Archive for December 25th, 2007

Καλά Χριστούγεννα

December 25th, 2007

Δεν είναι θέμα αλκοόλ, θέμα κάβλας είναι! Και γιατί πρέπει να το πω δηλαδή; Δεν το καταλαβαίνω.

Έρχομαι, ξαπλώνω δίπλα σου, τρίβω τα χέρια μου πάνω σου παντού.

Σε “προστάζω” να ξυπνήσεις κι εσύ με ρωτάς κοιμισμένος γιατί! Και σου δείχνω γιατί.

Πιάνω τα δάχτυλά σου και τα οδηγώ πάνω μου. Πάνω στο λαιμό, στις ρώγες μου, στον αφαλό, στους γοφούς, στα μπούτια μου. Κι έπειτα γυρνάω απότομα και σου δίνω τη γραμμή μου…

Τις καμπύλες μου… Τον ιδρωμένο κώλο μου.

Κι εσύ μουγκρίζεις.

Κι όμως το χέρι σου σταματά να σαλεύει.

Γιατί; Σε ρωτώ. Γιατί σταματάς! Γιατί κοιμάμαι, αποκρίνεσαι.

Και την ώρα που σπρώχνω απαξιωτικά το χέρι σου και γυρίζω πλάγια να κοιμηθώ, όσο μπορώ, μου λες: “Έκανα ότι κοιμάμαι. Έπρεπε να το γαμήσεις; Αμάν με το αλκοόλ”!

Πηγή: faerie.monstrous.com

Να μαδήσω το κορμί σου;

December 25th, 2007

Περάσαμε λοιπόν τα πρώτα μας Χριστούγεννα μαζί. Στο σπίτι μας, δηλαδή σπίτι σου γιατί εγώ μετακομίζω είπαμε! Με πολλά χαμόγελα, εξαιρετικό φαγητό, κουβεντούλα γλυκιά κι εμάς που θυμίζαμε “κανονικό ζευγάρι”, ήρθε η 25η Δεκεμβρίου. Σου άφησα το δώρο σου μαζί με μια κάρτα πάνω στο μαξιλάρι. Ώστε όταν πλησίαζε η ώρα και μπαίναμε στο δωμάτιο να έβλεπες πως κι εσένα σε θυμήθηκε ο Άγιος Βασίλης ΜΟΥ!

Και τώρα… κάτι ώρες μετά κοιμάσαι. Για την ακρίβεια ροχαλίζεις. Δεν έχουμε κάνει έρωτα εδώ και 3 μέρες. Να ανησυχήσω; Να μου πεις, άλλες κι άλλες γκρινιάζουν μα εκείνες έχουν να αιστανθούν το είναι τους να εκτινάσσεται εβδομάδες, μήνες! Ε και; Τρεις μέρες είναι τρεις μέρες. Από κει που ήμασταν μες την τρελή χαρά, την έντονη σεξουαλική ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ζωή και το φλερτ, βρεθήκαμε να κοιμόμαστε δίπλα-δίπλα σα σχέση ετών. Που δεν ήμαστε!

Να σου πω αγοράκι, με γουστάρεις ή όχι; Από τη μέρα που μπήκα στο τριπάκι της μετακόμισης, είναι σα να έχει χτυπήσει εσένα η εξουθένωση. Ωχ αμάν…

Σε ρώτησα αν θες να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο την Πρωτοχρονιά. Για να λάβω την πολύ κλασική, πλέον, απάντηση πως προτιμάς να είμαστε οι δυο μας. ΜΕΣΑ! Και πότε ακριβώς θα δω εγώ το φως το αληθινό; Το φως του φεγγαριού; Ή μήπως να βγω, να κάνω τον γύρο του τετραγώνου σα σκυλί που ψάχνει το κατάλληλο θαμνάκι και μετά… βουρ μέσα; Θέλω να βγούμε! Να πάμε κάπου ιδιαίτερα, όμορφα, να πιούμε, να μεθύσουμε, να αερίσουμε τα συναισθήματά μας. Θέλω να με διεκδικήσεις!
Σκέφτομαι… κι αν σχεδιάσω ένα ξεχωριστό δείπνο μέσα; Άντε, να σε κρατήσω εσώκλειστο, μην σε κλέψουν. Ένα δείπνο σπίτι. Με δεκάδες κεριά αναμμένα στο πάτωμα, με πέπλα σε διάφορα σημεία του δωματίου να θυμίζουν θεατρικό σκηνικό, με ένα πανέμορφα στρωμένο τραπέζι και λιχουδιές που να θυμίζουν διακοπές, καλοπέραση, έρωτα!

Πρωτοχρονιά, δυνατές ευχές και τα δάχτυλά μου να μην ξεκολλάνε από πάνω σου. Εντάξει, κι αυτό μου κάνει. Θα μου κάτσεις όμως; Τι κάνω, πλάκα; Υπερβάλλω; Μπορεί! Ερωτευμένη είμαι, γιατί να αποφύγω να σε χτυπήσω με τη γλώσσα μου;

Όχι δεν έρχομαι μέσα. Θα μείνω στο γραφείο. Να τελειώσω το κείμενό μου, να παίξω, να αρπάξω την τελευταία γουλιά.

Αν με θες, έλα εσύ!

Έλα να με πάρεις.

Έλα να με τραβήξεις.

Έλα να με αποκτήσεις, να με αποπλανήσεις. Γουστάρω

Πηγή: www.lacoctelera.com