demon July 16th, 2008
Ετοιμάζομαι να τραβήξω νέο χαρτί. Οπότε, φρόντισε να την έχεις ανακατέψει δίκαια. Άσε τον αέρα να ορίσει ποιο χαρτί θα ανέβει στα δάχτυλά μου κι αν θα έχει πρόσωπο ή γραμμένη επιθυμία το κέρμα.
Φύσα πίσω σου να διώξεις τα ίχνη και τράβα από την αρχή τη χορδή.
Ετοιμάζω αλλαγές. Ετοιμάζεις αλλαγές. Κι ο λίβας έχει καθίσει σαν άρχων στην πόλη μου.
3, 2, 1, -1.
Πηγή εικόνας: newdystock.deviantart.com
demon July 15th, 2008
Προχτές πέρασα από το Mall. Βόλτα χορταστική, πολύβουη, φωτεινή. Γεμάτη πρόσωπα, βιτρίνες, αντικείμενα, αντικείμενα του… πόθου, ανάγκες, κυλιόμενες σκάλες, αέναη εναλλαγή. Κάποιος ακούραστα τοποθετούσε σλάιντ με κίνηση μπροστά στα μάτια μου.
Κάθισα για γρήγορο φαγητό, παρατήρησα τους γύρω μου.
Μπήκα σε κατάστημα οπτικών, μετακινήθηκα γοργά προς το αντρικό τμήμα κι αγόρασα γυαλιά ηλίου για τον άντρα.
Μου τη βάρεσε και θέλησα να μου πάρω κι εμένα κάτι. Έψαξα για ένα πολύ μικρό, παιδικό ρολόι, αστείο, ροζ ίσως, με ζωάκια ή καραμέλες πάνω αλλά δε βρήκα πουθενά κατάστημα με κάτι τέτοιο.
Κάλπασα και σήμερα και ρούφηξα ζωή.
Είδα μια κοριτσοπαρέα να μιλά έντονα και τη μία φίλη να ξεσπά σε λυγμούς μπροστά από τις πατάτες της.
Είδα κι ένα ζευγάρι παράξενο. Αταίριαστο αισθητικά. Εκείνος σηκώθηκε αρκετές φορές κι απομακρύνθηκε από το τραπέζι. Εκείνη κρατούσε το κεφάλι της. Κι όταν πια γύρισε και κάθισε αυτός, η κοπέλα κοπάνησε το χέρι της στο τασάκι και στάχτες εκτινάχτηκαν τριγύρω. Σα σκόνη μάγου…
Είδα μια μαυρούλα υπάλληλο να μιλά πολύ απότομα κι ενοχλημένη στο συνάδελφό της. Ίσως την παρενόχλησε;
Είδα υπαλλήλους να τρέχουν πάνω-κάτω, αιφνιδιασμένοι. Μάλλον μόλις τους λήστεψαν.
Είδα κι εμένα χωρίς κράνος, κλασικά, να βουτάω μέσα στην κίνηση, το μαύρο σκηνικό με τα κίτρινα-κόκκινα θαμπά φωτάκια και να μαζεύω οξυγόνο με την απόχη μου. Και οι καθρέφτες μου να καταγράφουν μια πύρινη ουρά, να μένει πίσω, να πατά φρένο, να σχηματίζει ρυάκι. Να μαζεύει τα σκουπίδια της ημέρας!
Πηγή εικόνας: profile.myspace.com
demon July 14th, 2008
Καλημέρες. Πολλές και ανάλαφρα ζουμερές.
Πως κοιμήθηκα; Σκατά. Ξύπνησα τόσες φορές, μες τον ιδρώτα, τον υπνωτισμένο λήθαργο, τη βαρύτητα της ζέστης.
Σηκώθηκα στις 03, πήγα κατευθείαν στο ψυγείο κι έκλεψα από τις παγοκυψέλες ένα τετράγωνο παγάκι. Το ακούμπησα πάνω μου και με έβαψα με την ψύχρα του.
Το άφησα να λιώσει και να τραβήξει τη θερμοκρασία μου. Στα χέρια, τις παλάμες, το λαιμό, το στήθος, το μέτωπο, τους ώμους.
Δεν αντέχω τη ζέστη. Ούτε και τον ήλιο, πια.
Πηγή εικόνας: www.simplybathtubs.com
demon July 13th, 2008
– «Έλα μαζί μου…»
– Γιατί;
– «Άσε με να το διορθώσω. Εμείς είμαστε πιο σημαντικοί από αυτό!».
– Είμαστε πιο σημαντικοί από τη ζωή μας;
Πηγή εικόνας: ahermin.deviantart.com
demon July 11th, 2008
σκέψεις και φιλέματα στο μυαλό
να κατευνάσεις την ψυχή πριν αυτή προλάβει να σε ξεράσει στην επόμενη ζωή
να προλάβεις.
να κρύψεις.
να καμουφλάρεις μια απέραντη θλίψη, που στις καλύτερες μέρες της μοιάζει με λιβάδι μες τη μαργαρίτα.
να μαδήσεις.
όχι πέταλα με μελιά γεύση, αλλά φλοίδες του μυαλού που σφιχταγκαλιάζουν φόβους και φόβητρα.
ετοιμάζομαι να σου ρίξω τη σκάλα. να την πιάσεις να ανηφορίσω στο παρελθόν και τα χαλάσματά του. να βρω ποια ριμάδα ανασφάλεια σε κατάντησε ψεύτη.
και μετά να δω κι εγώ αν χωρά να μπει το φως του θρόνου μέσα στην τρύπα του σπιτιού μου.
Kείνου κει που ‘χτισα μαζί σου…
Πηγή εικόνων: www.deviantart.com
demon July 9th, 2008
Έχω μελαγχολήσει. Στη δύση του ηλίου.
Έχω θυμηθεί. Στην αστροφεγγιά.
Έχω αποκοιμηθεί ερήμην μου. Στην κάπνα.
Πηγή εικόνας: aquapell.deviantart.com
demon July 8th, 2008
Βυθίστηκα στα σεντόνια των αναμνήσεων σήμερα.
Ξάπλωσα για ελάχιστα λεπτά το μεσημέρι στο δωμάτιο. Άνοιξα τα πάντα διάπλατα και προσκάλεσα τον αέρα να χορέψει και να φωτίσει τα πάντα.
Και ταξίδεψα πάνω στις τσαλάκες του υφάσματος, σα να ‘ταν ένα κομμάτι σκληρό φύλλο κι εγώ, πάνω του, μικροκαμωμένο αερικό.
Θυμήθηκα τότε που η μητέρα μου αγωνιούσε για μένα. Πονούσε μαζί μου. Και με ανεχόταν. ΠΑΝΤΑ.
Θυμήθηκα τότε που μου ήρθε πρώτη φορά περίοδος κι έγινα άσπρη σαν πανί. Χλώμιασα όλη και η μαμά μου σκιάχτηκε. Από τις λίγες φορές.
Το κατάλαβα, κι όταν πια μου πέρασε ο πόνος ο πολύς, τη ρώτησα: «Τρόμαξες ε;». Για να μου πει: «Ναι, νόμιζα ότι θα πέθαινες».
Όλο και πιο συχνά τα τελευταία 2-3 χρόνια θυμάμαι φάσεις, εποχές, στιγμιότυπα κατά τα οποία η μητέρα μου υπέφερε εξαιτίας μου. Είτε επειδή αλήτευα κι εξαφανιζόμουν από το σπίτι. Είτε επειδή κουβαλούσα γκόμενους και κοιμόμουν μαζί τους στο διπλανό δωμάτιο. Είτε επειδή είχα όλο φαεινές ιδέες, ήμουν ατίθαση, τολμηρή, ίσως και ασταθής.
Τα σκέφτομαι τώρα. Τώρα που ξεκινώ δική μου ζωή. Τώρα που σου επιστρέφω λίγες-λίγες τις πατερίτσες με το ροζ φιόγκο που μου χάρισες όταν με γέννησες. Τα σκέφτομαι και τώρα που αρχίζω να νιώθω εσένα σα μωρό. Σα να έκανα μωρό και να μην το κατάλαβα.
Κάνεις ό,τι έκανα εγώ στη μάνα μου όταν ήμουν 15, 20, 25. Κι εσύ, σαν τραχιά εκδίκηση, τα κάνεις όλα μαζεμένα σε μένα. Μόνο που εγώ δεν είμαι η μάνα σου.
Α ρε μάμα… MUTTER.
Είσαι το δίχτυ, το αόρατο, οι πινελιές στον αποστεωμένο πόνο, η κλεψύδρα και πάντα η ευγνωμοσύνη μου.
Σ’αγαπώ να το ξέρεις. Με τις ρίζες του μυαλού μου και με όλα μου τα ακροδάχτυλα σε αγκαλιάζω σφιχτά.
~
Αλίκη…
Πηγή εικόνας: gwarf.deviantart.com
demon July 7th, 2008
Ουάααααααααααααααα
Δεν είμαι καλά. Αιστάνομαι σα να χαστουκίζω την ψυχή μου.
Σκατά μέρα. Τόσο άσχημη είχα χρόνια να ζήσω. Άντε μήνες…
Δε θέλω να στα γράψω τώρα αυτά. Ίσως αύριο. Γιατί τούτο το σακί χωρά πολύ βρισίδι μέσα του. Είναι η πρώτη φορά στον τόσο καιρό που γυρίζω σπίτι (σου) και πραγματικά χαίρομαι που είμαι ΕΔΩ.
(Πηγή εικόνας: arachnid15.deviantart.com)
Για τώρα και μέχρι η φέτα της σελήνης να κλείσει κι αυτό της το βλέφαρο, θέλω μονάχα να είμαστε αγκαλιά, καλά, κοντά, μαζί.
Κι έτσι, για μεγάλη αλλαγή, ήρεμα. Όχι γαλήνια, όπως εσύ τονίζεις, μα ήρεμα. Να φύγει η βρωμιά της μέρας.
Να εξαφανιστεί με το ντους αλλά και με την ένωσή μας.
Με τον έρωτα και τα σάλια μας…
(γνέψε αν θες να συνεχίσω)
Κι έλα σκύψε και γλείψε μου τη ρώγα. Να δω τις ακτίνες της να θεριεύουν από έκσταση. Και τους πόρους μου να χορέψουν πάνω στον άσπρο καμβά. Μία μπίλια, δεύτερη μπίλια.
Και τη γλώσσα σου να κινείται σαν πινέλο, ερεθίζοντας με τις θηλές στην επιφάνειά της, την κλειτορίδα μου.
Dance with your face on me, motherfucker.
Χόρεψε με το πρόσωπό σου μέσα στο στήθος μου.
Να σε δω να με πιπιλάς και να με παίζεις. Να με χτυπάς μαλακά, να με σκίζουν ερωτικά τα δόντια σου.
Να σε δω να γράφεις με την πούτσα σου οχτάρια στο μυαλό μου και απείραχτη ηδονή στη φωλιά μου!
Πηγή εικόνας: lebe.deviantart.com
demon July 5th, 2008
Δέσε την κιμωλία σφιχτά ανάμεσα στα δάχτυλά σου και ξεκίνα να μαγνητίζεις στον μπλε βυθό αλογάκια της θάλασσας με τη βοήθεια από ζωντανό αγκίστρι.
Όταν θα ‘ρθουν οι Απόκριες εσύ σε ποια στέγη του κόσμου θα πετάς, ντυμένος όνειρο;
Κι όταν η Πρωτοχρονιά αποφασίσει ξανά να αλλάξει τους χάρτες, μηδενίζοντας το κοντέρ τόσο εξαντλητικά, εσύ με ποιον δείχτη χρονογράφου θα παίξεις ρώσικη ρουλέτα;
Καλοκαίρι είναι τώρα.
Δεν ξέρω σε ποια ουράνια πισίνα έχεις βουτήξει, μα μου χρωστάς. Δολώματα πολλά, δολώματα καλά. Να ψαρέψω ψυχές, να περάσει το φθινόπωρο με τα σκουριασμένα τα φύλλα, να ‘ρθεί ο χειμώνας της λήθης και του πάγου.
Πηγή εικόνας: mladec.deviantart.com
demon July 4th, 2008
Υγρή συννεφιά…
Θαμπό φως.
Φυλακισμένες ηλιαχτίδες.
Και κάπου εκεί πίσω, πίσω από τον καπνό και τις στάλες από ήλιο, όλη η ουσία. Τα μυστικά. Η αντίληψη και συναίσθηση.
Η blogosfaira έκλεισε σήμερα (4/7) 8 μήνες. Ευχηθείτε, ευχηθείτε μου!!!
Πάρε το κλειδί, το τεράστιο, γεμάτο φύκια και θαλάσσια λουλούδια, κλειδί της σκέψης μου και πρόβαλλε σε σλάιντ τις ευχές. Τις δικές μου, τις δικές σου. Του ουράνιου τόξου!
ίσα που προλαβαίνεις πια.
Πηγή εικόνας: puimun.deviantart.com