Archive for April 15th, 2008

Coming live to you…

April 15th, 2008

(Πηγή εικόνας: www.f1point4.com)

Κατέβαινα χτες Παλαιό Φάληρο. Κι όπως ήμουν πάνω στη μηχανή σκεφτόμουν, άδειαζα, ξανάβαζα στο δοχείο των σκέψεών μου προσάναμμα, το έκαιγα και πάλι…

Κοιτούσα όποτε μπορούσα ψηλά, πάνω. Προς τα παράθυρα. Κι έμενα σε εκείνα που είχαν τραβηγμένες τις κουρτίνες. Κι αναρωτιόμουν. Πόσες εικόνες προλαβαίνω να τρέξω μέχρι ν΄ανάψει το φανάρι;

Άνθρωποι κάνουν έρωτα, άνθρωποι κοιμούνται, άνθρωποι βι-άζονται, άνθρωποι μαγειρεύουν, έρχονται αντιμέτωποι με τον διαρρήκτη τους, μιλάνε στο τηλέφωνο, δουλεύουν, κλαίνε, αυτοκτονούν, σχεδιάζουν μια ληστεία, ζωγραφίζουν, βλέπουν τηλεόραση…
Κι έχουν την ψυχή τους μακριά από τον κόσμο. Μακριά από το παράθυρο, μην τους την πάρει ο αέρας, μη ζαλιστεί και πέσει κατά λάθος στο δρόμο, μην τους την κλέψει η γάτα και την καταπιεί μπερδεύοντάς τη με το πολύχρωμο χαζόψαρο.

Κλειστά παράθυρα, κλειστή θέα, τρομαγμένα μάτια, μαύρα σχέδια, μυστικά, φοβίες, σεντούκια.

Άναψε το φανάρι. Φεύγω!

Πηγή εικόνας: blog.wired.com

Σταθερή αξία

April 15th, 2008

Σα τσιχλόφουσκα αιστάνομαι. Ω ναι! Αναμασημένη πρώτη ύλη, που κολλά στη σκέψη, ξαναγίνεται σχήμα. Εύπλαστο πλαστικό, μένει εκεί. Κολλά, δοκιμάζει να μεγαλώσει, βγαίνει για λίγο και φουσκώνει, ξεσπαθώνει, γίνεται πιο διάφανη και σε εκφοβίζει πως θα σκάσει. Στο στόμα σου πάνω, στα χείλη. Και μετά, άντε μάζεψε τα δίχτυα της.

Τσιχλόφουσκα ροζ. Κοριτσάκι. Τσιχλόφουσκα με γεύση ακτινίδιο. Πικάντικη. Τσιχλόφουσκα μαθητική, με αναμνήσεις και κατακτήσεις.

Περιζήτητη, φρέσκια, επαναλαμβανόμενη.

Είμαι μια τσιχλόφουσκα που δε λέει να ξεκολλήσει. Δε λέει να καρφωθεί σε άλλο στοματάκι. Δε λέει να ξαναμπεί στο περιτύλιγμά της.

Μια τσιχλόφουσκα ναζιάρα, μια τσιχλόφουσκα ρετρό. Ατίθαση, ατελείωτη, μωρό.

Πάω να με μασήσουν. Πάω να δώσω γεύση. Να πάρω νεύρα και άγχος. Να δώσω κάτι το απερίγραπτο!

Πηγή εικόνας: latinienterprises.com