Κομμένο κεράσι
demon April 23rd, 2009
Χρόνος, γενέθλια, ματαιότητα, σκέψεις κερασένιες, παραδεισένιες, σχεδόν επικίνδυνες…
Που να τις φορτώσεις και πόσο δίκαιο θα ήταν.
Σκεφτόμουν χτες που περπατούσα στο πεζοδρόμιο: μεγαλώνουμε, δείχνουμε ωριμότητα στις παρατηρήσεις και τις ενοχλήσεις μας, τελικά γεννάμε ομοιώματά μας στα οποία προσπαθούμε να χαρίσουμε ευτυχία κι επιτυχία! Και μετά αφηνόμαστε στο ίδιο το γήρας, που μας κάνει μπαμπάδες και μαμάδες. Άχρωμους, αντιερωτικούς, σοφούς.
Κι όλα αυτά, καθώς περνούσε μια μάνα με το καροτσάκι. Όχι της λαϊκής!
Κι εγώ μεγαλώνω. Και σα χαζό που προσπαθεί να διασκεδάσει τις πολύχρωμες, αέρινες ρυτίδες του, μετρώ αντίστροφα.
Κάποια γενέθλια. Σε κάποια χρονιά. Που λέω πως είναι καλή, τελικά. Σα σοδειά κρασιού.
Ε λοιπόν η δική μου ετικέτα κρασιού, θαρρώ πως θα είναι φρουτένια φέτος.
Κι ας ξινίζει λιγάκι. Κάποιους. Κάποιον.
Είμαι προκλητική.
Είμαι γήινη.
Είμαι ίριδα.
Είμαι το ουράνιο τόξο μέσα στο νερό.
Πηγή εικόνας: vulcania.deviantart.com
