Καλημέρα κι αντίο!
demon August 10th, 2008
Τι απαίσια μέρα… Χειμωνιάτικη τελείως. Ούτε καν φθινοπωρινή. Κι εγώ, κλασικά εικονογραφημένα, έξω. Πάνω στη μηχανή. Στα φώτα της Αττικής, του The Mall, της Ηλιούπολης, του Βύρωνα. Πήγα παντού. Πήγα και σήμερα. Ανώμαλη πρέπει να είμαι. Κάπου στην Κηφισίας είδα και την πορεία για τον πόλεμο στη Γεωργία, με μπατσάκια να κρατάνε το νυφικό κι Άγγλους να ανεμίζουν λευκές σημαίες με κόκκινους σταυρούς, των ιπποτών.
Σκοτεινιασμένος ο γυάλινος, μωσαϊκός θόλος της πόλης μου κι αντί να μείνω μέσα, να υποδυθώ την πάνινη κούκλα που άμα βραχεί ζαρώνει, βγήκα. Άνοιξα το σακίδιο του μυαλού μου κι έχωσα τον ετοιμόγεννο ουρανό, την πράξη πριν συμβεί και τα καλομαγειρεμένα σύννεφα. Άμα μου το ‘χες πει νωρίτερα, θα ‘παιρνα μαζί και την τρύπια μου απόχη. Να ρίξω μέσα σπίθα-σπίθα τον αέρα, τον αθάνατο, τον χειροποίητο. Τον δικό μου. Ναι, μπαλόνι θα γίνω στο τέλος. Κατακόκκινο!
Κάπως έτσι εκδήλωσε το μένος του ο ένοικος του υψηλότερου ορόφου της γης. Έκλεισε το γενικό, σκοτείνιασε τα πάντα και ξεκίνησε να μας κατουρά ρυθμικά. Κι όταν τελείωσε η παράσταση, άνοιξε τους προβολείς, στη μεγάλη σκάλα, και φώτισε την απογευματιάτικη νύχτα. Κόκκινο παντού. Και ροζ μαζί. Και φούξια κι ένα πορτοκαλί, φανταχτερό κόσμημα.
Σε ελάχιστες ωρίτσες φεύγω. Ανεβαίνω στην ανεμόσκαλα και πάνω Χαλκιδική ΓΙΟΥΠΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλές διακοπές παιδιά. Τα λέμε σε καμιά βδομάδα. Give or take (give, give!!!)
Σας αφήνω τον ήλιο και τη σκόνη. Και μαζί, σε ειδικό κουτί-αφιέρωση με μια χελώνα πάνω, τον Rob Halford στο “Painkiller”. ΔΙΑκοΠΕΣ = Painkiller
This can’t be right, it’s raining in the forest of the sun! φιλιά guys. Κι αυτή η προτασούλα αφιερωμένη, χωρίς χελώνα, από τον κόσμο των ξωτικών και των αστρικών σύννεφων. Και του μουσικού Αίολου! Τον δικό μου, δίτροχο και μονίμως καβλωμένο κόσμο.
~ Bye ~
