Βγάζω νόημα?
demon March 20th, 2009
Έχω φάει τρελό κόλλημα τώρα τελευταία με το σπιρτόζικο “Boston Leagal”. Δεν το περίμενα, αλλά πραγματικά και διαλόγους διαθέτει και κυρίως πνευματώδες σενάριο. Σου ‘ρχεται μονίμως να μορφάσεις πονηρά με τις ανατροπές του.
Αν και, είμαι περισσότερο των ιατριδικαστικών σήριαλ. Βλέπε CSI φυσικά! Και των δικαστικών. Βλέπε Μάτλοκ. Θεός!
Έχω σταματήσει η αλήθεια είναι να βλέπω τηλεόραση. Δυο χρόνια τώρα. Στη Σαντορίνη ούτως ή άλλως δεν προλάβαινα. Αφού σχολούσα 23:00 και μετά έβγαινα στα μπαρ και γινόμουν μέλισσα.
Και με τον άντρα, Ηλιούπολη, πάλι απείχα. Τότε περνούσα την αποκλειστικά μέταλ φάση. Μιλάμε για πολλή μουσική. Και χωρίς έλεος. Για τα αυτιά μου ή για τους γείτονες!
Και τώρα, στο σπιτικό της Πατησίων, πάλι δεν τρελαίνομαι για τη μικρή οθόνη. Ξεσκίζω την On με τις «επαναλήψεις» κάποιων σειρών και πολύ λίγων ταινιών και ντοκιμαντέρ.
Το ρεζουμέ είναι πως, τα τελευταία δύο χρόνια έχω σταματήσει σχεδόν τελείως να απασχολώ το μυαλό μου με γυάλινες εικόνες. Προτιμώ να φτιάχνω τις δικές μου, να τις καπνίζω, να τους μιλάω, να τις γκαζώνω, να τρυπώνω μέσα τους.
Και ίσως οι δικοί μου άνθρωποι να αναρωτιούνται πώς γίνεται κάποιος που έχει δουλέψει στην τηλεόραση να την αποφεύγει ακόμη και ως θεατής. Είναι όμως μια καλή επιλογή. Και ξέρω τι την κινητοποίησε. Προτιμώ τη δική μου ζωή κι εμένα. Αν θέλω να ασχοληθώ με τη δική σου, θα σου χτυπήσω την πόρτα!
Βγάζω νόημα;
Πηγή εικόνας: whiteraveninlimbo.deviantart.com