blog +Ο- σφαιρα

demon December 10th, 2008

Μπήκα σπίτι. Είχες σβήσει όλα τα φώτα. Τρεμόπαιζε η ζεστάδα του δέντρου σε όλο το σαλόνι.

Λαμπιόνια χρώματος πορτοκαλί χόρευαν ένα μονοπάτι μέχρι το αστέρι.

Κοίταξα τριγύρω. Τριαντάφυλλα πορφυρά παντού. Πλησίασα στο γραφείο μου. Άναψα δυο κεριά και γύρισα παιχνιδιάρικα τη γυάλινη σφαίρα που αγόρασα προχτές.

Κοίταξα βιαστικά την πολύχρωμη ώρα μέσα στο usb hub και έκανα να βγάλω το μπουφάν.

Με κάθισες στον καναπέ, δίπλα στη γάτα. Και μου ζήτησες να ακούσω κάτι…

Έσκασα στα γέλια. Και μετά σε κοίταξα με τα μάτια ορθάνοιχτα. Κι άκουσα όλο το στίχο μέχρι τέλους. Σε κοιτούσα κι εσύ το ίδιο. Μου χαμογελούσες, μου έκανες γκριμάτσες τρυφερές και μου έστελνες καρδούλες. Εμάς…

Σ’ευχαριστώ για την ερωτική εξομολόγηση, ψιθύρισα στην αγκαλιά σου, μετά την τελευταία νότα. Love of my life, Queen.

Είναι υπέροχο. Μου έκανες ερωτική εξομολόγηση. Και είσαι εδώ!

στο αfιερώνω

• Xxx You ! , Σαλιάρα
• Comments(4)

demon November 22nd, 2008

Είχα ακόμη σφιχτά κλειστά τα μάτια μου πάνω στο πρόσωπό μου όταν ένιωσα κάτι στα χείλη μου. Κάτι να περνά σα φτερό και μετά από λίγο να προσπαθεί να τρυπώσει μες στο στόμα μου.

Δεν άνοιξα τα μάτια μου. Τα φύλαξα καλά κλειστά κι έσκασα ένα πλατύ χαμόγελο. Σου γύρισα την πλάτη. Έμεινα έτσι για λίγο στημένη στο πλάι. Άρχισες να χαϊδεύεις τη μέση, τον κώλο μου και μετά με γύρισες απότομα και με τσέκαρες.

Ήμουν τελείως υγρή, αλλά κρατούσα τα πόδια μου κλειστά. Και μετρούσα το ένστικτο και τις ανάσες σου. Πόσο θα άντεχες έξω από το κορμί μου;

Κάναμε έρωτα, με έγλειψες. Τελείωσα. Με ξαναέγλειψες κι έμεινα να ανασαίνω πάνω στο μαξιλάρι με σένα πίσω μου να έχεις αφήσει το κεφάλι σου πάνω στα υγρά μου.

Αρχίσαμε να ψιθυρίζουμε και να χαμογελάμε ο ένας στη σκιά του άλλου. Πρωινές σκιές… Πρωινές κάβλες. Πρωινή αγάπη.

«Είχα ανάγκη να σε νιώσω…» Κι εγώ!

Πηγή εικόνας: commons.wikimedia.org

• Σαλιάρα
• Comments(4)

demon November 11th, 2008

Είναι αρκετά επιθετικό, τρομακτικό, ναι, αν σκεφτείς με τι απίστευτη ευκολία μπορείς να αγαπάς βαθιά κάποιον και την επόμενη στιγμή να τον μισείς.

Το ‘χεις νιώσει ποτέ σου;

Σκέψου… Με αγαπάς. ΤΩΡΑ. Με λατρεύεις. Μου δίνεις και μου παίρνεις. Ζεις μαζί μου. Μου κάνεις και με ρουφάς ολόκληρη. Με πονάς και αυνανίζεσαι.

Κάτι σπάει. Η ισορροπία. Η αρμονία. Η ευκολία μας. Κι εκεί που το σχοινί είναι απλώς μια άγρια επιφάνεια, ξεπηδά από τα σπλάχνα του ο κόμπος.

Κι αρχίζεις να με μισείς. Το πρόσωπό σου αλλοιώνεται. Η φωνή σου γεμίζει κλαδιά, ρίζες και ανεμοστρόβιλους. Και τότε, αντί για τη σύντροφό σου, με βλέπεις σαν τον άνθρωπο που ήρθε για να σου κλέψει. Να σου αφαιρέσει ελευθερία κι ανέσεις. Ανθρώπους και οξυγόνο από τη σοφίτα σου.

Αλλόκοτο είναι.

Κι ακόμη περισσότερο, όταν έχεις φτάσει στο σημείο να αγαπάς βαθιά, να μισείς και να ξαναγαπάς και να μισείς και πάλι, να αγαπάς και να θεριεύει το μίσος όσο η αγάπη επιστρέφει…

στο αfιερώνω…

• Σαλιάρα
• Comments(8)

demon October 31st, 2008

(Πηγή εικόνας: photok.deviantart.com)

Κύματα ανάσας, ροζ, καπνού ελαφρύ κι αρωματισμένου, κύματα ματιών, χειλιών, μιας ανοιχτής κι έτοιμης να εκραγεί κλειτορίδας. Κύματα χάους.

Πες μου. Να τα κάψω όλα τώρα ή αφού πέσει το πούπουλο στον ουρανό;

Γύρνα τον κόσμο. Όπως θες. Στο πλάι, ανάποδα, όρθια με τα πόδια σφιχτά επάνω στη μέση σου, με το μέτωπό μου να χύνει πάνω σου κόκκινο, με τη γραμμή της πλάτης μου να ξύνει νωχελικά κι επαναλαμβανόμενα τον τοίχο στο απέναντι, εγκαταλελειμμένο  κτίριο;

-«Μ’αγαπάς; Το ξανασκέφτεσαι;».

Μόλις με απέσπασες από το βάρος μου…

-Μόνο  για το πόσες ζωές θα σου δώσω!

Όχι γαμώτο.

(Πηγή εικόνας: magosgruss.deviantart.com)

• Σαλιάρα
• Comments(0)

demon October 17th, 2008

Να λοιπόν η χρυσή στιγμή. Η χρυσή κλωστή που πέρασε τη μεγάλη τρύπα και χώθηκε εκεί μέσα. Φώλιασε για έναν ολόκληρο χρόνο. Κι εμείς απομείναμε να την κοιτάμε σαν τους χάνους και να γελάμε. Και τι κάναμε; Ε, είμαστε πλέον 1 χρόνο μαζί. Και για μας αυτό είναι σπουδαίο.

Χρόνια πολλά ψυχή μου. Τη δική μας γλώσσα με τα περίεργα φωνήεντα, τα ένρινα, τις λέξεις που θυμίζουν φυλές, μωρουδίστικη προσπάθεια και σάλια και τους ήχους τους γατίσιους, θα στα τραγουδήσω όσο χρωματίζουμε τα πλακάκια προς την επόμενη βελόνα.

στο αfιερώνω…

• Σαλιάρα
• Comments(8)

demon October 12th, 2008

Να μπω σε ένα σπίτι γεμάτο μυρωδιές από ρόδα και σαμπάνιες, θέλω. Να ακολουθήσω πέταλα χλωμά μέχρι τη βεράντα κι εκεί να με περιμένει αφρώδης οίνος γεμάτος καμπύλες και πλάνη…

Να σβήσω το χρόνο με θρύμματα καθαρόαιμης σοκολάτας και να βυθιστώ σε καυτό νερό με φιτίλια και μυρωδιά πορτοκαλιού στην επιδερμίδα μου.

Να μου προσφέρεις ένα μπλε τριαντάφυλλο και να με αποπλανήσεις ολόκληρη τη νύχτα. Να ξαπλώσω πάνω σου και να σβήσεις δείκτες, φως, μνήμες, πρόσωπα, αλυσίδες, πάτωμα, νύχια, ποτήρι, τον καταρράκτη που μας ρουφά όλους.

Βάλε μας σ’ένα αερόστατο κι άφησέ μας να χορέψουμε πάνω από οποιαδήποτε βαρύτητα.

Πηγή εικόνας: profile.myspace.com

• Σαλιάρα
• Comments(0)

demon September 28th, 2008

Με ξύπνησες σήμερα μ’ένα παραμύθι που μου ‘φτιαξες!!!

Σε λάτρεψα. Κι εσένα και την ιστορία, και τους ήρωες που δημιούργησες με τα λαμπιόνια από τα φαναράκια μας, αλλά και το τέλος. Με σένα κι εμένα μέσα!

Τώρα, κάθομαι και παίζω ένα παιχνιδάκι με χαρτιά στο computer και που και που ακούγεται μια γυναικεία φωνή που κάτι λέει. Κι εσύ, που βρίσκεσαι απέναντί μου, στο σαλόνι και τρέχεις σαν αστραπή με μια Busa (!), μπερδεύεσαι και με ρωτάς: «Μου μίλησες αγάπη μου;». Κι εγώ χαίρομαι που σε ζαλίζω έτσι…

Χθες πήγα σινεμά. Είδα το «Burn after reading». Πολύ-πολύ συμπαθητική κωμωδιούλα. Δεν ξέρω αν αξίζει το οχταράκι που της δίνει το Imdb, αλλά γύρω στο 7,5 κι εγώ θα της έβαζα.

Αύριο έχω τρέξιμο. Οδήγηση αρκετή. Κέντρο και μετά Καλλιθέα. Λέω να πάω με τη μηχανή, να αγγίξω ξανά τον αέρα, όπως προχτές.

Λέω να το παίξω ενήλικας. Με ρίμελ και τσάντα, ύφος και φάτσα.

Διάλεξε τι σκουλαρίκια να φορέσω και περίμενέ με.

Πίσω από την πόρτα. Έτσι. Όπως το ματάκι, να αναμένεις.

Είμαστε όμορφοι. Κι ευτυχώς, απογειωνόμαστε ακόμη…

(Πηγή εικόνας: ptitecocci.deviantart.com)

Καλή σου βδομάδα

• Σαλιάρα
• Comments(6)

demon September 14th, 2008

Ετοιμάζομαι να δω το Moto GP που γίνεται στην Ιντιανάπολη, Αμέρικα Big so fuckin’ big city! Και μετρώ 2 μερούλες ακόμη μέχρι να έρθει πρωί-πρωί ο μεταφορέας με το ωραίο του το φορτηγό, να πάρει τις κούτες, τις σακούλες, εμένα, τον άντρα και τις γάτες μας και να μας πάει στο νέο μας βασίλειο. Εκεί ψηλά…

ΆΝΤΕ!!!

Πηγή εικόνας: troglodytic.deviantart.com

• Bubbles , Σαλιάρα
• Comments(6)

demon September 13th, 2008

Ετοιμάζομαι για δεύτερη –και μισή μη σου πω- μεγάλη μετακόμιση. Αυτή τη φορά σημαίνουσα όσο και η μισή, που έγινε όταν επέστρεψα από Σαντορίνη, στο σπίτι του άντρα.

Σπίτι είχα. Αμέ! Εξάρχεια. FOREVER.

Η μισή μετακόμιση έγινε λοιπόν όταν επέστρεψα από το νησί του τυχοδιωκτισμού μου. Μπήκα σπίτι σου. Σαν γκόμενα, αρχικά, φαντάζομαι τώρα πια. Ή σαν ένας ενθουσιασμός που είχες αγωνία να δεις πού πάει. Κι όσο περνούσαν οι μήνες, τόσο φόρτωνα τα συρτάρια και τα ντουλάπια σου με πράγματα δικά μου. Κι έχω πολλά, γαμώτο. Πάντα έχω πολλά!

Τον περασμένο Δεκέμβρη έκανα μια μεγάλη μετακόμιση, προσωπική. Άφησα το σπίτι στα Εξάρχεια κι έφερα όλο μου το υλικό βιός Πατήσια. Σε δικό μου σπίτι. Αλλιώς ποτέ δε θα πάταγα Πατήσια. Μπλιαχ. Εξάρχεια και πάλι Εξάρχεια. Πολύ καυσαέριο και κοινοτυπία εδώ… (μακάρι να αλλάξω γνώμη στην πορεία).

Παρά το γεγονός ότι είχα σπίτι, εξακολούθησα κι έμεινα μαζί σου, στο δικό σου, το δικό μας. Ηλιούπολη. Κάτω ακριβώς από το βουνό, τον Υμηττό. Σκατά περιοχή. Εγώ είμαι του κέντρου. Εδώ είναι ωραία μόνο για να περπατάς, να κόβεις βόλτες, να αθλείσαι, να οδηγείς χωρίς να φοράς κράνος!

Πέρασε ο καιρός και σε… 3 μερούλες θα γίνει αυτό που περιμένω 11 μήνες! Καλά, ίσως τα παραλέω. Αλλά, την Τρίτη αν όλα πάνε σύμφωνα με τα γραμμένα του σύμπαντος, αφήνεις επιτέλους την Ηλιούπολη και μπαίνουμε στο σπίτι μας, Πατήσια. Ένα σπίτι που, ενώ το φόρτωσα με τα πράγματά μου, ποτέ δεν το έζησα. Ένα σπίτι που θα είναι ισότιμα δικό μας και θα το κάνουμε το πιο όμορφο, με δεδομένο τις δυνατότητές μας. Ένα σπίτι που μου λες ότι “μας βλέπεις μέσα σε αυτό”!

Επιτέλους μετακομίζουμε. Και πάλι μαζί. Αλλά αυτό το βήμα θα σημαίνει ότι πλέον κανείς δε θα μπορεί να φύγει. Ούτε εγώ από την Ηλιούπολη για να σε εκδικηθώ, να αιστανθώ όπως παλιά, να γίνω εργένισσα έστω και για λίγο. Ούτε εσύ –αν και δεν το έκανες ποτέ.

Η μαύρη γάτα μου μπορεί να περιμένει. Άλλωστε πριν σκοτώσω τούτο το σπίτι (σου), θα την ξανακάνω μπάνιο. Και τις δύο. Μπας και γίνουν λιγότερο τριχωτές, βρώμικες και μαύρες!

Πηγή εικόνας: eikoweb.deviantart.com

• Σαλιάρα
• Comments(10)

demon September 9th, 2008

Κοίτα αυτά τα καλογυαλισμένα κουμπάκια πώς σε κοιτάνε… Σκέτη γλύκα, τρυφερότητα, θαυμασμός, ανάγκη, μέλλον, παρουσία. Σου ψιθυρίζουν ότι σε αγαπούν. Πως να πεις εσύ μετά ότι αιστάνεσαι απογοήτευση; Απογοήτευση από αυτό… ;

Πηγή εικόνας: anonymoustostrangers.deviantart.com

• Σαλιάρα
• Comments(4)