demon January 26th, 2008
Σου το λέω για να το ξέρεις. Για να μην υπάρχει παρεξήγηση. Θα σε κερατώσω!
-Όχι, δεν θα το κάνεις.
Γιατί;
-Γιατί μ’αγαπάς.
Ε και;
-Δεν θα το κάνεις!
Γιατί;
-Γιατί μ’αγαπάς…
Ε και;
-Ε δεν θα το κάνεις!
Μα γιατί;
-Δε θα με απατήσεις, γιατί μ’αγαπάς.
Κι εσύ μ’αγαπάς, αλλά με πονάς!
Πηγή εικόνας: www.karensmallbone.com
demon January 26th, 2008
Καλή αρχή. Καλή μέρα. Καλή προσπάθεια.
Μη με αγγίξεις ακόμη. Με κρατάω για μένα.
Τα χείλη μου τα προορίζω για το όνειρο.
Τα μαλλιά μου για το νερό.
Το σώμα μου για τον αέρα.
Τα χέρια μου για τα κεριά.
Τα δάχτυλά μου για το εγώ.
Εσένα θα σου δώσω το μάτι μου. Μετά.
Μετά την παράσταση, μετά το φως, μόλις κουραστεί το μυαλό και οι σκέψεις αποσυρθούν η μία μετά την άλλη στα ενδότερα, στην ψυχή τους.
Καλή μέρα.
Σαν το μέλι αιστάνομαι. Γλυκιά, ζεστή, ανοιχτόχρωμη, δυνατή, μεστή, γεμάτη καμπύλες έτοιμες να ξαπλώσουν στο κουτάλι σου, σχηματίζοντας κυματισμούς σε κάθε κίνηση.
Περίμενε το βράδυ. Τότε θα σου πω πόσο καλή είναι η μέρα!
Καλή μέρα για τώρα. Γέμισε το τενεκεδένιο κουτί με τα αρσενικά σου σάλια και πλημμύρισέ με με αυτά όταν και η τελευταία αχτίδα τραβηχτεί μέσα, σαν την κεραία του σαλιγκαριού…
Καλή μέρα, κάνε προσπάθεια να κάνεις μια καλή αρχή.
Πηγή εικόνας: objet-petit.blogspot.com
demon January 25th, 2008
Γλιστράς κάτω από το πάπλωμα. Με κοιτάς και προσπαθείς να με ψυχολογήσεις. Έφυγα πριν χωρίς να πω τίποτα. Παράξενο.
Βάζεις τον δείκτη σου πάνω στη μύτη μου και τον σέρνεις γύρω από τις καμπύλες της. Σταματάς απότομα όταν φτάνεις στο λακάκι πάνω από τα χείλη μου. Έχω ανοίξει τα μάτια μου και σε αγριοκοιτάζω.
Ακουμπάς το αριστερό σου χέρι στους κροτάφους μου, στο μέτωπο, στις ρυτιδούλες μου κι αρχίζεις με κυκλικές κινήσεις να με ηρεμείς. Να μου μιλάς μέσα από την κίνησή σου.
Με βλέπεις να μισοκλείνω τα μάτια. Παίρνεις τα δυο μου χέρια, όπως είσαι αντικριστά, και τα χώνεις μες τα δικά σου.
Σχηματίζουμε μια πεταλούδα, ένα φτερούγισμα, ένα Χ.
Και τότε είναι που πετάγομαι και ξαναμπαίνω στο κουκούλι μου.
Σκέφτομαι…
Τι συμβαίνει όταν νιώθεις πως είσαι με κάποιον που σε βυθίζει;
Όταν μέρα παρά μέρα βλέπεις τη θλίψη να χαστουκίζει την ευτυχία;
Μένω για τη σάρκα μου;
Μένω για το άγγιγμα;
Μένω για τη βία που μπορώ να ασκήσω;
Εσύ τι θα έκανες αν ο άνθρωπος, στον οποίο αρχίζεις να πιστεύεις, σε σκότωνε; Με τις ώρες όχι με τα λεπτά. Με τους μήνες όχι με τις μέρες.
Αν γνώριζες πολύ καλά πως αυτός ο άνθρωπος θα ρουφήξει τα χρώματα από μέσα σου, κι όμως ότι μπορεί και να το αξίζει, θα έμενες;
Και να ΤΟΝ αξίζεις. Και να τον αγαπάς, επειδή σ’αγαπά.
Μένω επειδή μπορεί να χορέψει μαζί μου;
Μένω επειδή μιλά στους ύπνους μου;
Μένω επειδή γουστάρω κάθε φορά που τον πηδάω;
Το sex μέσα στον έρωτα.
Ο μαζοχισμός μέσα στο σαδισμό.
Η ισορροπία του τίποτα. Το τίποτα μέσα στα πάντα. Τα πάντα στην κάβλα που νιώθω κάθε φορά που γκαζώνω, κάθε φορά που πλαγιάζω, κάθε φορά που τραγουδάω, κάθε φορά που δακρύζω, κάθε φορά που πετάω, που μεθάω, που αγκαλιάζω, που γελάω, που χύνω… ΕΜΕΝΑ
Πηγή εικόνας: www.gbposters.com
demon January 16th, 2008
(Πηγή εικόνας: fwto.pblogs.gr)
Μου βγάζεις γλώσσα και γυαλιστερές μπίλιες τρέχουν από τα σάλια σου και προσγειώνονται στις ρώγες μου.
Φτύνω την κάβλα μου σε ολόκληρο το σώμα σου, σε ερεθίζω απόλυτα, γραπώνω τα γεννητικά σου όργανα και η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει.
Ποιος θα τελειώσει πρώτος απόψε; Ποιο σώμα θα πέσει πρώτο, εξουθενωμένο στα σεντόνια;
Ποιος λαιμός θα λυγίσει, ποιο μάτι θα κλείσει με ικανοποίηση και ποιανού το στόμα θα ηχήσει σα γάτα, αφού χαμογελάσει διάπλατα;
Με κοιτάς με αλλοιωμένο βλέμμα την ώρα που σε καρφώνω ολόκληρη.
Το κορμί μου σπαρταρά στα χέρια σου κι εσύ, αυτοσυγκεντρώνεσαι, πιάνοντας βίαια τους μηρούς και τη μέση μου.
Βλέπω, όχι καθαρά όμως, το πρόσωπό σου να συρρικώνεται, τα χαρακτηριστικά σου να μαλακώνουν και τα μάτια σου να σφίγγουν.
Και στο τέλος, απλώς δε βλέπω τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα μπροστά μου. Απλώς αφήνω να ξεχυθούν από μέσα μου όλες οι φαντασιώσεις της μέρας.
Κι όταν πια, αγκαλιαστούμε σαν τα σαλιγκάρια και ξυπνήσουμε από την ηδονή, σε ψαχουλεύω με νάζι. Κι εσύ βαριανασαίνεις πολύ-πολύ κοντά μου και μου εξιστορείς τι ζήσαμε μόλις!
demon January 4th, 2008
Για τις γλώσσες που θα βγάλουν φλόγες πάνω σου και τα υγρά που θα κάψουν κάθε θηλυκή σου σπιθαμή…
Φρεσκάρισε το κορμί σου απόψε, λείανέ το και στόλισε το λαιμό σου με άπειρες χάντρες. Μαγικές και λαμπερές.
Πιτσίλισε το στήθος σου με άρωμα από νούφαρα.
Βάδισε μέσα στο αέρινο φόρεμα της νύχτας και σβήσε το διακόπτη.
Υποδέξου το σκοτάδι και σώπασε.
(Πηγή photo: taraxopoios.pblogs.gr)
Ας αρχίσει το show για άλλο ένα βράδυ.
Γεμάτο λαγνεία, αναμνήσεις, προηγούμενους κι επόμενους οργασμούς.
Τέντωσε τη ρώγα σου στο στόμα του κι άνοιξε αργά τα πόδια σου. Οδήγησε το μάτι του σε κάθε σου καμπύλη κι άφησέ τον να εστιάσει σε αυτό που αύριο θα σου πει πως ήταν… κάβλα.
Τα ζάρια στην κυρία!
demon December 25th, 2007
Δεν είναι θέμα αλκοόλ, θέμα κάβλας είναι! Και γιατί πρέπει να το πω δηλαδή; Δεν το καταλαβαίνω.
Έρχομαι, ξαπλώνω δίπλα σου, τρίβω τα χέρια μου πάνω σου παντού.
Σε “προστάζω” να ξυπνήσεις κι εσύ με ρωτάς κοιμισμένος γιατί! Και σου δείχνω γιατί.
Πιάνω τα δάχτυλά σου και τα οδηγώ πάνω μου. Πάνω στο λαιμό, στις ρώγες μου, στον αφαλό, στους γοφούς, στα μπούτια μου. Κι έπειτα γυρνάω απότομα και σου δίνω τη γραμμή μου…
Τις καμπύλες μου… Τον ιδρωμένο κώλο μου.
Κι εσύ μουγκρίζεις.
Κι όμως το χέρι σου σταματά να σαλεύει.
Γιατί; Σε ρωτώ. Γιατί σταματάς! Γιατί κοιμάμαι, αποκρίνεσαι.
Και την ώρα που σπρώχνω απαξιωτικά το χέρι σου και γυρίζω πλάγια να κοιμηθώ, όσο μπορώ, μου λες: “Έκανα ότι κοιμάμαι. Έπρεπε να το γαμήσεις; Αμάν με το αλκοόλ”!
Πηγή: faerie.monstrous.com
demon December 25th, 2007
Περάσαμε λοιπόν τα πρώτα μας Χριστούγεννα μαζί. Στο σπίτι μας, δηλαδή σπίτι σου γιατί εγώ μετακομίζω είπαμε! Με πολλά χαμόγελα, εξαιρετικό φαγητό, κουβεντούλα γλυκιά κι εμάς που θυμίζαμε “κανονικό ζευγάρι”, ήρθε η 25η Δεκεμβρίου. Σου άφησα το δώρο σου μαζί με μια κάρτα πάνω στο μαξιλάρι. Ώστε όταν πλησίαζε η ώρα και μπαίναμε στο δωμάτιο να έβλεπες πως κι εσένα σε θυμήθηκε ο Άγιος Βασίλης ΜΟΥ!
Και τώρα… κάτι ώρες μετά κοιμάσαι. Για την ακρίβεια ροχαλίζεις. Δεν έχουμε κάνει έρωτα εδώ και 3 μέρες. Να ανησυχήσω; Να μου πεις, άλλες κι άλλες γκρινιάζουν μα εκείνες έχουν να αιστανθούν το είναι τους να εκτινάσσεται εβδομάδες, μήνες! Ε και; Τρεις μέρες είναι τρεις μέρες. Από κει που ήμασταν μες την τρελή χαρά, την έντονη σεξουαλική ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ζωή και το φλερτ, βρεθήκαμε να κοιμόμαστε δίπλα-δίπλα σα σχέση ετών. Που δεν ήμαστε!
Να σου πω αγοράκι, με γουστάρεις ή όχι; Από τη μέρα που μπήκα στο τριπάκι της μετακόμισης, είναι σα να έχει χτυπήσει εσένα η εξουθένωση. Ωχ αμάν…
Σε ρώτησα αν θες να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο την Πρωτοχρονιά. Για να λάβω την πολύ κλασική, πλέον, απάντηση πως προτιμάς να είμαστε οι δυο μας. ΜΕΣΑ! Και πότε ακριβώς θα δω εγώ το φως το αληθινό; Το φως του φεγγαριού; Ή μήπως να βγω, να κάνω τον γύρο του τετραγώνου σα σκυλί που ψάχνει το κατάλληλο θαμνάκι και μετά… βουρ μέσα; Θέλω να βγούμε! Να πάμε κάπου ιδιαίτερα, όμορφα, να πιούμε, να μεθύσουμε, να αερίσουμε τα συναισθήματά μας. Θέλω να με διεκδικήσεις!
Σκέφτομαι… κι αν σχεδιάσω ένα ξεχωριστό δείπνο μέσα; Άντε, να σε κρατήσω εσώκλειστο, μην σε κλέψουν. Ένα δείπνο σπίτι. Με δεκάδες κεριά αναμμένα στο πάτωμα, με πέπλα σε διάφορα σημεία του δωματίου να θυμίζουν θεατρικό σκηνικό, με ένα πανέμορφα στρωμένο τραπέζι και λιχουδιές που να θυμίζουν διακοπές, καλοπέραση, έρωτα!
Πρωτοχρονιά, δυνατές ευχές και τα δάχτυλά μου να μην ξεκολλάνε από πάνω σου. Εντάξει, κι αυτό μου κάνει. Θα μου κάτσεις όμως; Τι κάνω, πλάκα; Υπερβάλλω; Μπορεί! Ερωτευμένη είμαι, γιατί να αποφύγω να σε χτυπήσω με τη γλώσσα μου;
Όχι δεν έρχομαι μέσα. Θα μείνω στο γραφείο. Να τελειώσω το κείμενό μου, να παίξω, να αρπάξω την τελευταία γουλιά.
Αν με θες, έλα εσύ!
Έλα να με πάρεις.
Έλα να με τραβήξεις.
Έλα να με αποκτήσεις, να με αποπλανήσεις. Γουστάρω
Πηγή: www.lacoctelera.com
demon December 10th, 2007
Πηγή: galerieslunamoon.free.fr
Ήμουνα πάνω σου όλο το απόγευμα. Ασίγαστη ανάγκη. Αξέχαστη ικανοποίηση.
Πάνω στη μηχανή, πλαγιασμένοι και οι δυο, σχεδόν γλείφοντας την άσφαλτο στις στροφές του Καρέα. Περνώντας μέσα από τον αέρα, με τα κράνη σφιχτά στα κρανία. Η ζελατίνα κατεβασμένη και να ακούω σα μαστίγωμα καρδιάς, σα χτύπο δείκτη, σαν πάτημα τακουνιού τις στάλες. Μία-μία πάνω στα μάτια μου να σκάνε και να σχηματίζουν ακτίνες. Ρινίσματα από νερό και μετά κανονική βροχή. Με μήνη και απληστία να πέφτει πάνω στο δέρμα μου. Είχα μόλις βγάλει το κράνος και τα γάντια κι ετοιμαζόμασταν να περάσουμε την πόρτα.
Όσο ήμασταν με κόσμο, με φράσεις, μαχαιροπίρουνα και κρασί, αγγιζόμασταν κρυφά κάτω από το τραπέζι. Κοιταζόμασταν πονηρά και μιλάγαμε με τους μαγνήτες των επιθυμιών μας. Πλέκαμε τα δάχτυλα, ενώ θέλαμε να μπλέξουμε τις γλώσσες μας. Μπήγαμε τα νύχια μας στις παλάμες, ενώ θέλαμε να πονέσουμε ο ένας την ερεθισμένη, τραχειά επιφάνεια του άλλου.
Τα μυστικά μεγάλωναν όσο το στήθος μου δεν ένιωθε το δικό σου κι όσο τα μαλλιά μου δεν σέρνονταν πάνω στα πόδια σου, ανάμεσα στις κλειδώσεις σου. Και η υγρή πλάτη μου άφηνε την ηδονή να συσωρρεύεται στα λακάκια της μέσης.
Κι όταν έφτασε καλοδεχούμενη η νύχτα και γυρίσαμε στο σπίτι σου, δεν άντεξε το ένα κορμί τη θέα του άλλου. Μου πήρες το σακίδιο από τα χέρια και το πέταξες κάτω, μου έλυσες τα μαλλιά, με έγδυσες και με σήκωσες. Με κάθισες πάνω σου και μου ψιθύρισες με βία πόσο σου έλειψαν οι μυρωδιές και οι ήχοι μου.
~
demon December 1st, 2007
Θέλω να με αγγίξεις. Θέλω να μου δώσεις σημασία. Θέλω να δεις ότι είμαι εδώ.
Έχω γραπώσει το γυάλινο ποτήρι και βλέπω τα δάχτυλά μου να το χαϊδεύουν και τις φυσαλίδες του να αναδύονται.
Θέλω να ανοίξεις διάπλατα το βλέμμα σου, να απλώσεις τη γλώσσα σου, να σφηνώσεις τα μάτια σου στο κορμί μου.
Έχω τυλιχτεί με το σεντόνι, έχω γυμνώσει τους ώμους και τα μπούτια μου και χορεύω στις σκιές του τοίχου.
Θέλω να πάψεις να αντλείς σκέψεις, να πάψεις να σπαταλάς αίμα, να σταματήσεις να είσαι ένα αρσενικό μηχανοκίνητο.
Έχω τυλίξει τα χέρια μου γύρω από τα πόδια σου κι έχω καρφώσει τα μάτια μου πάνω στα βλέφαρά σου. Τώρα τι θα κάνεις; Θα σκύψεις να χαϊδέψεις το στήθος μου ή θα τραβήξεις τα μαλλιά μου γύρω από το λαιμό σου;
< Παίζουμε κρυφτούλι στο ταβάνι; >
Εγώ στη μία γωνιά, εσύ έχεις πιάσει την απέναντι. Και διασταυρώνουμε καρδιές, σπίθες, καθημερινότητες, φωνές. Πότε θα κολυμπήσεις για να με φτάσεις; Πότε θα κρεμαστείς από το φεγγάρι για να δαμάσεις τους αέρηδές μου; Πότε θα μπεις στη λάβα της γης για να πιεις το νερό μου;
Θέλω να ανασηκώσεις τα δάχτυλά σου από τις σελίδες της ζωής σου και να μουτζουρώσεις τα δίχτυα της δικής μου ηδονής. Θέλω να πλέξεις τα μάγουλά μου σε σχήμα κοχυλιού και να τραβήξεις μια κάθετη γραμμή από το μέτωπό μου μέχρι τη μέση μου.
Γλύψε αυτή τη γραμμή. Ένωσε τις κουκίδες μου. Καμπύλες, μύες, κόκαλα, σκιάσεις, ρώγες, γραμμώσεις.
Στέκομαι μπροστά σου. Τι θα μου κάνεις;
Πηγή: www.dbhansonphotography.com/
demon November 29th, 2007
Μόλις ένωσα τα χέρια μου με δύναμη, με φόρα. Μόλις χειροκρότησα τον αέρα. Όσο οι σταγόνες κατεβαίνουν από το λαιμό μου στα σωθικά μου, τόσο βυθίζομαι όλο και πιο μέσα… μου.
Είμαι άσπρη σαν πανί. Τα μάτια μου τρέμουν.
Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Αρχίζει να ρέει… Μπαίνω, κοιτάζω, συμφωνώ, μένω.
Παίξε!
Άρπαξέ το
Τέντωσέ με
Καλειδοσκόπιο, ανάποδο. Εγώ στη βιτρίνα, μπροστά από το φως κι εσύ ο χειριστής μου.
Αφηρημένο.
Σκίτσαρέ με
Σφίξε με
Κόλλησέ με πάνω σου και διαπέρασέ με. Τι είναι αυτό; Πράσινο ανακατεμένο με κίτρινο. Ένα μάτι που με ψάχνει. Τι ψάχνεις;
Γουλιά.
Σπάσε με
Φτάσε με
Ορδές από λέξεις. Μελάνι χυμένο πάνω μου. Βότσαλα να καίνε πόντο-πόντο την ψυχή μου.
Στροβιλίσου.
Ξάπλωσέ με
Γάμησέ με
Πηγή: files.turbosquid.com