Εκπαιδεύοντας τη γάτα μέρος γα’
demon December 7th, 2007
Σιγά που δε θα έγραφα εγώ γατοκείμενο. Πριν από ελάχιστες μέρες απόκτησα δυο κατάμαυρα γατιά. Ετών: 2 1/2 μηνών! Και η αλήθεια είναι πως είχα ξεσυνηθίσει να έχω μωρά. Γιατί τα τελευταία 10 χρόνια και βάλε, έχω φορτώσει τις γάτες μου στους γονείς μου, βορείως. Που σημαίνει πως και κήπο έχουν κι άλλη μεταχείριση και οι κουβέρτες, χαλιά κλπ. πλένονται, ώστε να μη μυρίζει ποτέ το σπίτι! Μέχρι πρότινος εργαζόμουν κατά μέσο όρο 12 ώρες, 6 μέρες την εβδομάδα και το σπίτι μου με καλωσόριζε μονάχα στην περίπτωση ύπνου ή sex. Ένα σπίτι στο κέντρο της Αθήνας, μεγάλο μεν, τσιμεντόσπιτο δε. Οπότε, όσο κι αν λαχταρούσα την παρουσία γάτας, δε σκόπευα να το κάνω αυτό το μίνι έγκλημα ούτε στο ζωάκι ούτε και σε μένα. Όσο κι αν ήθελα παρέα κάτι πρωινά Κυριακής ή ξημερώματα καθημερινής.
Είτε επειδή η επιθυμία μέστωσε είτε επειδή απλώς έγινε, την Τρίτη έγινα “μαμά”. Και δεν ανέλαβα μονάχα ένα, αλλά δύο γατάκια. Εις διπλούν λοιπόν το όποιο χάος, κόστος, ευτυχία, ενθουσιασμός.
Σκέφτηκα να καταγράψω την εξέλιξη αυτής της γνωριμίας. Όχι για κανέναν πρακτικό λόγο. Γιατί ούτως ή άλλως θεωρώ ότι οι γάτες είναι ενστικτώδη πλάσματα, οπότε ως τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίσεις κι αναλόγως φυσικά. Αλλά να. Η blogosfaira μου ιντερνετική γραφή ημερολογίου είναι, οπότε γιατί να μη μοιραστώ με το άπειρο την άφιξη των δύο καταύμαρων ενοίκων στη ζωή μου;
Πηγή: www.lladyhwk1.com
Ημέρα πρώτη:
Αγαπημένο μου ημερολόγιο… Πλάκα κάνω!
Τα γατάκια μπήκαν σπίτι μου το βράδυ της Τρίτης. Ψαρωμένα τελείως, μουδιασμένα, γραπωμένα το ένα από το άλλο, ξαπλωμένα μέσα στο κλουβάκι που μου δάνεισε η Ανδρονίκη. Προσπάθησα γρήγορα-γρήγορα να οριοθετήσω το χώρο στον οποίο θα κοιμούνται, θα τρώνε, θα τα κάνουν. Ώστε να είναι η πρώτη ή η δεύτερη μνήμη τους. Το πείραμα ομολογώ ότι πέτυχε αμέσως κι έτσι δεν είχαμε… ατυχήματα.
Τα μικρά δεν υπήρχε περίπτωση να ακούσουν ούτε καν στο “ψιτ εσύ!”, πόσο μάλλον να με αφήσουν να τα αγγίξω. Εκούσια. Κι έτσι τα άφησα να σεργιανίσουν, να πειραματιστούν, να αλωνίσουν σε όλους τους χώρους. Κι εγώ διακριτικά από κοντά. Ούτως ή άλλως, ούτε μάλωμα κατάλαβαν.
Με έκπληξη διαπίστωσα ότι κοιμήθηκαν στο αυτοσχέδιο καλάθι με τις πολύ ζεστές κουβέρτες που έστρωσα. Κι έτσι, ικανοποιημένη από την πρώτη μέρα, κοιμήθηκα ευτυχής κι εγώ.
to be continued