισα στην πολυθρόνα.

Να τα πω λιγάκι με τις σκέψεις μου, πριν ζαχαρώσω. Πριν χαλαρώσω. Πριν ζαλιστώ όσο πρέπει για έναν γλυκό, γρήγορο ύπνο.

Καλό μήνα να πω; Α ναι. Είναι κι αυτό. Μπήκε. Όχι που θα κώλωνε! Μπήκε κι ο Δεκέμβρης. Μαζί και η ολόγιομη κυρά.

Σεργιάνι πάνω από τα κεφάλια μας. Μην ρίχνεις τρίμματα καλέ! Εκτός κι αν είναι όνειρα…

Πηγή εικόνας: the-dark-silhouette.deviantart.com

Things to Do:

demon November 16th, 2009

Καλή βδομάδα Σελήνη που για άλλη μια γύρα θα κυνηγήσεις την ουρά σου. Από Δευτέρα έως Παρασκευή και το Σάββατο θα κοιμηθείς λιγάκι παραπάνω, για να αντέξεις στο Κυριακάτικο πάρτυ. Αυτό με τους μεζέδες, τα σφηνάκια και τα αμμώδη όνειρα.

Ραντεβού μες στην εβδομάδα, φαγητό έξω την Παρασκευή, δείπνο σπιτίσιο αυτό το βράδυ.

Λίγα καρφώματα στους δρόμους της Αθήνας, δρασκελιές μπροστά από βιτρίνες, αχνιστά τσάγια με μέλι, ασυναγώνιστα Lebkuchen και πρωινά μέχρι αργούτσικα στο κρεβάτι με περιμένουν με αγωνία. Και μετά, μίνι μαραθώνιος παράλληλος με το φως, ξενύχτι κρεμασμένο μπροστά από τον υπολογιστή για ένα ζωντανό project και μερικούς πελάτες, και καλλιγραφικές σκέψεις έτοιμες να μπουν σε συρτάρια δημιουργικά.

Έλα, είμαι πιο κοντά!

Σε ό,τι νόμιζα πως θέλω.

Σε ό,τι άκουγα μέσα απ’τα κοχύλια στο λαιμό μου.

Σε ό,τι άγγιζα με τα δάχτυλα των μαλλιών μου.

Να χορέψω.

Μάθημα πρώτο…

Έλα, θα τα καταφέρω.

Πηγή εικόνας: glitterplague.deviantart.com

Χρόνια πολλά – Το 23ο κλειδί

demon October 4th, 2009

Έχει Πανσέληνο απόψε…

Και εκλογές νωρίτερα.

Και Moto GP το μεσημεράκι.

Έχει και φαγητό έξω με καλή παρέα. Δεν ξέρω αν θα πάμε Πόρτο Ράφτη για ψαράκι ή κάπου minimal για γεύση με καρυκεύματα και εικόνες λευκές, μπερδεμένες.

Η blogosfaira μου γιορτάζει σήμερα. Πάλι. Κλείσαμε τους 23 μήνες εδώ μέσα. Διαδικτυακοί πάπυροι με μελάνια που δε σβήνουν. Με θεατές και θέαμα την ίδια την ψυχή.

Με πολύ αυτομαστίγωμα, αυτοέκθεση, αυτάρκεια και διάθεση για μοιρασιά. Ίσια μοιρασιά.

Χρόνια πολλά άγνωστο αλλά πολύχρωμο σύμπαν. Σε νιώθω που και που. Καρδιοχτυπάς σα νότα κι εσύ. Είδες; Έχουμε τελικά κάτι κοινό…

Πηγή εικόνας: wcia.deviantart.com

Διακοπές στην ηλιόλουστη Χαλκιδική: )))

demon August 14th, 2009

imgp7846.jpg

Τετάρτη 12-8-09

Δεν είδαμε τελικά τις Περσίδες το βράδυ, ούτε και ψηλαφίσαμε την αστρική σκόνη. Είχε τόση συννεφιά, που το αναψοκοκκινισμένο φεγγάρι με κόπο περπατούσε.

Πέμπτη 13-8-09

Ήλιος! Ναι, κυρίες και κύριοι. Τώρα που πλησιάζει η περίοδός μου (Κυριακή λέω) –καταμεσής των διακοπών μου, στο άνθος της ξεκούρασής μου!- εμφάνισε ο ουρανός τον περιβόητο ήλιο του.

Ακόμη σπίτι είμαστε. Έχω βάλει στη διαπασών, σχετικά, Therion και φτιάχνω χωριάτικη σαλάτα. Ο άντρας δουλεύει πάνω στον καινούργιο server, στη Γερμανία. Τελικά το χαίρεται το laptop μας.

Εμένα μ’έχει πιάσει ανυπομονησία να πάμε θάλασσα. Να χαρούμε τον ΉΛΙΟ και τη θέρμη του, όσο είναι μέρα. Γιατί με τους αέρηδες εδώ, αυτές τις μέρες, ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρουν από Θεσσαλονίκη και Πολύγυρο.

imgp7815.jpg

Σου είπα ότι τρώμε κάθε μέρα φρέσκο ψάρι; Τόσο πολύ ψάρι, μαζεμένο, δεν έχω ξαναφάει στη ζωή μου. Τι τσιπούρα, τι λαυράκι, τι χιόνα. Κι όλα στα κάρβουνα (από ξύλο ελιάς), στον ξυλόφουρνο που έχουν αγοράσει οι γονείς του άντρα! Yummy.

imgp7947.jpg

Ξέφυγα… πάλι

demon July 7th, 2009

Γεια σου φεγγαράκι!

Ρούφα το, ρούφα το.

Παφ, πουφ, παφ, πουφ…


Πηγή εικόνας: genepulse.deviantart.com

Μια στάλα πριν την πανσέληνο

demon July 6th, 2009

~

Καλή βδομάδα, θεατή του χρόνου!

Μια στάλα πριν την πανσέληνο, ίσως και να προλαβαίνεις να ντυθείς.

~


Πηγή εικόνας: sorrow-tiger.deviantart.com

Τσα! … όνειρο εδώ

demon May 28th, 2009

Τελείωσε. Η τσιχλόφουσκα έσκασε στον τοίχο, αφήνοντας φούξια αποχρώσεις, σαν πατημασιές πεταλούδας!

Την τελείωσα τη δουλειά, ναι! Μεγάλο project, δύσκολη, επίπονη δουλειά, πολύ καλή εμπειρία με τελικό αποδέκτη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γουστάρω. Γύρω στις 10 μέρες μου πήρε. Απανωτά 12ωρα, κυρίως σωματική κούραση, αφού βιδώθηκα σε μια καρέκλα με ακουστικά στα αυτιά μου και πλήκτρα κάτω από τα δάχτυλα.

Έλειψα μερούλες από τη διαδικτυακή μου ίνα που με συνδέει με σας. Από τον πάπυρο και τη σφαίρα μου, μέσα από την οποία όλα τα βλέπω, όλα τα αγγίζω, όλα τα γράφω με φτερά παπαρούνας.

Γλιστράω καθώς κρατιέμαι από το πανί του φεγγαριού. Θα σας δω κι απόψε. Ναι. Θα επισκεφτώ το παραθύρι σας για να κλέψω το γλυκό που κρέμεται από το πατζούρι.

Και σε σένα θα έρθω. Δε σε ξεχνώ. Κι ας μη μου μιλάς πια. Ζάρωσε κι αυτό το παραμύθι, τράβηξε προς τα μέσα τις κεραίες του, σα σαλιγκάρι. Θα ξανακοιτάξεις, που θα πάει. Και θα με ξαναδείς.

Εδώ είμαι! Κι εδώ είμαι!

Πηγή εικόνας: ronaaa.deviantart.com

Τυλιγμένη…

demon May 13th, 2009

Μέσα από κόμπους ανηφορίζω κι αγγίζω το πάτωμα, τα πέταλα, τη γη και ισορροπία μου.

Μουσική ξανά και νότες κρεμασμένες σαν κορνίζες. Τόσο δεικτικά.

Όνειρο που πέθανε ξαπλωμένο. Κι εγώ ν’αναρωτιέμαι αν είχε νόημα να κάνω τότε κείνα κει τα ταξίδια. Τα ζαχαρωτά. Τα μακρινά. Τα πονηρά. Τα δύσκολα. Τα ασταθή.

Δεν έχω άλλη ανάσα για να πλέξω παραπάνω κοτσίδες στον ήλιο. Θα καθίσω ήσυχα. Εδώ. Στη γωνιά του κήπου μου. Μέσα στην αιώρα.

Να κοιτάζω το φεγγάρι που ξαναφόρεσε δαντέλες.

Γλυκό του κουταλιού κι εγώ, με ανοιχτό το στόμα, να περιμένω το μεταλλικό χέρι να προσγειωθεί πάνω στη γλώσσα μου.

Πηγή εικόνας: maplerose-stock.deviantart.com

Η απάντησή μου είναι…

demon May 9th, 2009

Τι με παίρνεις από πίσω; Πόσο χαριτωμένο το θεωρείς; Εντάξει, το έχω κάνει κι εγώ. Στο ομολογώ. Αλλά άλλο εγώ άλλο εσύ. Εσύ είσαι εκεί πάνω. Μια βεντάλια που, μια ανοίγει κι επιδεικνύει τα ολοφώτιστα φτερά παγωνιού κι άλλοτε κλείνει ερμητικά και σε προκαλεί να φανταστείς το σχήμα της.

Κι εγώ απόψε, στην πίσω σέλα της μηχανής, απέμεινα να σε κοιτάζω να γλιστράς μια πίσω μια μπροστά μου. Ξέρεις, αυτή η θέση μου δίνει πάντοτε το δικαίωμα να υπνωτίζομαι γλυκά και να γεύομαι το γκάζι σα νιφάδα χιονιού. Να κάνω όλες μου τις σκέψεις. Και να βλέπω ό,τι δεν υπάρχει σα να υπήρχε!

Λοιπόν το αποφάσισα. Σε αυτό που με ρώτησες… σου έχω την απάντηση.

Θα προσπαθήσω να φύγω. Θα προσπαθήσω να διακόψω. Γιατί το χρωστάω στον εαυτό μου. Το να προσπαθήσω.
Πάντα θεωρούσα πως ό,τι είναι βαλμένο σε στέρεη βάση, έχει και καλύτερες πιθανότητες να ευδοκιμήσει, να ψηλώσει, να διαρκέσει πανέμορφο.

Η βάση μας είναι σαθρή. Εσύ την έβαλες άλλωστε. Το ξέρεις τόσο καλά. Οπότε οι πιθανότητες είναι εναντίον. Αλλά και η πραγματικότητα η ίδια είναι.

Ξέρεις. ……

Δε θα καθίσω για ακόμα μία φορά να πιστέψω στην υπόσχεση της προσπάθειας. Ιδίως όταν δεν αλλάζεις κάτι που έχεις. Αλλά σε ενοχλεί. Αλλά περιμένεις να αλλάξει αυτό πρώτα. Από μόνο του! Για να το μετασχηματίσεις εσύ μετά.

Η απάντησή μου είναι…

όχι

Πηγή εικόνας: hotaru-odori.deviantart.com

Next »