blog +Ο- σφαιρα

demon December 3rd, 2009

Αγγίζω το χρυσάφι γύρω μου. Το μαζεύω με σαλιωμένα δάχτυλα και το ακουμπάω στις ατελείωτες τζαμαρίες. Το σέρνω και προκαλώ αυτό τον συρτό, εκκωφαντικό, ενοχλητικό, λαστιχένιο θόρυβο. Ζωγραφίζω σύννεφα από χρυσάφι.

Βλέπω το χρυσάφι πάνω μου. Και το ξηλώνω!

Χρόνια πολλά σου blogosfaira. Ψάρεψες κι άλλα τόσα κλειδιά. Κι έφτασες τα 25, αισίως.

Άραγε οι πατημασιές χαμογελάνε; Ή μονάχα οι δαχτυλιές;

ΣΜΑΤΣ…

Πηγή εικόνας: butterfly-cool.deviantart.com

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(2)

demon November 5th, 2009

Ψύχος. Μπήκε ο πραγματικός χειμώνας τελικά.

Αποφάσισα προχτές να οδηγήσω. Είχα ξεσυνηθίσει αυτό το συναίσθημα που τελικά είναι τόσο γνώριμο• το πρόσωπό μου να παγώνει, να διαπερνάται από κρύα ρεύματα και να γεμίζω εσωτερικά από το ψύχος της νύχτας.

Ξεσυνηθίζω, ναι. Κάνω κέφι την οδήγηση του αέρα, της άνοιξης και των αστεριών. Κι όταν τελικά ξανάρχεται, αναπόφευκτα, ο χειμώνας, μπαίνω σε αυτό το τούνελ. Ψύχος, παγωμένος αέρας, ρεύματα, κρύο, μούδιασμα, τα μάτια να μην αντέχουν να είναι για ώρα ανοιχτά και το τζαμάκι τους να γίνεται εύθραυστο.

Χρόνια πολλά blogosfaira. Πριν από δύο χρόνια, 4 Νοεμβρίου, άνοιξες τα πατζούρια σου, τα διαδικτυακά. Κοίταξες απέξω και είδες όλα αυτά τα χαλίκια, τα ελαφριά του πλανήτη, γνωστούς, γνώριμους, συμπαθητικούς και μαζί με αυτούς, ευχές, σκέψεις να σε συντροφεύουν, αλλά και ανθρώπους με παράλληλα συναισθήματα να σε νιώθουν.

Χρόνια μου πολλά. Ευχαριστώ για το εφεδρικό οξυγόνο που μου δίνεις, που μου δίνετε.

Πηγή εικόνας: villesgodgirl.deviantart.com

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(7)

demon October 17th, 2009

Περίεργη μέρα η σημερινή. Δυνατή. Ιδιαίτερη.

Έχουμε τη μεγάλη μας επέτειο. Αυτή που, μια φορά το χρόνο, μας κάνει να μετράμε, να χαμογελάμε, να κερδίζουμε, να αιστανόμαστε τόσο τυχεροί.

Είναι αυτή η επέτειος, αυτή η στιγμή που με κάνει να σε βλέπω τόσο όμορφο. Ακόμη και μέσα στις μικρές, κοφτές αγωνίες σαν ανάσες, φαντάζεις κι εσύ μαζί με την ημέρα αυτή, ιδιαίτερος. Ένα δικό μου πλάσμα, που μπορεί και θέλει να είναι μαζί μου, στον κόσμο μου, κάτω από το νερό και μέσα στ’άστρα!

Σ’αγαπώ αστερία μου…

σ’αγαπώ .-

Πηγή εικόνας: starduskdreams.deviantart.com

• Σαλιάρα
• Comments(6)

demon October 4th, 2009

Έχει Πανσέληνο απόψε…

Και εκλογές νωρίτερα.

Και Moto GP το μεσημεράκι.

Έχει και φαγητό έξω με καλή παρέα. Δεν ξέρω αν θα πάμε Πόρτο Ράφτη για ψαράκι ή κάπου minimal για γεύση με καρυκεύματα και εικόνες λευκές, μπερδεμένες.

Η blogosfaira μου γιορτάζει σήμερα. Πάλι. Κλείσαμε τους 23 μήνες εδώ μέσα. Διαδικτυακοί πάπυροι με μελάνια που δε σβήνουν. Με θεατές και θέαμα την ίδια την ψυχή.

Με πολύ αυτομαστίγωμα, αυτοέκθεση, αυτάρκεια και διάθεση για μοιρασιά. Ίσια μοιρασιά.

Χρόνια πολλά άγνωστο αλλά πολύχρωμο σύμπαν. Σε νιώθω που και που. Καρδιοχτυπάς σα νότα κι εσύ. Είδες; Έχουμε τελικά κάτι κοινό…

Πηγή εικόνας: wcia.deviantart.com

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(0)

demon September 4th, 2009

Παίρνω το κλειδί μου και φεύγω.

Blog +O- sfaira… χρόνια μας πολλά. My precious.

Τρέχω, βιάζομαι. Έβαλα κατακόκκινο φόρεμα, δαντελωτό, κεντημένο με πούλιες, άφησα τα μαλλάκια μου κάτω, έβαψα το πράσινό μου μάτι έντονο, τα χειλάκια ίσα-ίσα να γυαλίζουν, βάζω τα χαμηλά μου τακουνάκια, περνώ την πορτοκαλιά τσάντα από τον ώμο και κατεβαίνω.

Τώρα… σού’ρχομαι! Ματς. Γεια…

Πηγή εικόνας: bigskystudio.deviantart.com

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(0)

demon August 4th, 2009

Κράτησα το τηλεσκόπιο στα χέρια μου, σφιχτά. Το έμπηξα αποφασιστικά στις ρίζες της γης και κοίταξα με τεράστια μάτια κει μέσα. Τι περίμενα να δω; Την αρχή;

Τους έφτασα τους 21 μήνες, στην blogosfaira μου! Άλλο ένα κλειδί, λοιπόν, για τη συλλογή μου, την αόρατη. Χρόνια μου πολλά. Σε μένα, στα… «little grey cells» μου που λέει κι ο Πουαρώ (!), στους φτερωτούς και γήινους φίλους που μπαίνουν, διαβάζουν, κουνούν το κεφάλι και, που και που, αφήνουν τα σχόλιά τους και σε αυτό τον ηλεκτρονικό πάπυρο που ακόμη με σηκώνει!

Μια ανάσα μακριά… Μια φίλη, μια γυναικάρα με μύρια καλοσύνη καρφιτσωμένη πάνω της φεύγει για Καναδά. Μόνιμα. Λέει.

Δυο μέρες, νομίζω, μείναν μέχρι το μεγάλο ταξίδι με τη μηχανή. Χαλκιδική και φέτος. Στο όνειρο, το στρογγυλό.

Λίγο πριν κλείσω τις κουρτίνες κι ανοίξω καινούργιες. Ασφαλίσω το σπιτικό κι αφήσω τις γάτες απέξω. Ελπίζω να αντέξουν, όπως και τα φυτά μου. Κι ο θόλος μου. Κι εσείς. ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ! Νια, νια, νια νια, νια…

ΜΠΟΥ! Χρόνια πολλά κι αντίο. Οσονούπω.

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(0)

demon July 4th, 2009

Μ’αρέσει να είμαι με αυτό τον άνθρωπο. Δε λέω. Θα άλλαζα την ακτινοβολία κάποιων στιγμών. Ή θα άλλαζα ακόμη και αυτές. Τις ίδιες τις στιγμές. Αλλά ποτέ την παρουσία αυτού του ανθρώπου στη ζωή μου. Στη ζωή μας.

Ήμασταν ξαπλωμένοι το μεσημεράκι. Γυμνοί, κάτω από το παράθυρο, τις ριγέ, κοντές κουρτίνες και το λουλουδάκι που είναι ζωγραφισμένο στον γλόμπο του δωματίου. Μοναδική στιγμή! Κολλημένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Ο ένας δίπλα στον χτύπο, στη σκέψη, στην καύλα, στην ικανοποίηση του άλλου.

Βουβοί μα χαμογελαστοί. Με ένα χαζό ύφος και οι δύο. Σχεδόν υπνωτισμένο. Υπναλέο.

Και λέω, πως γύρω από το σύμπαν των σκέψεών σου πρέπει να ψάρεψες πολλές. Εκείνη τη στιγμή. Τη δική μας, βωβή στιγμή. Κι εγώ, μάζεψα σκέψεις πολλές. Βωβές. Και σκέφτομαι. Ενώ εκείνη η στιγμή ήταν σιωπηρή και οι δυο μας θα μπορούσαμε να σκεφτόμαστε χιλιάδες άσχετα πράγματα με το «τότε», εντούτοις αυτή η στιγμή ήταν η δική μας, κοινή, μαγική στιγμή. Παράξενο…

Blog + O- sfaira, το κέρδισες και το 20ό κλειδί σου. Αλήθεια, όταν κοντεύεις να κλείσεις 2 χρόνια στον ιντερνετικό πλανήτη, τι θα πει; Ότι έχεις αρχίσει να ξεμωραίνεσαι ή πως… καλά πας?!

Πηγή εικόνας: r3ality66.deviantart.com

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(6)

demon June 15th, 2009

Περίεργο Σαββατοκύριακο. Χαμένοι χρόνοι.

Ύπνος άπειρος. Ένα σώμα σε ακινησία, αόρατα τεντωμένο κι άλλοτε κουλουριασμένο στις σκέψεις του. Και στο μέλλον.

Έρωτας τρυφερός και χάδια που δε μοιάζουν να ανήκουν στον εκνευρισμό της ζέστης.

Σε λίγες μέρες η επέτειος. Ακόμα μία. Φιλί ζουμερό και χαρά για τους δείκτες που φαίνεται να λειτουργούν χωρίς να χρειάζονται κούρδισμα.

Εβδομάδα. Αρχή. Ράγες. Φρένο κάπου μακριά. Και τερματισμός, σταθμός, συγκομιδή!

Και να που περιμένω να έρθει το ταξίδι μας. Και το φετινό. Το μακρύ. Τα χιλιόμετρα. Η εμπειρία. Ταξίδι αληθινό. Αληθινά μεγάλο, δύσκολο, ιδιαίτερο. Το δέσιμό μας. Η πλήρωσή μας.

Η βδομάδα έχει αρχίσει. Και δε με πειράζει. Είμαι όμορφα.

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(0)

demon June 4th, 2009

Με πλησίασε μια νεράιδα καθώς υπνοβατούσα ψες, κι αφού μου χτένισε τα βλέφαρα, κράτησε τα μάγουλά μου στα δάχτυλά της και τους φύσηξε μπόλικο χρώμα.

Να γεμίσει αέρα το αερόστατο, να σκιτσάρει την κοιλιά της γης, να δώσει πορφυρές στάλες στις άδειες ρίζες.

Σχεδόν γαργαλιστικό ήταν το άγγιγμα αυτού του ανύπαρκτου πλάσματος. Και η υγρή αίσθηση που μου άφησε, υπάρχει ακόμη στο μέτωπο και τα φρύδια μου. Νομίζω μάλιστα, πως της έκλεψα ένα ίχνος φτερού, όπως απογειωνόταν στροβιλιζόμενη.

Θα το χώσω βαθιά στην ψυχή μου. Ξέρω γω…

Χρόνια πολλά, blogosfaira. Μου το ‘φεραν πάνω στο στέμμα ενός αλόγου το 19ο κλειδί. Και γιορτάζω τους 19 μήνες εδώ. Στην οθόνη του ποιητή, στην οθόνη των καπνών. Κόσμος πάει κι έρχεται. Άλλοι βουτάνε κι άλλοι προσπερνάνε. Άλλοι πίνουν το μελάνι μου κι άλλοι το ξερνάνε.

Ευχαριστώ.

Πηγή εικόνας: rockgem.deviantart.com

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(2)

demon May 4th, 2009

Πέρασα πανέμορφα. Ήταν από τις εκπληκτικότερες μέρες όλης μου της ζωής και φυσικά, από τα πιο εξαιρετικά γενέθλια ever! Κι ευχαριστώ όσους με σκέφτηκαν θετικά αυτές τις μέρες, όσους έκαναν αιθέριες ευχές για μένα, αλλά και όσους με τίμησαν με μια επίσκεψη από το πραγματικό μου σπίτι κι από το διαδικτυακό: την blogosfaira μου! Η οποία, κλείνει σήμερα τη συλλογή 18 ολόκληρων κλειδιών-μηνών κοντά σας…

Όλα μαζί!

Και τι δεν έκανα την περασμένη βδομάδα. Έκλεισα δουλειές, έκλεισα συμφωνίες, έκλεισα ανοιχτούς λογαριασμούς. Αντιμετώπισα πανάθλιους, δειλούς ανθρώπους, σφούγγισα τα σάλια τους και τα έκανα στάχτες!

Γιόρτασα κοντά με ανθρώπους που μου είναι σημαντικοί, που με κάνουν σημαντική και που μου έχουν προσφέρει ό,τι έχουν. Βγήκα βόλτες, περπάτησα, διάλεξα, χάζεψα, φόρεσα, γεύτηκα, φωτογραφήθηκα, έπαιξα, αγκάλιασα, φίλησα, χόρεψα, χάιδεψα και είδα. Γνώρισα και πάλι τη σημαντικότητα του να έχεις ανθρώπους γύρω σου.

Ανθρώπους που να θέλουν να είναι μαζί σου. –

Φέτος, σε αντίθεση με άλλες χρονιές, ο 2ήμερος εορτασμός των γενεθλίων μου, έγινε… 3ήμερος. Τελείως όργιο δηλαδή!

Κι η Πρωτομαγιά, η ΜΕΡΑ ΜΟΥ, ήταν αρωματισμένη με απίστευτη αγάπη και συντροφικότητα. Με ένα πρωινό γεμάτο σοκολάτα, με δώρα, με σπιτικό δείπνο, με εκπλήξεις και κυρίως με την τόλμη του άντρα να μπει σε κατάστημα, να διαλέξει ό,τι του αρέσει και να μου το προσφέρει ανυπόμονα!

Ξετρελάθηκα.

Και το Σάββατο στόλισα τον εαυτό και το σπιτικό μου και προσκάλεσα ανθρώπους που μου είναι συμπαθείς, που θέλω να τους γνωρίσω καλύτερα αλλά και ανθρώπους που έχουν ήδη αποδείξει ότι θέλουν να είναι στη ζωή μου.

Την Κυριακή έπεσε φυσικά φασίνα. Τέσσερα πλυντήρια, συμμάζεμα, η… αναστήλωση του σπιτιού και της κουζίνας (lol), οι γάτες, το μπάσκετ κι ένα δίμετρο κορμί (σιωπή!) που χρειαζόταν επειγόντως έναν να το κρατάει κι έναν να το περιποιείται! Γλυκιά κούραση.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

+

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μιχάλη μου! (για όλα)

• Bubbles
• Comments(14)