blog +Ο- σφαιρα

demon April 21st, 2009

Γύρισα!!! Ναι… Ε, δηλαδή το ξέρω πως δε θα έπρεπε να χαίρομαι μια και πέρασα υπέροχα στην Αίγινα, αλλά και το ταξίδι της επιστροφής και το να βρίσκεσαι στο σπιτικό σου, είναι κι αυτό όμορφο. Κι ευτυχώς οι μαύρες γάτες μου επέζησαν και από αυτή τη δοκιμασία. Με αρκετή γκρίνια κι ένα χαμένο λουράκι, αλλά όλα καλά. Δεν είχαμε άλλη ξενάγηση στην Πατησίων…

Με φιλοξένησαν στους Άγιους Ασώματους σε ένα πραγματικό στολίδι από πέτρα, με πολλές κρεβατοκάμαρες και προσωπικό χώρο. Μέσα σε ένα απίστευτα μεγάλο κτήμα, με πολλές γάτες, ένα σκύλο, ένα φίδι κι έναν σκαντζόχοιρο. Μεγάλη ιστορία…

Το εσωτερικό μου ρολογάκι μια χαρά προσαρμόστηκε. Σχετικά λίγες ώρες ύπνου, πρωινό ξύπνημα χωρίς ξυπνητήρι, ένα πλούσιο πρωινό, λίγη κουβεντούλα μες τη φύση, εκδρομή στα χωριά και τα αξιοθέατα της Αίγινας. Και το απόγευμα επιστροφή, λίγος ύπνος μετά τα τσίπουρα και το ψάρι, ντους για ανανέωση και συνάντηση στο καθιστικό για επιτραπέζιο.

Μια χαρά δηλαδή! Και κάτι παραπάνω.

Α, εκκλησία δεν πήγα. (πολύ φτωχά τα βεγγαλικά φέτος)

Και την Κυριακή μέχρι το μεσημέρι είχε μια απαίσια υγρή μέρα, βουτηγμένη στην ομίχλη και την αντηλιά.

Έβγαλα πάρα πολλές φωτογραφίες. Κάποιες καλούτσικες.

Και μου πήρα σκουλαρίκια, φυσικά!

Κι ένα φούξια πορτοφολάκι.

Και φιστίκια, ναι. Για μένα και τον κολλητό μου.

Αυτά.

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(13)

demon April 16th, 2009

Είμαι τόσο ενθουσιασμένη. Έχω στοιβάξει ρούχα, προσωπικά είδη και χαζομαρούλες μέσα στις βαλίτσες της μηχανής. Μου αρέσει που θα έπαιρνα μονάχα ό,τι χρειάζομαι. Αλήθεια πήρα μόνο τα απολύτως απαραίτητα!

Και κάτι για να μη βαριέμαι. Τα ακουστικά για το mp3 κινητό μου, τη φωτογραφική μηχανή-γομάρι, γυαλιά ηλίου, κραγιόνι κι άλλες τέτοιες μαλακίες, ένα σημειωματάριο με φούξια στιλό, ψαλίδι, λίμα, φορτιστή x2, τη Σπιρουλίνα μου…

Οι γάτες μου θα μείνουν μόνες τους. Στο μπαλκόνι του σπιτιού. Να αλωνίζουν, να ανησυχούν τους γείτονες, να κοιτάνε κάτω την κίνηση και τα φώτα.

Γεμίζω το πράσινό μου μάτι μουσική. Τα μαλλιά μου μπόλικο έρωτα και σπίθες, το σώμα μου λέξεις και τόνους, τα χείλη μου τις κινήσεις μιας πεταλούδας.

Φεύγω. Φεύγω!!!

Πάω Αίγινα. Σε ένα απίστευτα όμορφο, πέτρινο σπίτι, κάπου στα χωράφια, με θέα το νερό, το φως πάνω στις ρωγμές του νερού και τα όνειρα που δεν πνίγηκαν, γιατί ήξεραν κολύμπι….

(ποιος με σκέφτεται;)

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(17)

demon April 15th, 2009

Τραγούδι στις σειρήνες. Τραγούδι στα κύματα που χώνονται, μαζεύουν το μέσα τους για να το ξεράσουν με δύναμη και κραυγή πάνω στον αιθέρα.

Ένας αέναος καβγάς που τελειώνει άλλοτε με συμβίωση αφρίζουσα κι άλλοτε με ένα ανακάτεμα και ασχήμια κι από τα δύο στοιχεία.

Απόψε μίλησα μέσα από τα καλώδια ώρα πολλή. Καιρό είχα να το κάνω. Άκουσα κι έζησα αγωνίες άλλων. Μακάρι να μπορούσα να σε αγκαλιάσω και να σου δείξω ό,τι βλέπω εγώ για σένα. Ένα χαριτωμένο βιτρό, από το οποίο το φως διαπερνά τους κρυστάλλους για να δώσει μαγεία!

Μαγεία στο φως.

Μαγεία και στο σκοτάδι.

Λέξεις φίλων. Λέξεις ταξιδιών. Λέξεις λήθης.

Ναι. Συνήθως είμαι προβληματισμένη θαρρώ. Συνήθως σκέφτομαι. Πολύ και πολλά. Κάπου ξέχασα το κουμπάκι pause. Και ψάχνω. Συνεχώς ανακατεύω, σηκώνω, τινάζω, κοιτάζω, σκύβω, πατάω στις μύτες, ξεφυλλίζω, ακούω, κολυμπάω. Μα δε βρίσκω ποτέ αυτό το κουμπάκι… το pause.

το αφιερώνω στις σειρήνες που ξυπνούν το βλέμμα μας!

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(8)

demon April 14th, 2009

Είμαι ζάρι! Το αποφάσισα. Σήμερα έχω πολύ κακή διάθεση. Κοιμήθηκα, αν και πολύ αργά, νορμάλ ώρες, και ξυπνώντας ένιωσα ένα κενό∙ τα μάτια μου πρησμένα, το στόμα μου ραμμένο και το μέσα μου να θέλει να μείνει μόνο του.

Οπότε κι αποφάσισα πως για σήμερα θα είμαι το ζάρι. Και μάλιστα εκείνη η πλευρά που έχει τις περισσότερες κουκίδες.

Είπα να πάω κόντρα στις ψιχάλες και να δώσω φως, κερένιο στο πράσινο μάτι μου. Στίβαξα μπροστά μου όσα βαζάκια χωρά η αγκαλιά μου, τους πρόσθεσα ρεσώ και τους έβαλα φωτιά!

Πειράζει που θέλω να κρατήσω αυτή τη διάθεση για σήμερα;

• Bubbles
• Comments(2)

demon April 14th, 2009

Θα περιμένω να ξυπνήσω αύριο για να σου πω τι είμαι.

Σήμερα ήμουν μια μηχανόβια, αχαλίνωτη γκόμενα που λατρεύει όλα όσα υπάρχουν μπροστά της. Σαν προοπτική, σαν οπτική, σα σύννεφο μες το σύννεφο. Το βλέπεις, αλλά είναι το σημάδι, ο στόχος, το κέντρο. Υπάρχει και το γύρω-γύρω, μα με αφήνει παγερά αδιάφορη.

Μετά τα προχθεσινά δοκιμαστικά για το Moto GP, τα οποία απόλαυσα, στρώθηκα σήμερα για τον αγώνα. Μα να βρέξει χτες στο Κατάρ; Εκεί έχουν μέσο όρο 8 μέρες το χρόνο βροχή. Ωραία πρόταση. Να μην την επαναλάβω.

Ο Stoner, αυτό το κωλοπαιδάκι από την Αυστραλία, πήγαινε σφαίρα (ναι, ναι, με Ducati φυσικά) και τις προάλλες και σήμερα. Δικαίως νίκησε και φάνηκε να είναι περίπατος γι’αυτόν. Ο γιατρός, δεύτερος, με προβληματάκια. Και το ατύχημα (που παρολίγο να κοστίσει στον Pedrosa μια θεαματική πτώση το λιγότερο), όσες φορές κι αν το είδα στα highlights ήταν απίστευτο.

Είναι μοναδική κάβλα οι μηχανές. Για όποιον έχει καβαλήσει, έστω και ως συνοδηγός, ίσως γνωρίζει αυτό το συναίσθημα. Του να μην είσαι εκεί, αλλά όλως παραδόξως να οδηγείς ή έστω να παίζεις ένα μικρό ρόλο στην πορεία της μηχανής. Να νιώθεις όλο αυτό το κενό αέρος να σε λούζει, το πρόσωπό σου να τραβιέται και το σώμα σου σα να ίπταται πάνω από την άσφαλτο. Κι απλώς να νιώθεις. Σα να μη συμβαίνει. Πηγαίνεις. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο.

Κάθε φορά. Η ταχύτητα είναι τέλειο αφροδισιακό. Δε χρειάζεσαι πριν και μετά. Έχεις το τιμόνι, το γκάζι, το δρόμο και τον αέρα που σε προκαλεί να τον ρουφήξεις για να φτάσεις στην άλλη πλευρά. Με ένα εργαλείο που δε σου ανήκει. Ποτέ! Αλλά δεν έχει και σημασία. Γιατί κι εσύ απιστείς, ούτως ή άλλως.

Η βδομάδα πήγε στο 14 ε; Αλητοπαρέα, να το ξανακάνουμε. Αλλά να έχω φάει και να μην παίζουμε κυνηγητό. Ούτε και τυφλόμυγα με τις λέξεις! Ακούτε γυναίκες; Ευτυχώς εκείνη τη μέρα, είχα έναν απροσδόκητο σύμμαχο στο πλευρό μου. Να με προσέχει. Και νομίζω πως με συμπάθησε. Καλό ταξίδι dada. Θα είμαι δίπλα σου, τ’ακούς; Εσύ με το τουτού σου, εγώ με τη μηχανή. Την κόκκινη!

Πηγή εικόνας: ponto.deviantart.com

• Bubbles
• Comments(4)

demon April 13th, 2009

Τώρα σήκωσα κεφάλι. Τι; Όχι, ακόμη δεν έχω επισκεφτεί τα σπιτικά σας να δω πως περάσατε εσείς χτες. Εκτός κι αν πάλι η ομορφιά εσίγησε…

Καλή βδομάδα. Ευχαριστώ. Παρακαλώ.

Μεγάλη, Μικρή, με ένα 13 μπροστά της. Δεν ξέρω εάν κάποιοι νηστεύουν, εάν κάποιοι πιστεύουν, εάν κάποιοι σκύβουν ή φτύνουν.

Ξέρω πως πολλοί θα την κάνετε. Σε άλλη γη άλλα μέρη, κυριολεκτικά. Στη γη της ξεκούρασης, του χρόνου που σκιάζεται από μπόλικη άμμο, σε σπίτια πέτρινα, οικεία, κάτω από μουριές και φυλλωσιές ήλιου, ανάσας, αντάμωσης.

Κι εγώ θα αφήσω την ψυχή μου εδώ. Να τη φυλάνε οι γάτες μου.

Θα ανέβω σ’ένα δελφίνι -που να χωρά τη μηχανή μου!-, θα πάρω την ηχώ μου και θα ταξιδέψω μέχρι την Αίγινα. Και θα σας στείλω κολάζ γεμάτα φωτογραφίες και κλικ.

Καλή βδομάδα…

σκλάβοι

Πηγή εικόνας: ladydarkraven.deviantart.com

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(28)

demon April 11th, 2009

Ξεχνάω. Ξεχνάω αν αυτό που είπα να κάνω το έκανα όντως ή αν καλώς ο σκληρός μου το έχει περασμένο ως Thing to Do.

Όταν μεγαλώσω θα αρχίσω να λέω ψέματα. Θα λέω ψέματα πως είμαι 30 και θα δίνω ραντεβού με αγνώστους.

Πάνω-κάτω δηλαδή αυτό που κάνω τώρα!

Λέω ότι είμαι 30 και στη φαντασία μου γνωρίζω αγνώστους…

Πηγή εικόνας: junkbyjen.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(2)

demon April 10th, 2009

Η μαύρη γάτα μου έχει κάτσει μπροστά στο τζάμι και κοιτάζει ψηλά. Έχει πανσέληνο;

Τη βλέπω σε οίστρο να περιδιαβαίνει το σπίτι, τρέχοντας από τη μια άκρη στην άλλη, ασταμάτητα. Και που και που κοιτά ξωπίσω της.

Και με πιάνει και μένα… Δίνω μια κι αρχίζω και χορεύω μες στο σπίτι. Κάνω τσιγκολελέτα και βγαίνω στο μπαλκόνι. Κοιτάζω ψηλά και ψάχνω την ψυχή μου. Που σήμερα είναι ημίλευκη, τεράστια, στρόγγυλη και τόσο εκτυφλωτική ώστε μπορείς να δεις μέσα της!

• Bubbles
• Comments(0)

demon April 10th, 2009

Το χέρι μου παίζει νευρικά πάνω στο delete. Λες και στέλνει σήματα Μορς. Μετά από ακόμα μία μέρα στους δρόμους, με εκπλήξεις, κινήσεις προσφοράς και καλοσύνης που σε σκλαβώνουν και σκέψεις που μοιάζουν περισσότερο με σταγόνες καταρρακτώδους βροχής, αναρωτιέμαι… Πόσο προκλητική και άνιση μπορεί να γίνει η συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων.

Και μετά το αφήνω αυτό το θέμα πίσω μου και πηγαίνω σε όμορφα κανάλια. Αναλύω πράξεις ανθρώπων που μου είναι πραγματικά συμπαθείς. Πόσο μπορεί να φοβάται κανείς να πλησιάσει κάποιον; Πόσο χρόνο μπορεί να χρειάζεται το μάτι και η ψυχή του μέχρι να περπατήσει μόνος, χωρίς μπαστούνι;

Πόσο μπορεί να έχει πληγώσει κάποιον ένας άνθρωπος ο οποίος από την πολλή του ανασφάλεια πουλά μια φιλία; Πόσο φτηνά, ζηλόφθονα, κακιασμένα μπορεί να φερθεί κάποιος όταν παίρνει ανάσα μονάχα όταν εσύ φεύγεις; Γιατί όσο είσαι εκεί του έχει σωθεί το οξυγόνο από την υπερπροσπάθεια να φανεί κι αυτός, να ξεχωρίσει, να μη δείξει πως όντως είναι λίγος.

Τελικά δεν έχει σημασία πόσο σίγουρος είσαι για ό,τι έχεις.

Ίσως μάλιστα να έχει μεγαλύτερη σημασία το να γνωρίζεις τι λείπει.

Άλλωστε κανείς δε θα προσέξει τα πολλά κομμάτια που μπορεί να λείπουν από ένα παζλ.

Όλοι όμως θα εστιάσουν στο ένα και μοναδικό που λείπει από ένα δύσκολο παζλ.

Πηγή εικόνας: yuko-no-hatsu.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(2)

demon April 9th, 2009

Είχα γεμάτη μέρα. Και είναι τόσο δυνατό το συναίσθημα που με επισκέπτεται όταν συναντιέμαι με τα κορίτσια. Είπαμε να βρεθούμε για πίτσα και κουβεντούλα και τελικά διαμορφώθηκε ένα ακόμη απολαυστικό απογευματόβραδο με πολλά νέα, αρκετές συμβουλές, γυναικείες σκέψεις, σοφίες κι αγκαλιές.

Εμένα, τουλάχιστον, αυτή η προσέγγιση, μου είναι πολύτιμη. Με γυναίκες που μπορώ να μιλήσω άνετα, ανοιχτά, χωρίς να με κρίνουν, χωρίς απολύτως καμία διάθεση να με σχολιάσουν και χωρίς, κυρίως, ανταγωνισμούς, ζήλειες, γυναικεία γνωρίσματα!

Επέστρεψα νωρίς σπίτι. Ο άντρας είχε έτοιμο το θερμοσίφωνα κι εγώ θυμήθηκα και πάλι γιατί μου είναι πολύτιμος. Ευτυχώς η ψύξη του δεν ήταν αποτρεπτική! Βγήκαμε για περπάτημα αρκετά αργότερα κι όταν πια γδύθηκα και ξάπλαρα στον καναπέ, μου βγήκε η κούραση όλης της μέρας.

Μα εγώ δεν κουράστηκα σήμερα, σωστά; Έζησα όμως λίγο παραπάνω. Ραντεβού την Κυριακή guys. Μην ξεχαστείτε. Ραντεβού στο Μοναστηράκι. Ελπίζω η Μάνια-κη ξανθιά να μην αργήσει… πάλι! Κι ελπίζω κι εγώ, η βδομάδα τούτη να κλείσει όμορφα.

Πηγή εικόνας: 01-11-89.deviantart.com

• Bubbles
• Comments(2)