Χρόνια πολλά – Το 5ο κλειδί
demon April 4th, 2008
(Πηγή εικόνας: www.change-management.com )
Πάρε, βγάλε, αφαίρεσε.
Μη μου δίνεις άλλο. Όχι άλλο, να χαρείς. Σταμάτα το για λίγο. Τράβα το πόδι σου από το πεντάλ, κράτα το χέρι σου μακριά από το πρόσωπό μου, κλείσε το στόμα σου λίγο και γείρε το κεφάλι να δεις. Γείρε το ψηλά, όχι κάτω!
Αφουγκράσου όλα αυτά τα αστέρια εκεί πάνω, πόση διαδρομή έκαναν για να φτάσουν και να καθίσουν στους μεταλλιζέ τους θρόνους.
Να σου πω; Απλώς ευχήσου μου, αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Να σταματήσεις.
Ξέχνα πώς είναι να είσαι σύντροφος και θυμήσου πώς είναι να είσαι παιδί. Να μαθαίνεις και να πειραματίζεσαι, να κάνεις σκανδαλιές και πονηριές, να κρύβεις και να κρύβεσαι, να χαμογελάς και να ψάχνεις.
Παίζουμε;
Έλα να ανέβουμε μαζί στον ουρανό. Το χαλί μπορεί να γλιστρά, αλλά γι’αυτό και σου τείνω το χέρι. Μην το πιάσεις, απλώς κάνε ότι το λιγουρεύεσαι. Κι έλα να παραβγούμε μέχρι το θρόνο. Κι αν με προλάβεις θα καθίσω στα γόνατά σου. Κι αν σε προλάβω, θα σε περιμένω δίπλα από τη θέση. Γιατί είναι δική σου…
Χρόνια πολλά blog + O – σφαιρα των αστεριών. Είμαι ο δαίμων και είμαι εδώ.
Καλά δεν είμαι, αλλά πάλι λίγο με νοιάζει!
Πέντε μήνες πέρασαν. Κάτω από το φως. Κάτω από σκιές και φράντζες που ανασηκώνονταν που και που για να δουν τι γράφω. Κάτω από φρύδια που μειδίαζαν και ζαρωμένα χείλη που παραμιλούσαν.
Οι δαχτυλιές και οι νότες που κατοικούν στις σκέψεις μου, εύχονται.
Να υπάρχω, να θέλω και να κάνω.
Κι ενίοτε, να έχω : )
Πηγή εικόνας: blogs.ebay.co.uk
Χρόνια πολλά !
Αυτοί που έχουν κλειστά τα μάτια, ή βλέπουν προς τα μέσα ή είναι τυφλοί, όπως ο Τειρεσίας, … λέγεται ότι βλέπουν καθαρότερα.
Σ’ευχαριστώ, Μολυβούπολη. Ειλικρινά. Ξέρεις; Βλέπουν πιο καθαρά το μέσα οι τυφλοί. Δεν κοιτάζουν όμως έξω. Γιατί το φοβούνται το έξω.
χρονια πολλα ..
Σ’ευχαριστώ roadartist. Μέρες πολλές έχω να σε δω και σε σκεφτόμουν σήμερα.
να τα χιλιάαααααααααααααασεις blog-o-sfaira!!!! :*
Χρόνια πολλά demon!!!!
να ζεις, να νιωθεις, να εκφραζεσαι… κι οι δαχτυλιές σου νασαι παντα εσύ, να φυσάς παντα τη φράτζα για να δεις τι εγραψες, τι ξέρασε η ψυχή σου στην οθόνη,κι ύστερα να την αφήνεις να πέφτει ξανά, και να συνεχίζεις… Φιλιά… σκετα.
Δηλαδή επί το πλείστον emo διαβάζουν το blog σου..;Χρόνια Πολλά & Συνετά..Καλημέρες επετειακές..
Να ευχηθώ χρόνια πολλά περίεργο μου έρχεται, μιας και δεν ξέρω αν τα θέλεις… Κι αν θέλεις να αλλάξεις πώς ξεφεύγεις από την ευχή της Συβίλλας;
Να ευχηθώ όμως χρόνια καλά - καλά, με έκφραση καθαρή και τα μάτια ανοιχτά προς όποια κατέυθυνση κι αν κοιτούν. “Επίτηδες την άφησα να σβήσει”, λέγει ο Αλεξανδρινός Καβάφης για τη λάμπα του, σαν ήθελε τον Καισαρίωνα στο νου να πλάσει. Αν μπορείς αυτό να κάμεις, για να δεις τον κόσμο σου αλλιώς, από καρδιάς στο εύχομαι. Άλλωστε, όπως εγώ τα βλέπω, το σκοτάδι πιότερο κι από το φως καθαρό είναι, κάποιες φορές…
Καλημέρα
Και στα δικά σου Μαλινάκι!
Γεια σου Κωστή με το τρελόκουτό σου.
Φιλιά πριγκιπέσσα. Γιατί σε νιώθω κοντά γαμώτο;
Όνειρο; Με προσβάλλεις : )
Ναι. Σκοτάδι. Πηγή φαντασίας κι ελπίδας. Να ‘σαι καλά, Συβίλλα.
Άιντε γιόρτασες τελείωσε. Άρχισε να γράφεις.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΑΙΜΩΝΑΚΙ!
Μολυβούπολη? ΜΑΤΣ ~
Σ’ευχαριστώ, βαζελάκι. Αγγελάκι. Αγοράκι.
Ζήτω! Χρόνια πολλά τρελλό δαιμονάκι.
Σ’ευχαριστώ Βάσκες! ΌΛΕ