Τα παράδοξα της ζωής μου
demon May 15th, 2008
… ή του ψυχισμού μου, πιο ορθά. Το Μαλινάκι μου ζήτησε να καταθέσω τα 3 παράδοξα του δαίμονα. Εμού δηλαδή. Κι εγώ τώρα σκέφτομαι: πλάκα μου κάνεις, έτσι; Το πολύ λίγο που με ξέρεις, σου φαίνομαι να μπορώ να κάνω οτιδήποτε άλλο παρά να απολαμβάνω και να… επιδεικνύω την ανωμαλία που με δέρνει; Ας είναι. Θα σας διασκεδάσω λοιπόν! Εσάς και τις εντυπώσεις.
Ε) Είμαι άνθρωπος των άκρων. Στα πάντα μου. Κι η ανάγκη μου για ένταση, φέρνει ακρότητα. Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα που μπορώ να δώσω, είναι ότι π.χ. είμαι αφάνταστα κτητική γκόμενα κι όμως… δε ζηλεύω! Do I need to say more?
Γ) Δεν μπορώ ποτέ και με τίποτα να συντονιστώ με τον καιρό. Όταν έχει πολλή ζέστη εγώ θα ντυθώ βαριά κι όταν θα έχει ψόφο, εγώ θα βγω με το κοντομάνικο. Πλήρης ανωμαλία. Και φυσικά, μέχρι πρότινος ήμουν συνέχεια με ένα «αψού!» στη μύτη…
Ω) Πιστεύω απόλυτα στην μεταφυσική δύναμη, επιρροή, αλήθεια. Κι ενώ κάποια κοριτσάκια κάναν κάποτε σεάνς, με προσοχή όμως να μη σπάσουν κάνα νύχι, το δαιμόνιο μάτι μου περιπλανιόταν μέσα σε ξένες ψυχές!
1, 2, 3 ΦΤΟΥ και ΒΓΑΙΝΩ.
Πάει κι αυτό! «Χώνω» τώρα τους εξής να παραδεχτούν της ζωής τους τα παράδοξα: μαγεία, νεραϊδόκοσμος, Lockheart, Johnny boy και κόκκινη κίσσα.
Πηγή εικόνας: johnlepinski.com/illustration