demon April 7th, 2009
Γκάζωσα. Άγρια. Έχω το κλειδί στο χέρι. Να! Δεν το βλέπεις;
Αν δεν καθίσει η μπίλια πίσω στη θέση της, κομμένες οι βόλτες. Μόνο στο ρετιρέ μου θα μπορώ να τις φιλοξενώ. Να τις βλέπω. Εικονική απόλαυση λέγεται αυτό, ε; Για να μην πω μαλακία.
Το παίρνω και μόνη μου το πιπέρι, ευχαριστώ.
Πίσω στην παράνοια. Σκηνή πρώτη:
Εντάξει, 17:00 θα είμαι έτοιμη. Θα περάσετε να με πάρετε. Και σαν τρενάκι γυναικείο, εύθραυστο και παραπαίων, θα τσουλήσουμε προς Πετρούπολη μεριά.
Σκηνή δεύτερη:
Στις 17:30 θα είμαστε εκεί. Και θα έχουμε ήδη γεμίσει ένα κουβά γέλιο. Χαρά. Λίγο κουτσομπολιό και πολλή ανυπομονησία. Πιτσαρία είπες; Τρελαίνομαι για πίτσα. Μην αργήσεις μόνο. Γιατί μετά έχεις κικ-μπόξινγκ και δεν μπορείς να λείψεις. Όχι σήμερα. Η έτερη τρελή θα έρθει καρφωτή μετά τον Πειραιά. Και η κουκλίτσα της παρέας, η Χιονάτη, θα εμφανιστεί αμέσως μετά τη δουλειά.
Ε ρε γλέντια και μεθύσια. Και το βράδυ έχεις εκπομπή στο ραδιόφωνο ε; Θα είναι μοναδική. Σίγουρα. Και θα έχεις να τους πεις πολλά.
Εγώ που θα είμαι το βράδυ;
Πηγή εικόνας: frix1981.deviantart.com
demon April 6th, 2009
Καλή βδομάδα! Λέω να σου βγάλω κι απόψε τη γλώσσα. Να σε κοιτάξω στραβούτσικα, να σου χαμογελάσω μέχρι να λιώσεις και να σε πάρω μια τεράστια αγκαλιά μέχρι να ξεχάσεις όλη σου την κούραση.
Θα σου φιλήσω σχεδόν αόρατα, νυχτερινά τα μάτια για να ρουφήξω τη νύστα σου. Όλη μέρα είσαι μπροστά στον υπολογιστή και γράφεις κώδικα. Όλη μέρα σύμβολα κι έννοιες, μια εικόνα που μόνο εσύ βλέπεις.
Σταμάτησες στις 19:00, έκανες ένα μικρό διάλειμμα, φάγαμε και τώρα παίζεις με διαστημόπλοια και αποικίες του μυαλού σου.
Έχει πλάκα να σε κοιτάζω μέσα από τα πέταλα των ρόδων που έχω βάλει στο γραφείο σου. Νερό και χρώμα και ζωή και μια βεντάλια για να ταξιδεύει σύντομα το μάτι. Έχει τη δική του χάρη να σε πειράζω με το βλέμμα που και που. Και ξέρεις ότι σε παρατηρώ. Ότι σε ακολουθώ. Και σκας στα γέλια. Σχεδόν αμήχανα.
Καλή βδομάδα. Ερωτική. Πολύ ερωτική. Παιχνιδιάρικη. Με φίλους και σινεμά γαλλικό. Ελπίζω να μην είναι πατάτα το αυριανό! Με γκόμενους παλιούς και νέους. Με φιλιά, στρας και ζουμερές αγκαλιές.
Πηγή εικόνας: ntora.deviantart.com
demon April 5th, 2009
Ξαπλωμένη στα πλάγια, είχα το κεφάλι σου στους μηρούς μου. Οι πλάτες σου έμοιαζαν με φτερά αγγέλου, ανοιγμένα, κι έτοιμα να πετάξουν ή να… χωθούν πιο βαθιά.
Σήκωσες το κεφάλι και σου είπα επιτακτικά: Θέλω να κάνουμε έρωτα.
Είδα στον ύπνο μου πως βίαια κι αποφασιστικά με γυρνούσες κι έμπαινες μέσα μου. Και την ίδια ώρα, με ψηλαφούσες και με τελείωνες με τα δάχτυλά σου. Ε, δεν κρατήθηκα. Μόλις ψευτοάνοιξες τα μάτια σου κι άφησες απαλά το κεφάλι σου πάνω μου, άναψαν οι μηχανές.
Το ήθελα απίστευτα πολύ. Δεν ξέρω γιατί. Και το ότι ξεκίνησε από το όνειρό μου, ήταν μια καλή αφορμή για να υπνωτίσει ακόμη περισσότερο το πράσινο μάτι και τις αισθήσεις μου.
Κυριακή… αυτή η μέρα τα έχει όλα τελικά. Πάντοτε! Ευτυχώς.
Πηγή εικόνας: p4lki.deviantart.com
demon April 4th, 2009
Χρόνια μου πολλά. Μπλογκ +0- σφαιρα μηνών 17. Ντροπή μου που ξέχασα τα προηγούμενα. Αλλά όλο και κάτι πιο σημαντικό θα έκανα!
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν πόσο έχουμε αλλάξει. Σαν πόλη, σα χώρα πιθανών, σαν άνθρωποι που ζουν και κινούνται μέσα και γύρω από άλλους ανθρώπους.
Την κουβέντα πυροδότησαν τα προχτεσινά επεισόδια. Με το κάρφωμα των μπάτσων. Την επόμενη μέρα κοιταχτήκαμε με τον άντρα. Εγώ τα έζησα αφού ήμουν ξύπνια και πάνω από τις ρόδες και τα ενοχλητικά φώτα των ανύπαρκτων. Εκείνος κοιμόταν. Οπότε είχε χρόνο να σκεφτεί… Κι αναφώνησε πόσο αγριεμένα έχουν γίνει τα πράγματα. Και πόσο πλέον απαγορευτικό είναι το να τρυπώνεις σε δουλειές άλλων.
Δηλαδή αν δεις στο δρόμο τους μπάτσους να χτυπάνε κάποιον ή να του φέρονται προσβλητικά ενώ κάνουν απλώς έλεγχο, εξακρίβωση στοιχείων, δε θα κάνεις τίποτα; Ρώτησα.
-Όχι, δε θα εμπλακώ. Δεν είναι δουλειά μου και δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει τελικά…
Ε όχι ρε γαμώτο. Για ένα πράγμα ήμασταν γνωστοί οι Έλληνες. Μπορεί να είμαστε τεμπέληδες και φιλάργυροι και κουτοπόνηροι και αναβλητικοί και γενικώς με ένα στιλ ζωής που μόνο εμείς καταλαβαίνουμε. Νιώθουμε και δείχνουμε όμως πάντοτε αλληλεγγύη.
Την τελευταία φορά που πήγα Γερμανία, με έσπρωξε ένας τύπος μέσα στο λεωφορείο κι έπεσα. Κανείς δεν σηκώθηκε να βοηθήσει. Ούτε καν βλεφάρισαν…
-«Κοίταξαν τη δουλειά τους». Φυσικά…
Στην Ελλάδα ξέρεις πως είτε έχεις χαθεί είτε απλώς σου συμβαίνει κάτι, όλο και κάποιος θα σε βοηθήσει.
Να ξυπνήσω;
(σκατά)
Πηγή εικόνας: mharmanlikli.deviantart.com
demon April 3rd, 2009
Όλο το βράδυ ακούω περιπολικά, ασθενοφόρα, κόρνες και με ζώνει μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Βάζω τηλεόραση, καμία ενημέρωση.
Ξαπλώνω. Ακριβώς κάτω από την πολυκατοικία ακούγονται οι ασύρματοι των μπάτσων. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε όλο αυτό να είναι ένα αρρωστημένο αστείο. Βγαίνω στο μπαλκόνι. Μέτρησα πάνω από 12 ζητάδες και δύο περιπολικά. Και κάποια ιδιωτικά αυτοκίνητα που στάθμευσαν παραδίπλα.
Το τετράγωνο πριν την πλατεία Κολιάτσου ήχησε σειρήνες και πανικό για αρκετή ώρα. Οι μπάτσοι έψαχναν μέσα στα σκουπίδια και κάτω από ένα παρκαρισμένο και «κρυμμένο» με κάλυμμα αυτοκίνητο. Μπροστά από το περίπτερο.
Μπαίνω μέσα, βάζω ειδήσεις, τίποτα. Παίρνω τη φωτογραφική, ξαναβγαίνω στο μπαλκόνι. Κρεμασμένοι άνθρωποι από ορόφους προσπαθούν κι αυτοί να καταλάβουν προς τι ο πανικός.
Οι ζητάδες φεύγουν προς Άνω Πατήσια. Μένουν πίσω 6 μηχανές. Να ενοχλούν, να ποζάρουν, να καπνίζουν τα τσιγαράκι και να τα λένε. Φυσικά. Ώρα: 02:40.
Καλό κυνήγι!
Διαβάζω troktiko, βοιωτία, give me strength, mygreekblogspot. Όταν τελειώσει η μαλακία και η απαγόρευση, πείτε μου πότε να βγω από το σπίτι! Δεν οπλοφορώ. Αλλά μπορεί και να φοράω την κουκούλα μου.
(ή το κράνος)
demon April 2nd, 2009
Ξέχασα τα πάντα και άνοιξα το σώμα σου. Άφησα τα πάντα πίσω, έξω από εμάς. Έσταξα στην ψυχή μου γαλάζια σαμπάνια κι έλουσα τις φαντασιώσεις μου με μπόλικο καυτό νερό. Όχι απότομα, μα βασανιστικά αργά. Νωχελικά, σχεδόν χορευτικά.
Σκίτσαρα το σκηνικό από την αρχή. Από το φως που έφτιαξαν οι μεγάλες μας στιγμές. Και χτες, βυθίστηκα σε άλλη μία, κρυστάλλινη κλωστή.
Έπιασα τα τρίχινα πινέλα. Και με ορμή τα βούτηξα στα χρώματα. Λάσπη. Καφέ και μαύρο και λίγο μπλε του χάους, στο τέλος.
Έζησα και πάλι τον ουρανό μαζί σου. Ένιωσα σαν ντέφι που έχει πάρει φωτιά. Τα τάσια να γυαλίζουν και να τρέμουν. Να δονούνται και να χτυπούν αόρατα ημιτόνια.
Σε ερωτεύτηκα ξανά χτες. Όχι από την αρχή. Αλλά από το τέλος που έχουμε αφήσει να αιωρείται και που φοβόμαστε μην έρθει πριν το καλέσουμε εμείς!
Πηγή εικόνων: 1) dropoflight.deviantart.com 2) kucinggemuk.deviantart.com
demon April 1st, 2009
Έχω κάνει το σπίτι κάμπριο! Διάτρητο. Ανοιχτή κάθε πιθανή ίντσα. Παράθυρα και φεγγίτες, πορτάκια και σχισμές. Να ξαναγεννηθεί οξυγόνο. Να φύγει η σκόνη, η υγρασία, η σαπίλα. Η ανία ίδιων στιγμών, ίδιων προσώπων, ίδιων λαθών.
Τι λάθος κι αυτό. Και τι προβλέψιμο άλλωστε.
Κι ο καθρέφτης του… Τι άσχημος, κι άκομψος κι αυτός.
Ίδιο σκίσιμο χαρτιού. Ίδια τσαλάκα. Ίδια ρυτίδα.
Αν κλείσεις τα μάτια σου και φυσήξω το απειροελάχιστο κενό που σχηματίζουν οι σκέψεις σου, πάω στοίχημα ότι, όταν τα ξανανοίξεις θα είναι διαφορετικά. Πιο λαμπερά. Και θα βλέπουν καλύτερα. Πιο μακριά…
Ακούω στον Μιντιακό Πίθηκο Malmsteen και πίνω champagne.
Γεια σου! Αν σ’αρέσει η αλήθεια, σου αφιερώνω έναν κόκκο της!
Μην πεις μόνο πως ψεύδομαι. Μόνο αυτό μην ξαναπείς! Γιατί θα ραγίσουν τα χέρια σου.
Γεια ~
Πηγή εικόνας: nickynovacaine.deviantart.com