Πάω να φτιάξω λεμονόπιτα
demon November 29th, 2008
Πόσο μ’αρέσει να σκεπάζεται το κορμί μου από ψιχάλες.
Πόσο μ’αρέσει να παρακολουθώ τις στάλες να κρεμιούνται απελπισμένες από υφάσματα τραχιά και μεταλλικές επιφάνειες, λίγο πριν, αποκαμωμένες, πέσουν τελικά στο τίποτα και χάσουν το θηλυκό τους σχήμα.
Πόσο μ’αρέσει αυτή η θαμπάδα που σχηματίζεται από την ορμή των σταγόνων.
Πάω να χωθώ στην κουζίνα. Να ανοίξω τα κιτάπια μου, να φτιάξω λεμονόπιτα. Μου μύρισε τώρα… Έτσι, κάτι να ξινίζει. Να πηγαίνει κόντρα στη θαλπωρή του εσωτερικού του σπιτιού.
Να ξυπνά με το έντονο άρωμα και το φαινομενικά ήρεμο κι επαναλαμβανόμενο χρώμα του. Πάω για λεμονόπιτα. Πάω για βροχή. Πάω για αγκαλιά.
(ποιος θα μ’αγκαλιάσει εμένα;)
Πηγή εικόνας: kolodziejs.com