Archive for November, 2008

Ψυχή σαν μπαλαρίνα!

November 30th, 2008

Επιφυλακτικός ο ήλιος σήμερα. Βγήκε, έκανε τη γύρα του, έκοψε κίνηση, πήρε τις μπογιές του και προχώρησε στην επόμενη φάση, στον επόμενο πλανήτη.

Η κουζίνα μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο. Φόρμες, μπρίκια με λιωμένη κουβερτούρα, κουτάλια και σπάτουλες πεταμένες στο νεροχύτη, κατσαρόλια με μακαρόνια κι αρωματικά ντιπ και το μπολ της σαλάτας κάπου στην κορυφή να ισορροπεί μετά βίας.

Το δείπνο χτες, σπίτι μας. ήταν εξαίρετο. Βγήκα για λίγο στη βεράντα να κόψω φρέσκο βασιλικό και κοίταξα μέσα από τις μπαλκονόπορτες. Ζωντανό σπίτι. Με χρώματα, απίστευτα όμορφο, ντελικάτο, με φωτισμούς παράξενους να κολακεύουν όλες τις γωνιές και τα ιδιαίτερα αντικείμενά του.

Και ζω εγώ εδώ… Τι υπέροχα… Ας μην το χαλάσει τίποτα αυτό το παραμύθι.

Ας μη κουνήσει τίποτα την ψυχή μου. Βρήκε την πόζα της.

Πηγή εικόνας: xemotionalxpainx.deviantart.com

Πάω να φτιάξω λεμονόπιτα

November 29th, 2008

Πόσο μ’αρέσει να σκεπάζεται το κορμί μου από ψιχάλες.

Πόσο μ’αρέσει να παρακολουθώ τις στάλες να κρεμιούνται απελπισμένες από υφάσματα τραχιά και μεταλλικές επιφάνειες, λίγο πριν, αποκαμωμένες, πέσουν τελικά στο τίποτα και χάσουν το θηλυκό τους σχήμα.

Πόσο μ’αρέσει αυτή η θαμπάδα που σχηματίζεται από την ορμή των σταγόνων.

Πάω να χωθώ στην κουζίνα. Να ανοίξω τα κιτάπια μου, να φτιάξω λεμονόπιτα. Μου μύρισε τώρα… Έτσι, κάτι να ξινίζει. Να πηγαίνει κόντρα στη θαλπωρή του εσωτερικού του σπιτιού.

Να ξυπνά με το έντονο άρωμα και το φαινομενικά ήρεμο κι επαναλαμβανόμενο χρώμα του. Πάω για λεμονόπιτα. Πάω για βροχή. Πάω για αγκαλιά.

(ποιος θα μ’αγκαλιάσει εμένα;)

Πηγή εικόνας: kolodziejs.com

πίσω από το φως

November 28th, 2008

roses.jpg

ΝΕΚΡΟΣ & ΖΩΝΤΑΝΟΣ

θα διάλεγες να ήσουν νεκρός για μια μέρα;

rose.jpg

εκπνοή…

Τι σε πονά περισσότερο, χίλιες αλήθειες ή ένα ψέμα;

November 27th, 2008

Εσύ θεωρείς αλήθεια ότι θα είμαι πάντα μες τη ζωή σου.

(Πηγή εικόνας: theworldsbestever.com)

Εγώ θεωρώ ψέμα το ότι εσύ θα μου λες πάντα και μόνο αλήθειες…

(Πηγή εικόνας: wytske.deviantart.com)

Εσύ κι η καραμέλα

November 26th, 2008

Κοίτα τώρα… Ήθελα να γράψω κάτι κι όμως η στιγμή ρούφηξε το απαλό κύμα και το ξέβρασε με τη μορφή κυμάτων.

Σε βλέπω να μασουλάς την καραμέλα. Τη γεμάτη χυμούς και φρουτώδη αρώματα. Ονειρώξεις. Να έρθω να σε δαγκώσω, να σου κλέψω την καραμέλα;

Σε ρωτώ κάτι. Κάτι μικρό κι ανεπαίσθητο. Και μου λες ψέματα. Έτσι απλά. Έτσι αναίμακτα. Χωρίς να δημιουργήσεις την παραμικρή γκριμάτσα. Χωρίς να στιγματιστείς.

Ποιος αντέχει τα ψέματα. ΠΕΣ ΜΟΥ! Έχει τελικά καμία σημασία αν το φάουλ είναι μικρό ή μεγάλο;

Πηγή εικόνας: calpattypress.wordpress.com

Τρύπωσε ένας καλικάντζαρος μέσα μου…

November 26th, 2008

Χμμμμ… Δεν είμαι και στα καλύτερά μου. Η διάθεσή μου παραφωνεί. Όχι, εγώ δεν έχω εορτοφοβία. Τρελαίνομαι για τα Χριστούγεννα. Λατρεύω την Πρωτοχρονιά και το χτεσινό σου, ήταν από τις εκπληκτικότερες εκπλήξεις που θα μπορούσα να είχα ζητήσει…

Μπήκα σπίτι, μετά τη δουλειά, κατά τις 21:30. Πρόσεξα ακουμπισμένο στο χολ ένα στενόμακρο χαρτόκουτο. Πέρασα αδιαφορώντας. Είχες μείνει άναυδος. Μα είναι δυνατόν να μην έχει περιέργεια, σκέφτηκες. Είναι δυνατόν να μην το είδε; Αποκλείεται!

Πάω να κάνω πιπί μου, σου είπα με ύφος. Βγαίνοντας, προσπέρασα ξανά το ξένο αντικείμενο. Πάω να αφήσω το σακίδιό μου, συμπλήρωσα. ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝΤΡΟ!!! Και τόσο απλά, τόσο ασυνάρτητα, τόσο χωρίς καν σκέψη, ξετύλιξα τα πάντα! Και το σπίτι γέμισε φιλιά, γέλια κι άφθονη χαρά.

Πρώτη φορά στη ζωή μου, έχω στο δικό μου σπίτι Χριστουγεννιάτικο δέντρο!!! Πρώτη φορά θα κάνουμε Χριστούγεννα στο σπίτι μας με δέντρο! Με φωτάκια να ενοχλούν τη νύχτα! Με δώρα, ξύλινα στολίδια και την πιο όμορφη αύρα…

Μου πήρε γύρω στις 3 ώρες να συναρμολογήσω το πελώριο δέντρο που μας πήρες. Να ανοίξω ένα προς ένα τα κλαδιά, να στολίσω, να προσέξω να μην παραφορτώσω. Να κάνω ένα εξαίσιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο!!! Το ΔΕΝΤΡΟ ΜΑΣ. Και τώρα, τα καλικαντζαράκια μπορούν να κάνουν την επίσκεψή τους. Και να αφήσουν τις ευχές και τη σκόνη τους!

Τόσο νωρίς, τόσο αυθόρμητα, τόσο απλά.

Πηγή εικόνας: gfx-sheep.deviantart.com

Αλητεύω πάνω στην άσφαλτο

November 25th, 2008

Είμαι κάπου στη Βάρκιζα. Τόσα χρόνια έκανα αυτή τη διαδρομή, διέσχιζα αυτές τις στροφές, συμμετείχα σε κόντρες. Αλήτευα πάνω στην άσφαλτο.

Και τώρα κάποια χρόνια μετά, οδηγώ με άλλο μάτι, απολαμβάνω τη διαδρομή, το νερό και τα στροφιλίκια όχι ως καμικάζι, αλλά ως οπτικός ταξιδιώτης.

Είναι εξισορροπητικό, σχεδόν λυτρωτικό, να βλέπεις άλλες όψεις της ίδιας εικόνας και του ίδιου συναισθήματος.

αθάνατη Busa… (Πηγή εικόνας: cars.ign.com)

Have a good one*

November 23rd, 2008

Καλή βδομάδα φαντασιώσεις κι εφιάλτες μου…

Χρόνια σου πολλά, Ευούλα.

Κρατήστε ένα κουτάκι μέσα σας και για μένα. Έστω κι αν το κρυφοκοίταγμα κρατήσει μια στιγμή, αυτό που θα μου δώσετε μου είναι αρκετό!

Πηγή εικόνας: tarachin.deviantart.com

Σαββατιάτικο sex

November 22nd, 2008

Είχα ακόμη σφιχτά κλειστά τα μάτια μου πάνω στο πρόσωπό μου όταν ένιωσα κάτι στα χείλη μου. Κάτι να περνά σα φτερό και μετά από λίγο να προσπαθεί να τρυπώσει μες στο στόμα μου.

Δεν άνοιξα τα μάτια μου. Τα φύλαξα καλά κλειστά κι έσκασα ένα πλατύ χαμόγελο. Σου γύρισα την πλάτη. Έμεινα έτσι για λίγο στημένη στο πλάι. Άρχισες να χαϊδεύεις τη μέση, τον κώλο μου και μετά με γύρισες απότομα και με τσέκαρες.

Ήμουν τελείως υγρή, αλλά κρατούσα τα πόδια μου κλειστά. Και μετρούσα το ένστικτο και τις ανάσες σου. Πόσο θα άντεχες έξω από το κορμί μου;

Κάναμε έρωτα, με έγλειψες. Τελείωσα. Με ξαναέγλειψες κι έμεινα να ανασαίνω πάνω στο μαξιλάρι με σένα πίσω μου να έχεις αφήσει το κεφάλι σου πάνω στα υγρά μου.

Αρχίσαμε να ψιθυρίζουμε και να χαμογελάμε ο ένας στη σκιά του άλλου. Πρωινές σκιές… Πρωινές κάβλες. Πρωινή αγάπη.

«Είχα ανάγκη να σε νιώσω…» Κι εγώ!

Πηγή εικόνας: commons.wikimedia.org

Μου το ΄κλεισε η πουτάνα!

November 21st, 2008

(Πηγή εικόνας: clanbase.ggl.com)

Thrash στο λέω προκαταβολικά. Μπορείς άνετα να μου βάλεις πιπέρι στο στόμα. Περαστικά ρεεε…

Πήγα Mall σήμερα. Ναι, ναι. Πέρασα κι από τον Κωτσόβολο. Μούφα το όλο πανηγύρι με τις εκπτώσεις και τις προσφορές. Μια φορά αποφάσισε κι αυτός να κάνει έκπτωση και τελικά το μόνο που κατάφερε είναι να φτάσει τις τιμές των άλλων. Αφού το Hewlett Packard laptop ME την έκπτωση στην τιμή που το έχει και το E-shop χωρίς έκπτωση, βγαίνει! Μας δουλεύετε; Πάντως η καμπάνια που μαστίγωσε χτες το ραδιόφωνο, έπιασε. Φιλιππινέζες, μαυρούλες, κυρίες και κύριοι (κυρίες ως επί το πλείστον) γέμισαν τις κυλιόμενες του The Mall με σακούλες Κωτσόβολου, ανά χείρας…

Περαστικά σας.

Κάπου εκεί έκανα κι εγώ τη μαλακία μου. Με πλησιάζει μια κυρία. Μου ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ένα φυλλάδιο με κάτι συνταγές της πλάκας και μου λέει: αυτό είναι για σας. Κι εγώ ο μαλάκας, δεν πονηρεύτηκα διόλου. Ήμουν αλλού κι απλώς το πήρα. Και κάπως έτσι, το ίδιο μαλακισμένα, της έδωσα τα στοιχεία μου, μπας και βγάλει παραδάκι, εμφανίζοντας στα αφεντικά της πιο μεγάλη λίστα θυμάτων.

Ούτε 5 ώρες δεν πέρασαν… Χτύπησε το κινητούλι μου. Ναι, γεια σας, με λένε… κάτι σε …πΟΥΛΟυ, είμαι διαφημίστρια και σας παίρνω από τα New Day στη Νέα Ιωνία.

Θα μπορούσα να σου πω ότι έκανες λάθος και να το παίξω τρελή. Έκανα χαζομάρα κι έδωσα τα στοιχεία μου. Όχι ότι περιμένατε από εμένα, ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ, για να τα βρείτε, εσείς κι όλοι ΕΣΕΙΣ. Αλλά όχι, δε θέλω και κάτι από εσάς, ΕΓΩ.

Κι έτσι, πολύ ευγενικά, πριν αρχίσει το παραμύθι, της είπα: Δεν ενδιαφέρομαι. Ευχαριστώ πολύ που με καλέσατε. Εντάξει;

Τι έκανε η σκροφίτσα; Μου το ‘κλεισε κατάμουτρα. Ω ΝΑΙ! Ούτε καληνύχτα σας, ούτε συγνώμη για την ενόχληση, ούτε να μου τα πρήξει. Μου το ‘κλεισε η πουτάνα. Τόσο απλά.

Αν όλοι εκείνοι, στις υποτιθέμενες εισπρακτικές εταιρίες που έχουν μοναδικό σκοπό να βγάλουν την αγαμησιά τους επάνω μας, στις εταιρίες οποιουδήποτε τύπου μάρκετινγκ και σε οποιαδήποτε τηλεφωνική υπηρεσία πουλά, ενοχλεί, ψεύδεται, πιέζει, εκβιάζει, καταχράζεται, συνειδητοποιούσαν ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να ανακαλύψουμε ποιοι είναι, θα εξαφανιζόντουσαν με ένα ΤΣΟΥΠ!

Κοίτα πίσω σου…………………………….

Πηγή εικόνας: www.ictshirts.com

Next »