Ένστικτα
demon December 4th, 2007
Πηγή: loneoceancs.com
Μαύρη μουσούδα, σκοτεινά μάτια, λευκοί λεκέδες στην κοιλίτσα και ξυρισμένες φαβορίτες που σχηματίζουν δυο άσπρες γραμμές, σαν τον σμήναρχο, πάνω από τα αφτάκια. Απέκτησα γάτες! Για μία πήγαινα αλλά είπαμε να τα μοιράσουμε. Μία εγώ, μία εσύ. Ο καθένας θα έχει το ζωάκι του. Κι όταν με το καλό μείνουμε μαζί, θα γίνει η επανασύνδεση των αδελφών. Πολύ δράμα, πολύ συγκίνηση, πολύ σαπούνι.
Η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη απόψε. Το σκεφτόμουν εδώ και καιρό να αποκτήσω γάτα, στο χώρο μου. Στο σπίτι των γονιών μου υπάρχουν, πάντα υπήρχαν. Όπως υπάρχει όμως και ο κήπος. Κι έτσι γίνεται, ναι. Όχι όμως όταν λείπεις καθημερινά από το σπίτι για 10 ώρες κατά μέσο όρο. Έχοντας ένα μπαλκόνι κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Δε χρειάζεται να μαρτυρήσει και το ζώο μαζί σου.
Το σημαντικό είναι ότι, με την παρότρυνσή σου, το πήρα. Τα πήραμε. Άλλο αν θα τα φροντίσω εγώ τελικά. Με τον καιρό θα τα μάθεις κι εσύ. Θα γνωρίσεις τη γατίσια φύση και ίσως να την κατανοήσεις.
Όταν γεννήθηκα η μαμά μου είχε τον Μάο. Ένα πανέμορφο, κατάμαυρο, γυαλιστερό γατί με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, αν κρίνω από τις διηγήσεις. Τον είχε μάθει η μητέρα μου να μην μπαίνει στο δωμάτιό μου. Άκουγε λοιπόν ο γάτος κλάμα μωρού, μωρό όμως δεν έβλεπε. Και δεν τολμούσε και να μπει στο δωμάτιό μου. Περνούσε το κατώφλι η μαμά κι ο Μάο πατούσε φρένο και δεν πάταγε νυχάκι στο παρκέ.
Μόλις απέκτησα δική μου βούληση, απέκτησα και γάτες. Ή μάλλον απαιτούσα, τις έφερνα σπίτι και φυσικά τις σπιτώναμε περιχαρείς. Και κάπως έτσι κύλησε η γατίσια ζωή μου, μαζί με την Τζούκα (εκ του τζουτζούκα), τον Τίγρη (θηλυκή μεν, ανδρική ιδιοσυγκρασία δε και κάπου στη μέση βγήκε το όνομα), τη Χέστρα (χωρίς σχόλια), τη Cinnamon, την Ουρίτσα, τη Χιονάτη, την Κατάρα…
Μέχρι σήμερα. Η dreamerland μου παρέδωσε την Αμαζόνα και την Πεφάνα, που έγιναν… Ματάκι και Κουβαρούλα ή Κουβαρίστρα, αναλόγως πώς κουλουριάζεται. Φαντάζομαι ότι θα της σηκωθεί η τρίχα, όταν μάθει τι απέγιναν τα ονόματα που τους είχε βγάλει! Είναι δυόμισυ μηνών και το κοινό μας μέλλον θα έχει ενδιαφέρον…
Τελικά, η ομορφιά, είναι κάτι ενστικτώδες.
Πηγή: www.thealmightyguru.com
Αν και με τις γάτες δεν έχω και τις καλύτερες των σχέσεων…νομίζω οτι είναι το πιο κατάλληλο ζώο όταν λείπεις πολλές ώρες απο το σπίτι …ειδικά όταν έχεις μεγαλώσει μ΄αυτές..ξέρεις και την “περίεργη” φύση τους !
Καλό μήνα!
Ματάκι και Κουβαρίστρα????
Τέλεια είναι!!!
Μα ΜΟΝΟ “περίεργη” είναι η φύση τους, νομίζω. Γι’αυτό και με έλκει. Ό,τι θέλουν κάνουν, όποτε το θέλουν κι αν αποζητήσουν το χάδι και την επικοινωνία, τότε μόνο θα σου έρθουν. Είναι απίστευτη μαγεία η ιδιοσυγκρασία τους. Καλό μήνα τρελοφαντασμένη!
Βρίσκεις dreamerland? χαίρομαι… Ασχέτως αν δεν θα “ακούσουν” ποτέ σε αυτά τα ονόματα βεβαίως.
Μην το λες. Τα δικά μου ακούνε μια χαρά στα ονόματά τους.
Σε λίγο καιρό θα το μάθουν το όνομά τους, αν τα φωνάζεις συχνά μ’ αυτό.
Τώρα αν θα σου δείξουν μετά ότι το ξέρουν ή όχι, εξαρτάται από τη διάθεσή τους…