Archive for May 16th, 2008

Το ψέμα ξυρίζει ψυχές

May 16th, 2008

Ήταν καλύτερα όταν έλεγα ψέματα. Τα πράγματα ήταν πιο γαλήνια τότε…

αυτή η φράση ηχεί εδώ και κάμποση ώρα στα αυτιά μου. ξανά και ξανά.

Είχαμε έναν καβγά με τον άντρα. Ένας από τους πολλούς. Σιγά μη με ρουφούσε ποτέ η απάθεια, υποτονικότητα, δειλία του άντρα. Έκρηξη + Ηρεμία = Έκρηξη. Φωτιά + Νερό = Φωτιά. Ή έστω σπίθες!

Κάτι αρχίσαμε να συζητάμε –πολιτισμένα- λοιπόν και ήρθε και μου πέταξε στη μούρη αυτό το μαργαριτάρι. «Ήταν καλύτερα όταν έλεγα ψέματα. Ήταν πιο γαλήνια τα πράγματα…». Γύρισα προς το μέρος του και γούρλωσα τα μάτια.

Τι είπες? Θα μπορούσα να τον χαστουκίσω γι’αυτή του τη φράση.

«Ναι. Είδες; Τώρα που σου μίλησα, που αποφάσισα να ανοίξω το στόμα μου και να σου πω, θα αρχίσουμε να καβγαδίζουμε!».

Ποιος σου είπε ότι όταν δύο άνθρωποι μιλάνε τσακώνονται; Από πού το έμαθες αυτό; Ε? Ή ότι κάθε συζήτηση καταλήγει σε καβγά?!

Αυτό είναι λοιπόν, λέμε ψέματα, έστω μικρά κι ανόητα, για να μη μας τα πρήζουν. Έτσι; Μωρέ μάθε εσύ να μιλάς. Να ανοίγεις το φερμουάρ από κείνη κει τη σχιμή που έχεις στο πρόσωπο, κι όλα καλά. Μάθε να λες αυτό που θες. Μάθε να εκφράζεις αυτό που εννοείς κι όχι άλλα να λες κι αλλού τελικά να θες να καταλήξεις, κι εγώ μαζί σου. Έχε τα αρχίδια να μιλάς. Στα κακά αλλά και στα καλά!

Ακούς εκεί ψέματα… Γαλήνη. Ποια γαλήνη ακριβώς; Τι γαλήνη να μην έχεις μια «πουτάνα» πάνω από το κεφάλι σου να στα πρήζει, στην προσπάθειά της να σε καταλάβει; Έτσι ώστε να είστε καλύτερα; Ναι, γαλήνη. Κι εγώ, ξέρεις, γαλήνη θα είχα, αν δεν κατέβαλα καμία προσπάθεια να αποκωδικοποιώ τα μισόλογά σου ή τις γκριμάτσες σου.

Κι αν γαλήνη ήθελα, θα έμενα με τον εαυτό μου. Να κάνω μόνο πράγματα που με ικανοποιούν. Κι όχι να προσπαθώ να συνυπάρξω, να μοιραστώ, να κατανοήσω κάτι έξω από μένα.

Ξέρω ότι δε θα το διαβάσεις αυτό. Ούτε και θα στο πω. Δε θες να με διαβάζεις, μην το κάνεις. Κανείς δε σε πίεσε άλλωστε. Εδώ και πολύ καιρό, έχω σταματήσει να σε παρακαλώ να διαβάσεις για να καταλάβεις πώς είμαι. Άσε τους «ξένους» να κοιτάζουν την μπλογκόσφαιρά μου. Να την ακουμπάνε. Να της μιλάνε. Να τη γυρίζουν. Να τη γυαλίζουν.

Αλλά ψέματα όχι . Και ψεύτικα όχι.

Πηγή εικόνας: www.e-steki.gr