demon June 2nd, 2009
-Πες μου!
Τι θες να σου πω μωρό μου?
-Κάτι όμορφο…
Όπως?
-Κάτι όμορφο για μας!
Σαν τι;
-Έλα, πες μου!!
Είσαι τα πάντα μου…
-Αυτό είναι για μένα, δεν είναι για μας.
Πηγή εικόνας: am4terasu.deviantart.com
demon April 23rd, 2009
Χρόνος, γενέθλια, ματαιότητα, σκέψεις κερασένιες, παραδεισένιες, σχεδόν επικίνδυνες…
Που να τις φορτώσεις και πόσο δίκαιο θα ήταν.
Σκεφτόμουν χτες που περπατούσα στο πεζοδρόμιο: μεγαλώνουμε, δείχνουμε ωριμότητα στις παρατηρήσεις και τις ενοχλήσεις μας, τελικά γεννάμε ομοιώματά μας στα οποία προσπαθούμε να χαρίσουμε ευτυχία κι επιτυχία! Και μετά αφηνόμαστε στο ίδιο το γήρας, που μας κάνει μπαμπάδες και μαμάδες. Άχρωμους, αντιερωτικούς, σοφούς.
Κι όλα αυτά, καθώς περνούσε μια μάνα με το καροτσάκι. Όχι της λαϊκής!
Κι εγώ μεγαλώνω. Και σα χαζό που προσπαθεί να διασκεδάσει τις πολύχρωμες, αέρινες ρυτίδες του, μετρώ αντίστροφα.
Κάποια γενέθλια. Σε κάποια χρονιά. Που λέω πως είναι καλή, τελικά. Σα σοδειά κρασιού.
Ε λοιπόν η δική μου ετικέτα κρασιού, θαρρώ πως θα είναι φρουτένια φέτος.
Κι ας ξινίζει λιγάκι. Κάποιους. Κάποιον.
Είμαι προκλητική.
Είμαι γήινη.
Είμαι ίριδα.
Είμαι το ουράνιο τόξο μέσα στο νερό.
Πηγή εικόνας: vulcania.deviantart.com
demon April 16th, 2009
Είμαι τόσο ενθουσιασμένη. Έχω στοιβάξει ρούχα, προσωπικά είδη και χαζομαρούλες μέσα στις βαλίτσες της μηχανής. Μου αρέσει που θα έπαιρνα μονάχα ό,τι χρειάζομαι. Αλήθεια πήρα μόνο τα απολύτως απαραίτητα!
Και κάτι για να μη βαριέμαι. Τα ακουστικά για το mp3 κινητό μου, τη φωτογραφική μηχανή-γομάρι, γυαλιά ηλίου, κραγιόνι κι άλλες τέτοιες μαλακίες, ένα σημειωματάριο με φούξια στιλό, ψαλίδι, λίμα, φορτιστή x2, τη Σπιρουλίνα μου…
Οι γάτες μου θα μείνουν μόνες τους. Στο μπαλκόνι του σπιτιού. Να αλωνίζουν, να ανησυχούν τους γείτονες, να κοιτάνε κάτω την κίνηση και τα φώτα.
Γεμίζω το πράσινό μου μάτι μουσική. Τα μαλλιά μου μπόλικο έρωτα και σπίθες, το σώμα μου λέξεις και τόνους, τα χείλη μου τις κινήσεις μιας πεταλούδας.
Φεύγω. Φεύγω!!!
Πάω Αίγινα. Σε ένα απίστευτα όμορφο, πέτρινο σπίτι, κάπου στα χωράφια, με θέα το νερό, το φως πάνω στις ρωγμές του νερού και τα όνειρα που δεν πνίγηκαν, γιατί ήξεραν κολύμπι….
(ποιος με σκέφτεται;)
demon April 6th, 2009
Καλή βδομάδα! Λέω να σου βγάλω κι απόψε τη γλώσσα. Να σε κοιτάξω στραβούτσικα, να σου χαμογελάσω μέχρι να λιώσεις και να σε πάρω μια τεράστια αγκαλιά μέχρι να ξεχάσεις όλη σου την κούραση.
Θα σου φιλήσω σχεδόν αόρατα, νυχτερινά τα μάτια για να ρουφήξω τη νύστα σου. Όλη μέρα είσαι μπροστά στον υπολογιστή και γράφεις κώδικα. Όλη μέρα σύμβολα κι έννοιες, μια εικόνα που μόνο εσύ βλέπεις.
Σταμάτησες στις 19:00, έκανες ένα μικρό διάλειμμα, φάγαμε και τώρα παίζεις με διαστημόπλοια και αποικίες του μυαλού σου.
Έχει πλάκα να σε κοιτάζω μέσα από τα πέταλα των ρόδων που έχω βάλει στο γραφείο σου. Νερό και χρώμα και ζωή και μια βεντάλια για να ταξιδεύει σύντομα το μάτι. Έχει τη δική του χάρη να σε πειράζω με το βλέμμα που και που. Και ξέρεις ότι σε παρατηρώ. Ότι σε ακολουθώ. Και σκας στα γέλια. Σχεδόν αμήχανα.
Καλή βδομάδα. Ερωτική. Πολύ ερωτική. Παιχνιδιάρικη. Με φίλους και σινεμά γαλλικό. Ελπίζω να μην είναι πατάτα το αυριανό! Με γκόμενους παλιούς και νέους. Με φιλιά, στρας και ζουμερές αγκαλιές.
Πηγή εικόνας: ntora.deviantart.com
demon April 5th, 2009
Ξαπλωμένη στα πλάγια, είχα το κεφάλι σου στους μηρούς μου. Οι πλάτες σου έμοιαζαν με φτερά αγγέλου, ανοιγμένα, κι έτοιμα να πετάξουν ή να… χωθούν πιο βαθιά.
Σήκωσες το κεφάλι και σου είπα επιτακτικά: Θέλω να κάνουμε έρωτα.
Είδα στον ύπνο μου πως βίαια κι αποφασιστικά με γυρνούσες κι έμπαινες μέσα μου. Και την ίδια ώρα, με ψηλαφούσες και με τελείωνες με τα δάχτυλά σου. Ε, δεν κρατήθηκα. Μόλις ψευτοάνοιξες τα μάτια σου κι άφησες απαλά το κεφάλι σου πάνω μου, άναψαν οι μηχανές.
Το ήθελα απίστευτα πολύ. Δεν ξέρω γιατί. Και το ότι ξεκίνησε από το όνειρό μου, ήταν μια καλή αφορμή για να υπνωτίσει ακόμη περισσότερο το πράσινο μάτι και τις αισθήσεις μου.
Κυριακή… αυτή η μέρα τα έχει όλα τελικά. Πάντοτε! Ευτυχώς.
Πηγή εικόνας: p4lki.deviantart.com
demon April 2nd, 2009
Ξέχασα τα πάντα και άνοιξα το σώμα σου. Άφησα τα πάντα πίσω, έξω από εμάς. Έσταξα στην ψυχή μου γαλάζια σαμπάνια κι έλουσα τις φαντασιώσεις μου με μπόλικο καυτό νερό. Όχι απότομα, μα βασανιστικά αργά. Νωχελικά, σχεδόν χορευτικά.
Σκίτσαρα το σκηνικό από την αρχή. Από το φως που έφτιαξαν οι μεγάλες μας στιγμές. Και χτες, βυθίστηκα σε άλλη μία, κρυστάλλινη κλωστή.
Έπιασα τα τρίχινα πινέλα. Και με ορμή τα βούτηξα στα χρώματα. Λάσπη. Καφέ και μαύρο και λίγο μπλε του χάους, στο τέλος.
Έζησα και πάλι τον ουρανό μαζί σου. Ένιωσα σαν ντέφι που έχει πάρει φωτιά. Τα τάσια να γυαλίζουν και να τρέμουν. Να δονούνται και να χτυπούν αόρατα ημιτόνια.
Σε ερωτεύτηκα ξανά χτες. Όχι από την αρχή. Αλλά από το τέλος που έχουμε αφήσει να αιωρείται και που φοβόμαστε μην έρθει πριν το καλέσουμε εμείς!
Πηγή εικόνων: 1) dropoflight.deviantart.com 2) kucinggemuk.deviantart.com
demon March 31st, 2009
Λοιπόν… για να το λήξουμε εδώ αυτό το θεματάκι. Που άνοιξε ασκούς κουτσομπολιού. Οι οποίοι είχαν ξεμυτίσει ούτως ή άλλως. Κι επειδή κανείς δεν έχει δικαίωμα να μιλάει αν δεν αναρωτηθεί κι ο ίδιος πραγματικά τι θα έκανε σε μια παράλληλη κατάσταση.
Κομμένα τα πολλά-πολλά. Μπορείτε να πάτε στις γωνίες σας. Να πάτε από κει που ήρθατε. Μόνο τούτο θα σας «απολογηθώ»:
Η blogosfaira είναι δημιούργημά μου. Τα δικά μου ηλεκτρονικά φύλλα. Ο δικός μου πάπυρος. Να φυλά παρελθόν κι αμαρτήματα. Παρόν και χυμώδεις σκέψεις. Μέλλον και μια ευτυχία που μόνο η ψυχή μου μπορεί να υφάνει.
Όπως έχω κατά καιρούς γράψει και κάνει αρκετούς να κοκκινίσουν για το πώς γαμάω και το πώς απολαμβάνω το σώμα μου και το σύντροφό μου, όπως έχω γράψει για λεμονόπιτες, στραπατσάδες, συνταγές και ξόρκια, όπως έχω αφήσει στίγματα εσωτερικά κι ακατανόητα, αύρες που μοιάζουν με πεταλούδες ακόμη και δάκρυα που θυμίζουν διάφανες κηλίδες, έτσι και τώρα.
Αυτό είμαι εγώ. Ό,τι υπάρχει γύρω μου, υπάρχει εδώ. Κι ό,τι μπαίνει μέσα μου, αφήνει την απόχρωσή του κι εδώ πάνω. Είτε είμαι ασθενής, είτε είμαι θυμωμένη, είτε είμαι μεθυσμένη, ερωτευμένη, χωρισμένη, χαρούμενη, τρελή, πεινασμένη, ξενυχτισμένη, αγχωμένη, απόλυτη, μουσική…
Πήγαινε παρακάτω τώρα. Και σύρε και τις αλυσίδες σου μαζί. ΟΥΣΤ.
Πηγή εικόνας: saromir.deviantart.com
demon February 16th, 2009
Τι γεύση είναι αυτή που έσταξες μες τα ρουθούνια μου;
Γελάω και μεθάω. Χαίρομαι που σήμερα, μετά από κάποιο καιρό, ξυπνήσαμε ερωτευμένοι και πάλι. Κάνοντας έρωτα. Βαθύ. Ασταμάτητο. Γήινο κι ασυνάρτητο. !
Το βραδάκι βγήκα. Πήγα στο Παλλάς και παρακολούθησα την παράσταση της γιαπωνέζικης ομάδας Sankai Juku “Kinkan Shonen”, που θα πει “Ο καρπός του κουμκουάτ”.
Αλλόκοτο πράγμα. Πολλές οι παραστάσεις. Αν και στατικός ο «χορός». Αποσπασματικός.
Έμοιαζε με νοηματική γλώσσα. Όλοι γνωρίζουν πως υπάρχει, μα λίγοι είναι αυτοί που την κατανοούν… Τερζόπουλο έχεις δει?
Δε σ’άρεσε ε? Η παρέα μου δεν ενέκρινε. Τελειώνοντας περάσαμε από το Cellier στη στοά. Για μια σαλάτα δροσιστική, κεφτέδες με κρασί, λίγο γιαούρτι με δυόσμο σε σουφλέ, ζυμαρικό, λευκό οίνο και πολλή κουβέντα. Κριτική, ζαλισμένες ατάκες, παρελθόν, χαρά, αφθονία…
Πέρασα όμορφα κι απόψε.
Πηγή εικόνας: seafairy.deviantart.com
demon February 14th, 2009
Έσκισα βιαστικά μια σελίδα από το μαγικό μου τετράδιο.
Έγραψα πάνω με glitter πράσινο: σ’αγαπώ έρωτά μου.
Το τσαλάκωσα κοιτάζοντάς σε με πολλά υπονοούμενα.
Και το πέταξα προς τη μεριά σου.
… ευτυχώς αντί να το θεωρήσεις σκουπίδι και να το ρίξεις στον κάλαθο, το ξετύλιξες! Και μου έσκασες ένα τεράστιο, ζουμερό χαμόγελο.
Χρόνια πολλά άντρα μου!
Υ.Γ. Ναι ρε, ενίοτε είμαι καλά. Πολύ καλά.
Πηγή εικόνας: droool.deviantart.com
demon January 30th, 2009
Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!».
~
Το φρικιό μου με βράβευσε. Γιατί είμαι γεμάτη συναισθήματα και εικόνες, είπε. Και με τίμησε. Με ξεχώρισε και με φώναξε να παραλάβω το παραπάνω βραβείο από το blog του. Οκτώ πρέπει να διαλέξω. Οκτώ blogs, οκτώ ανθρώπους; Θα ξεκινήσω και θα δω πού θα με πάει η δαιμονισμένη πένα μου αυτή τη φορά…
ε Βάλε κατάμαυρο 123. Μόνος σου έβαλες αυτό τον περιορισμό στον εαυτό σου. Ίσως να τον χριεάζεσαι αυτό τον περιορισμό, επειδή έχεις πολλά να γράψεις. Εμένα μ’αρέσει η γραφή και η αισθητική σου και γι’αυτό σε ξεχώρισα.
υ Βάλε μπλε ελεκτρίκ αγγελάκι. Σε είδα και με είδες όπως είμαστε στ’αλήθεια. Και σε γουστάρω για την ορμή του μυαλού σου κι εκείνο το βραχιολάκι που φοράς. Θυμάσαι; Μου την είχες πει ελαφρώς, κάποτε…
χ Βάλε ένα μοβ ελαφρύ, ρε συ Βάσκες. Με έχεις δει ερωτική, γρήγορη, χαμένη. Και μου έχεις γράψει ένα κομμάτι. Ο ντετέκτιβ κι εκείνη… Και με κολάκεψες. Και είσαι εδώ. Συχνά-πυκνά. Και είσαι άντρας. Και μου αρκεί! Αφιερωμένο λοιπόν.
α Βάλε το πιο τρυφερό ροζ, kalynama. Πόσες φορές γράφοντας αυτή τη λέξη, σκέφτηκα να γράψω mama αντί για nama. Ξέρω μονάχα πως σε δύσκολες στιγμές μου έγινες καθρέφτης του γύρω μου κι όχι του μέσα μου, ευτυχώς. Και με ξύπνησες, για να δω τριγύρω και να επιστέψω στη ζωή και στο φωτεινό μου πρόσωπο.
ρ Βάλε καφέ Μαλινάκι. Αν και η σχέση μας άλλαξε με τους μήνες και το μεγεθυντικό φακό, εκτιμώ τις ιστορίες και την ιστορία που θες να γράψεις. Είσαι όμορφη όταν αφήνεσαι κι όταν γελάς.
ι Βάλε πράσινο σκούρο, Πενθεσίλεια. Από τις πιο λυρικές γραφές που δοκίμασα ένα χρόνο τώρα. Δε θα σε άφηνα.
σ Βάλε τρελό πορτοκαλί Κωστή. Και γίνε πορτοκάλι. Γουστάρω που γουστάρεις και σκέφτομαι πόσο σούπερ θα περνούσα αν είμασταν παρέα. Που και που μ’εκπλήσσεις, γι’αυτό και δεν ξεκολλάω.
τ Βάλε κόκκινο πορφυρό, μαλακό πριγκιπέσσα. Δεν έγινες μάνα μου, αν και το ‘θελα. Στα περίεργά μου όμως, νομίζω πως είσαι εδώ.
Ω!