Design Walk it was
demon February 10th, 2009
Πέρασα μέσα από τρελούς επιστήμονες, οι οποίοι με περίμεναν με αμπούλες γεμάτες μπλε, πράσινα και καφέ σιρόπια ευεξίας.
Ανέβηκα σε μια ξεχαρβαλωμένη σκάλα μέσα σε ένα κατάμαυρο δωμάτιο, για να γράψω στο ταβάνι με φωσφοριζέ μαρκαδόρο.
Είδα μια λεωφόρο γεμάτη λευκά, χαρτονένια κτίρια και δράκους να βγάζουν ψεύτικες φωτιές μες απ’τα δόντια τους. Είδα κι ένα χρυσόψαρο που μου έκανε χαρές!
Είδα δεντράκια στερεωμένα σε μακέτα πάνω σε μια βιβλιοθήκη και μια οθόνη γεμάτη σύμβολα να καλωσορίζει τα ανθρωπάκια αυτού του πλανήτη.
Τσέκαρα ένα γραφείο που σε τίποτα δε θύμιζε εργασιακό χώρο και που πολύ το ζήλεψα. Τελείως φουτουριστικό. Με νέον κρυμμένους φωτισμούς και ασύμμετρα διαχωριστικά που ήταν κρεμασμένα από το ταβάνι. Με μια αίθουσα συσκέψεων που ΄μοιαζε περισσότερο με γυάλινο, απόκοσμο ασανσέρ και μια πολύ έξυπνα καμουφλαρισμένη πόρτα τουαλέτας με έναν διακόπτη απέξω, ο οποίος αντί για On-Off σε ενημέρωνε για το ελεύθερο-κατειλημμένο δωματιάκι από πίσω.
Γράπωσα κρεμασμένα ακουστικά που είχαν ηχογραφημένες κουτσομπολίστικες κουβέντες κι ένιωσα σαν ωτακουστής των δρόμων.
Είπα να χρησιμοποιήσω την ιδέα μιας ψηστιέρας γεμάτης άμμου για τασάκι, αλλά θυμήθηκα πως ευτυχώς το ‘κοψα το ρημάδι. Αν και το βλέπω στους ύπνους μου τώρα τελευταία.
Αυτό, κυρίες και κύριοι, ήταν το μονοπάτι που ακολούθησε το δικό μου μυαλό μέσα στο φετινό design walk. G, The Switch design Agency, Π6, Play, Poor Designers, The design shop… Αν και άσχετη με το χώρο, μεταμορφώθηκα σε τουρίστρια: πήρα χάρτι, στιλό, φωτογραφική, σακίδιο και μια ζακέτα κι έτρεξα στους δρόμους του Ψυρρή, κυρίως, να βρω όσα δεν έχω δει τόσα χρόνια που περπατώ σε αυτά τα στενά. Που να ‘ξερα…
