blog +Ο- σφαιρα

demon May 8th, 2009

Ένα σύντομο ταξίδι έκανα χτες. Επέστρεψαν οι γονείς μου από Πορτογαλία, όπου έμειναν για πάνω από 10 μέρες και είχαν πολλά να μου διηγηθούν.

Για ξενοδοχεία 18 ορόφων που ήταν πύργοι, για ποτάμια και ομίχλες, για ταξιτζήδες που πήγαιναν σαν τρελοί ακούγοντας κλασική μουσική, για απίστευτα μοντέρνα γλυπτά και κατασκευές ακόμη και σε κάθε χωριό, για ευγένεια και θρησκευτικότητα, για κρέας και ψάρι, για εμφανισιακές ομοιότητες με εμάς, τους Έλληνες.

Χάρηκα απίστευτα πολύ που αυτοί οι δύο άνθρωποι, πέρασαν ή έχουν αρχίσει να περνάνε όπως τους αξίζει. Που βάζουν σιγά-σιγά και πάλι την πολυτέλεια στη ζωή τους. Που φεύγουν από την καθημερινότητα, την οποία δε χρειάζονται και δεν τους επιβάλλεται πλέον.

Ταξίδια.

Ξεκινάς. Φτάνεις. Προσπαθείς να γνωρίσεις όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα. Να μάθεις, να απολαύσεις, να δοκιμάσεις, να μοιάσεις, να εκτιμήσεις.

Ταξίδια… παντού. Κάθε στιγμή που φεύγεις.

Αλλά εκείνα που σε μεταφέρουν σε πραγματικές τοποθεσίες είναι απίστευτος θησαυρός.

Πηγή εικόνας: rochellelea.deviantart.com

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(10)

demon May 6th, 2009

Κάτω από την ντουζιέρα με τα δάχτυλα ανοιχτά. Με ένα φωτοστέφανο στην πρίζα και πολλές ψυχές έτοιμες να κάνουν πασαρέλα στο μικρό σύμπαν μου. Στο παρόν μου.

Κάδρο που το φοράω σαν φόρεμα. Να καλύψει τις γωνίες, να μικρύνει το στήθος, να στρογγυλέψει κι άλλο τα μυτερά μου όρια. Αυτά που πάντα προεξέχουν και με μαρτυρούν!

Κοίτα! Το ξανάβαψα το κουτί μου. Το τύλιξα με παραπάνω χαρτοταινίες. Ξεχασμένες καρτ-ποστάλ και ληγμένα σοκολατάκια. Από αυτά που μου χαρίζουν στα αεροδρόμια τ’αγόρια και τα φυλάω μέχρι να θυμηθώ τη λιγούρα που είχα τότε… για σένα.

Πηγή εικόνας: nuri7.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(2)

demon May 6th, 2009

Εικόνες πλαστικές περνάνε, φεύγουν γοργά. Εναλλάσσονται κάτω από τα ψεύτικα κι αληθινά φώτα της νύχτας. Τι δημιούργημα κι αυτό… η νύχτα!

Χωρίς γυαλιά, κλεψύδρα, όργανα μέτρησης και σάλιο αιστάνομαι να μπουσουλάω στο υγρό πεζοδρόμιο. Σαν πρωτόγονη. Σαν κάποια που δεν ανήκει κι όμως μπορεί ακόμη να ονειρεύεται. Εφιάλτες κι όνειρα.

Ξεκινά και πάλι η ζωή. Δακτύλιοι μέσα στους δακτυλίους. Και φούσκες μέσα σε μεγαλύτερες, θαμπές και ροζ μπουρμπουλήθρες. Κρατώ το φως. Κρατώ και τη φωτιά.

Πηγή εικόνας: icy-demon.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(0)

demon May 5th, 2009

Κάτω από μια τέντα… δίπλα σε μια υποβρύχια λίμνη… μέσα στην έρημο…

με δισεκατομμύρια κόκκους άμμου να επιπλέουν, να φτιάχνουν πλεξούδες, να χορεύουν σα σαύρες και να κάνουν ηλιοθεραπεία.

Μασουλάω ένα μπαστουνάκι από πιπερόριζα και ψηλαφώ τα χάρτινα, ασημένια άστρα που έχω κολλήσει στις μπαλκονόπορτες. Αυτά, αν πέσουν τα ξανασπρώχνω πάνω στο τζάμι. Με τα πραγματικά τι γίνεται; Θα χρειαστώ εκατοντάδες γερανούς με χοντρά, ατσαλένια σχοινιά για να καταφέρω να τα φέρω στο σωστό ύψος και μετά να τα αφήσω να αιωρηθούν στο φυσικό τους περιβάλλον.

Αστέρια… Κόκκοι

Δεν μπορώ με τίποτα να συγκεντρωθώ σήμερα. Φοράω το μενταγιόν που μου χάρισες και σκέφτομαι να ανοίξω το κλουβί με τις πεταλούδες. Να τις χαρίσω πίσω στην ελευθερία. Να τις φυσήξω. Όπως το κερί των γενεθλίων μου. Που πετούσε σπίθες και ψήλωνε με κάθε σταλαματιά οξυγόνου ακόμη παραπάνω.

Κάποια πράγματα θα είναι πάντα φιτίλι έμπνευσης. Ατίθασα, άπειρα. Άθικτα

Πηγή εικόνας: robo-rabbits.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(0)

demon May 4th, 2009

Πέρασα πανέμορφα. Ήταν από τις εκπληκτικότερες μέρες όλης μου της ζωής και φυσικά, από τα πιο εξαιρετικά γενέθλια ever! Κι ευχαριστώ όσους με σκέφτηκαν θετικά αυτές τις μέρες, όσους έκαναν αιθέριες ευχές για μένα, αλλά και όσους με τίμησαν με μια επίσκεψη από το πραγματικό μου σπίτι κι από το διαδικτυακό: την blogosfaira μου! Η οποία, κλείνει σήμερα τη συλλογή 18 ολόκληρων κλειδιών-μηνών κοντά σας…

Όλα μαζί!

Και τι δεν έκανα την περασμένη βδομάδα. Έκλεισα δουλειές, έκλεισα συμφωνίες, έκλεισα ανοιχτούς λογαριασμούς. Αντιμετώπισα πανάθλιους, δειλούς ανθρώπους, σφούγγισα τα σάλια τους και τα έκανα στάχτες!

Γιόρτασα κοντά με ανθρώπους που μου είναι σημαντικοί, που με κάνουν σημαντική και που μου έχουν προσφέρει ό,τι έχουν. Βγήκα βόλτες, περπάτησα, διάλεξα, χάζεψα, φόρεσα, γεύτηκα, φωτογραφήθηκα, έπαιξα, αγκάλιασα, φίλησα, χόρεψα, χάιδεψα και είδα. Γνώρισα και πάλι τη σημαντικότητα του να έχεις ανθρώπους γύρω σου.

Ανθρώπους που να θέλουν να είναι μαζί σου. –

Φέτος, σε αντίθεση με άλλες χρονιές, ο 2ήμερος εορτασμός των γενεθλίων μου, έγινε… 3ήμερος. Τελείως όργιο δηλαδή!

Κι η Πρωτομαγιά, η ΜΕΡΑ ΜΟΥ, ήταν αρωματισμένη με απίστευτη αγάπη και συντροφικότητα. Με ένα πρωινό γεμάτο σοκολάτα, με δώρα, με σπιτικό δείπνο, με εκπλήξεις και κυρίως με την τόλμη του άντρα να μπει σε κατάστημα, να διαλέξει ό,τι του αρέσει και να μου το προσφέρει ανυπόμονα!

Ξετρελάθηκα.

Και το Σάββατο στόλισα τον εαυτό και το σπιτικό μου και προσκάλεσα ανθρώπους που μου είναι συμπαθείς, που θέλω να τους γνωρίσω καλύτερα αλλά και ανθρώπους που έχουν ήδη αποδείξει ότι θέλουν να είναι στη ζωή μου.

Την Κυριακή έπεσε φυσικά φασίνα. Τέσσερα πλυντήρια, συμμάζεμα, η… αναστήλωση του σπιτιού και της κουζίνας (lol), οι γάτες, το μπάσκετ κι ένα δίμετρο κορμί (σιωπή!) που χρειαζόταν επειγόντως έναν να το κρατάει κι έναν να το περιποιείται! Γλυκιά κούραση.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

+

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μιχάλη μου! (για όλα)

• Bubbles
• Comments(14)

demon May 1st, 2009

 shhhhh…………………………………………………………………………..

Πρωτομαγιά = ΈΧΩ ΓΕΝΕΘΛΙΑ

άνοιξε όλες τις πύλες, όλους τους δείχτες, όλες τις ακτίνες, τα όστρακα, τα όνειρα.

Βγαίνω σεργιάνι. Σήμερα θα μάθω να πετάω………………

Πηγή εικόνας: katrinastranger.deviantart.com

• Internet
• Comments(8)