demon February 6th, 2008
Είναι η ώρα μου.
Ε ναι λοιπόν, είναι η στιγμή να μαλακιστώ και εγώ, έτσι για αλλαγή. Ξεκαθαρίζω ότι γουστάρω απόλυτα τους άντρες. Για να μην υπάρχει παρεξήγηση. Και τις μηχανές, και τις σοκολάτες και το κρασί γουστάρω θα μου πεις, οπότε;
Πάμε με γνώμονα το ότι μου αρέσουν τα αγοράκια! Θα καταλάβεις πιο κάτω. Για τώρα… εισέπνευσε μαλακό βαμβάκι.
Ανοίγω-κλείνω μάτι και ρουφάω τη λάμψη που αφοδεύει η τηλεόραση και η οθόνη του υπολογιστή μου. Ένα εκνευριστικό άσπρο φως, που εάν είσαι στα πρόθυρα της μέθης, καταντά ένα αρρωστημένο παράσιτο που θυμίζει γραφείο τελετών, γραβάτες, μονοκόμματα κοστούμια, μανδύες των τρελών.
Σκέφτομαι και ναι, είναι αλήθεια, που να πάρει. Ο άντρας δε θα θυσίαζε ΠΟΤΕ τον ύπνο του για σένα.
Κάποτε τα είχα με έναν τύπο, Υδροχόο. Αστείο είναι τώρα που το σκέφτομαι το ότι εγώ ταίριαξα με αυτό το ζώδιο. Ερωτικά και μόνο, εννοείται έτσι; Όσους μήνες τα είχαμε το κάναμε με έναν και μόνο τρόπο: από πίσω! Η χαρά του νεροκουβαλητή. Έλα ρε συ, έτσι φαντασιώνεσαι ό,τι θες. Δες το κι από μένα. Δε χρειάζεται να φιλήσεις, να κοιτάξεις, να μιλήσεις σε εκείνον.
Τελοσπάντων, ο τύπος ΈΝΑ καλό το είχε: είναι ο μοναδικός άντρας με τον οποίο έχω κάνει «σχέση» και δεν μπορούσε να κοιμηθεί εάν δεν ξάπλωνα δίπλα του. Ποτέ ρε παιδί μου δεν το έχω ξαναζήσει αυτό. Και το θεωρούσα την υπέρτατη απόλαυση παύλα ικανοποίηση. Εγωιστική πάντα! Ξέρω πολύ καλά, πως κανένας άντρας δε θα χαράμιζε τον ύπνο του. Όχι για μένα, για ΚΑΜΙΑ. Γιατί είστε ζώα. Σε αυτό είστε, κόφτο.
Ο τύπος λοιπόν, έπεφτε για ύπνο και με άφηνε στο σαλόνι γύρω στις 03:00 να ακούω μουσική μέσα στα αφτιά μου και να κοπανιέμαι. Να φοράω τα λευκά πουκάμισά του και να τραγουδάω στις σκιές μου.
Κι όμως, κατά τις 05:00 που βαριόμουν κι αποφάσιζα να ρίξω το σώμα μου δίπλα του, με έναν μαγικό τρόπο, ξυπνούσε σα να μην είχε κοιμηθεί ποτέ, άπλωνε τα χέρια, με άρπαζε, μου έλεγε ένα νυσταλέο «άργησες!» και κοιμόταν βαθιά! Αλλά ξυπνούσε… Με περίμενε… Είχα γραφτεί στο υποσυνείδητό του… Δίπλα του…
Τώρα πες μου και το άλλο που το έχω έγνοια τελευταίως. Κι ας με μαλώνει η Μαλίνα: είσαι παντρεμένη; Έχεις υπάρξει; Χρόνια σε «σοβαρή σχέση»; Πως στο διάολο αντέχεις ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ τον ίδιο άνθρωπο; Χωρίς να φλιπάρεις, να έχεις νεύρα από το πουθενά, να ξεσπάς, να μη θες να σε αγγίξει, να θες να τον μαλώσεις σα 3χρονο; Πως άντεξες; Πως αντέχεις; ΠΕΣ ΜΟΥ!
Και μετά πες μου πόσο γουστάρεις τον εαυτό και την ελευθερία σου.
Πηγή εικόνας: www.thespiderawards.com
