And the blog-winner is…
demon January 30th, 2009
Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!».
~
Το φρικιό μου με βράβευσε. Γιατί είμαι γεμάτη συναισθήματα και εικόνες, είπε. Και με τίμησε. Με ξεχώρισε και με φώναξε να παραλάβω το παραπάνω βραβείο από το blog του. Οκτώ πρέπει να διαλέξω. Οκτώ blogs, οκτώ ανθρώπους; Θα ξεκινήσω και θα δω πού θα με πάει η δαιμονισμένη πένα μου αυτή τη φορά…
ε Βάλε κατάμαυρο 123. Μόνος σου έβαλες αυτό τον περιορισμό στον εαυτό σου. Ίσως να τον χριεάζεσαι αυτό τον περιορισμό, επειδή έχεις πολλά να γράψεις. Εμένα μ’αρέσει η γραφή και η αισθητική σου και γι’αυτό σε ξεχώρισα.
υ Βάλε μπλε ελεκτρίκ αγγελάκι. Σε είδα και με είδες όπως είμαστε στ’αλήθεια. Και σε γουστάρω για την ορμή του μυαλού σου κι εκείνο το βραχιολάκι που φοράς. Θυμάσαι; Μου την είχες πει ελαφρώς, κάποτε…
χ Βάλε ένα μοβ ελαφρύ, ρε συ Βάσκες. Με έχεις δει ερωτική, γρήγορη, χαμένη. Και μου έχεις γράψει ένα κομμάτι. Ο ντετέκτιβ κι εκείνη… Και με κολάκεψες. Και είσαι εδώ. Συχνά-πυκνά. Και είσαι άντρας. Και μου αρκεί! Αφιερωμένο λοιπόν.
α Βάλε το πιο τρυφερό ροζ, kalynama. Πόσες φορές γράφοντας αυτή τη λέξη, σκέφτηκα να γράψω mama αντί για nama. Ξέρω μονάχα πως σε δύσκολες στιγμές μου έγινες καθρέφτης του γύρω μου κι όχι του μέσα μου, ευτυχώς. Και με ξύπνησες, για να δω τριγύρω και να επιστέψω στη ζωή και στο φωτεινό μου πρόσωπο.
ρ Βάλε καφέ Μαλινάκι. Αν και η σχέση μας άλλαξε με τους μήνες και το μεγεθυντικό φακό, εκτιμώ τις ιστορίες και την ιστορία που θες να γράψεις. Είσαι όμορφη όταν αφήνεσαι κι όταν γελάς.
ι Βάλε πράσινο σκούρο, Πενθεσίλεια. Από τις πιο λυρικές γραφές που δοκίμασα ένα χρόνο τώρα. Δε θα σε άφηνα.
σ Βάλε τρελό πορτοκαλί Κωστή. Και γίνε πορτοκάλι. Γουστάρω που γουστάρεις και σκέφτομαι πόσο σούπερ θα περνούσα αν είμασταν παρέα. Που και που μ’εκπλήσσεις, γι’αυτό και δεν ξεκολλάω.
τ Βάλε κόκκινο πορφυρό, μαλακό πριγκιπέσσα. Δεν έγινες μάνα μου, αν και το ‘θελα. Στα περίεργά μου όμως, νομίζω πως είσαι εδώ.
Ω!