Έλα λοιπόν, βρέξε!
demon March 17th, 2008
Έχω περίεργη διάθεση σήμερα. Ξύπνησα βαριά, σαν αλυσίδα βαρυποινίτη.
Άφησα το μεσημέρι να μου χτυπήσει την πόρτα. Να μου σηκώσει τα βλέφαρα. Να μου τεντώσει το σώμα.
Ευτυχώς που είχες εσύ την καλύτερη των διαθέσεων, να παλαντζάρει λιγάκι το πράγμα. Με υποδέχτηκες με χίλια φιλιά και πολλά «σ’αγαπώ» έτοιμα, αχνιστά, λαμπερά σα σταγόνες.
Όμορφα. Με ζηλεύω.
Άνοιξα όλα τα παραθύρια στο σπίτι σου να κυκλοφορήσει ο αέρας. Να πάει σ’όλες τις κρυμμένες γωνιές, κάτω από τα βαριά έπιπλα, ανάμεσα στις σούστες του κρεβατιού μας.
Αλλά γρήγορα κρύωσα. Μαζί με το ολόφρεσκο οξυγόνο μπήκε σαν πιπέρι και η ψύχρα. Και με έκαψε, με έτσουξε, με έσπρωξε.
Κι έτρεξα να σταματήσω το ρεύμα. Να κλείσω τα τζάμια και ν’αφήσω μοναχά το φως να χορέψει στα δωμάτια και τους τοίχους. Πάνω στις γάτες και τα μαλλιά μας.
Αλλά κι αυτό γρήγορα σώθηκε. Πήγε σε άλλη ήπειρο, να ζεστάνει άλλους ανθρώπους, σήμερα.
Κι έτσι, τώρα, κάθομαι μπροστά στο βρώμικο τζάμι και περιμένω να ‘ρθει η βροχή. Τι άλλο; Να ανοίξει τα σακούλια της, να πέσουν με φόρα από μέσα τα βοτσαλάκια. Να μελαγχολήσω, να σκεφτώ λευκά κι άτονα, να αποζητήσω τη μεγάλη σου αγκαλιά και τα ζεστά σου χνώτα.
Έλα λοιπόν!
(…Πάω ν’απλώσω ρούχα…)
Πηγή εικόνας: blogs.ebau.co.uk/edenart
Από τα κείμενά σου μου δημιουργείται η εντύπωση πως ζεις όλη μέρα σ’ ένα δωμάτιο, όχι έγκλειστη, αλλά πάντως δωμάτιο.
Έχω βροχή στα μέρη μου. Καλή η υγρασία για όποιον ξέρει να την εκμεταλεύεται δεόντως…
Δωμάτιο κι όχι σπίτι εννοείς, Μολυβούπολη; Ναι, ουσιαστικά όλη μέρα είμαι πλέον μέσα σ’ένα δωμάτιο. Σωστή η αντίληψή σου.
Ε… εντάξει, θα είναι μεγάλο δωμάτιο πάντως.
Το δωμάτιο σαν χώρος διαμονής μιας σκέψης είναι από τις πιο όμορφες εικόνες. Δροσισμένη τώρα με μια κελαριστή βροχή -από εκείνες του ουρανού και όχι τις άλλες, των ματιών ή της ψυχής - όλα γίνονται πάντα πιο πολύχρωμα…
Καλησπέρα
Κι όλος ο κόσμος ένα δωμάτιο είναι…
Εγώ πάλι, επειδή είμαι σε διαφορετικό mood θα πω ότι όλος ο κόσμος είναι μια αγκαλιά. Αλλά αν έπρεπε να το περιορίσω σε δωμάτια (που μου αρέσει η ιδέα), θα έλεγα ότι όλος ο κόσμος είναι μια αγκαλιά δωμάτια…
“Με ζηλεύω”. Έγραψες.
Καλησπέρα
Καλώς ήρθες, Νεράιδα της Βροχής! Υγρασία? Με τίποτα όμως.
Είναι πολλά δωμάτια, που όμως παραμένουν πάντοτε… δωμάτια. Είναι το δωμάτιο του γραφείου. Όλη μου η ζωή, πλέον, εκεί μέσα. Είναι το δωμάτιο της κουζίνας όταν μπαίνω να φτιάξω γλυκά για τον άντρα και μένα. Είναι το δωμάτιο του σαλονιού όπου τρώμε και πιο σπάνια βλέπω τηλεόραση. Και τέλος, είναι το… υπνοδωμάτιο! Καλή βδομάδα Μολυβούπολη.
Ναι, έχει απίστευτα κι ατελείωτα μαγικά φίλτρα η φύση, Συβίλλα.
Μολυβούπολη, όλα τα όνειρα όμως δε χωράνε σ’ένα δωμάτιο. Από την άλλη, όλα τα ευχάριστα επίσης δε χωράνε σ’ένα μονάχα δωμάτιο. Τα δυσάρεστα όμως, μπορείς να τα συγκεντρώσεις εκεί μέσα.
Όλος ο κόσμος είναι παράθυρα… μέσα σε δωμάτια! Ψυχή μέσα σε σώμα. Φιλί μέσα σε στόμα.
Γεια σου Βάσκες, καλή βδομάδα. Ναι, το ξέρω…
Μα καλά, ξεχάσατε το… “δυο πόρτες έχει η ζωή” ?
Τα φιλιά μου, WINDOWS xP professional…
P.S. : Από το να κάθεσαι μπροστά στο βρώμικο τζάμι και να περιμένεις την βροχή, δεν προτιμάς να κάνεις κάτι εποικοδομητικό?
AZAX ανά χείρας και καθάρισε το παράθυρο… της ψυχής σου!!!
Τα φιλιά μου, υστερογραφικά…
Μόνο;
Έξυπνο, αλλά… ποιος σου είπε ότι θέλω να βλέπω καλύτερα τι γίνεται εκεί έξω; Τι γίνεται εδώ μέσα;
Τα φιλιά μου… ήδη επίπονα
Κάτι πρωινά μηνύματα που βρήκα στον μηνυματοφόρο τι θέλαν να πουν? Και για τους δυο σας ισχύει η ερώτηση…
Παιδιά έχει πέσει το νοητικό μου capacity, μην νομίζετε οτι τα πιάνω όλα. Εδώ δεν λέω να ξεκολλήσω απο τον ακατανόμαστο.
Εγώ έβλεπα την βροχή στην διαδρομή, τους υαλοκαθαριστήρες να γυρίζουν, τα σύννεφα να σκοτεινιάζουν (κι άλλο) και όταν πια έφτασα μουσκέφτηκα και λίγο έτσι για το καλό
και μετά καυτό μπανάκι μην αρρωστήσουμε κιόλας.
Και το λεγα πως θα βρέξει… δεν το λεγα? Δεν έλεγα καλύτερα να μου κάνουν καμια πρόταση για ποτάκι;
Καλημέρα!!!!!!!!!!
Μενεξεδιά, η demon μάλλον κοιμάται ακόμα, την κούρασα λίγο χθες! lol
Φεύγω κι εγώ και η απορία σου θα παραμείνει απορία…
Τα φιλιά μου, πρωινιάτικα…(like Menegaki’s) lol
Yikes!!!! (το έκλεψα απο την demon αυτό) Κόψε τα πρωινάδικα πέφτει η νοημοσύνη σου
Θα την λύσω την απορία μου… θα κάτσω να διαβάσω όλο το κατεβατό όσο και αν με πληγώνει!
Αν υποψιαστώ οτι άφησε τον θερμοσίφωνα για σένα θα αρχίσω να ανησυχώ :Ρ
Καλημέρες
lol Δε νομίζω να γίνει ποτέ αυτό… ένας είναι Ο θερμοσίφωνας!!!
Να το διαβάσεις και να μην σε πληγώνει, να το χωνέψεις, μπας και “πας παρακάτω”!!!
Τα φιλιά μου, ησυχασμένα… (για να μην ανησυχείς…)
Θα πω την άποψή σου και στην demon να πάρω μια δεύτερη γνώμη αν και το φοβάμαι το αστροπελέκι… Αχ!
Aυτήν την αίσθηση του δωματίου που πρέπει να κλείσει την έχω συχνά.
Σαν να αποζητάω ασφάλεια, αν και ξέρω πως ανοίγοντας το παράθυρο θα νιώσω οτι έχω μιά διέξοδο.
Αλλη μιά ασφάλεια ειναι αυτη, να ξέρεις πως εισαι οκ αλλα έχεις και μιά επιπλέον έξοδο φυγής.
Δεν θες να φύγεις όμως πραγματικά. Η πότε θέλεις και πότε όχι.
Καλημερα.
υγ. Κατα καιρούς, η θεματολογία κάποιων μπλόγκς μας εξιτάρει ή όχι. Ειναι βασικό να έχουμε “διαβάσει” καλά τον συγγραφέα και ετσι ξέρουμε ποιές ανάγκες έκφρασης κι εκτόνωσης έχει.
Σε θέματα που δενμας ενδιαφέρουν, μπορούμε να μην σχολιάσουμε ή να σχολιάσουμε κάτι πάνω στο θέμα ώσπου ο/η συμπαθής διαδικτυακός φίλος να γράψει κάτι που μας ενδιαφέρει περισσότερο και να μπούμε ετσι στην συζήτηση. Εσυ έχεις πολλά κομμάτια που με ενδιαφέρουν και κατα μιά έννοια έχουμε κοινά πεδία έκφρασης. Δεν απαιτώ να έχουμε και ακριβώς την ίδια θεματολογία ή την ίδια οπτική σε ενα θέμα. Εξακολουθείς να εισαι ψηλά στην εκτίμησή μου. Keep blogging
Καλημερα σας…..τί κάνετε;;; όλα καλά;;;;κανενα νεο;;;;;ήσυχα ε;;; κι εμεις τα ίδια….
Λοιπον μια και πατε να απλώσετε ρούχα καντε και κανενα τζάμι να βλέπετε έξω……ειναι δουλειες που τουλάχιστον μια φορά το χρόνο πρέπει να γίνονται…..άντε δυο άμα έχει κανεις κέφια!!!!
Καλό μεσημερι
Καλημέρες Μαλινάκι. Πολλές όπως πάντα, αλλά λίγο ψυχρές. Που πήγε ο ήλιος?!
Μηνυματοφόρος ε; Ωραία λέξη.
Ρε σεις. Τι πάθατε; Με μελετάγατε όσο εγώ κοιμόμουν; Να αφήσω τον άντρα για τον Πακίτο? mmm. Πλάκα κάνετε έτσι; Πάντως χτες, ναι. Άφησα το θερμοσίφωνα για να μιλήσω με τον Πάκο. Μάλλον την καταβρήκε, αφού κατάφερε ένα ολόκληρο βράδυ να… ροχαλίσει με την ησυχία του!
Εγώ την άποψή μου την είπα, Μαλινάκι. Τώρα αστροπελέκι ή απλώς μπουμπουνητό, εσύ διαλέγεις. Δική σου είναι η καρδιά!
Τώρα που το σκαλίζω το θέμα, Πάκο, μήπως να της κλέψουμε το κινητό κάνα μήνα; Ίσως είναι κι αυτή μια λύση.
Johnny boy. Πες μου ότι δε σε πείραξε το σχόλιο που σου άφησα!!! Έλα. Χιουμοριστικό ήταν ρε συ… Ε, ναι, κατ’εμέ, έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον να συμμετάσχεις σ’ένα παιχνίδι και να γράψεις για sex, από το να ασχολείσαι με το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ που, όπως πολύ εύστοχα, παρομοίασε η “Ελληνοφρένεια”, ήταν σκέτες “Νύχτες κωμωδίας”!
*
Καλώς ήρθες. Νανά. Καλό απόγευμα (σε 15′). Να κάνω τζάμι; Έκανα χτες 3 γλυκά, δε φτάνει;
αυτό με το κινητο μου το λενε συχνά… παλιά είχα παρατσούκλι celly
Yuck. Celly? Τελείωσε, Πακίτο για βόηθα. Νομίζω ότι αρχίζει να τελειώνει και η περίοδος της… μαλακίας. Κι αν κάποιος είναι δύσκολος, επειδή έτσι, μπορεί να πάει σε… πρωκτολόγο. Άντε, μη θυμώσω στ’αλήθεια τώρα, με τα παιχνιδάκια του καθενός.
σας έχω πει πόσο χαίρομαι που είστε φίλοι μου;
:) 
Μ’ αρεσει που ακομα και τα πιο απλα και καθημερινα πραγματα (τι πιο φυσικο ν’ ανοιξεις ενα παραθυρο για να εισβαλλει ολος ο αερας μεσα στο σπιτι!) μ’ εναν ιδιαιτερο τροπο!
Καλως σε βρηκα στα μερη σου.. Χαιρομαι που περασα απο εδω, θα το κανω πιο συχνα..
ΠΟλλες γλυκες καλησπερες!
Καλή εβδομάδα Demon και καλή Άνοιξη. :). Σε αυτό το παιχνιδάκι δεν θέλω να παίξω. Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Όχι, και χαίρομαι που το ακούω. Άντε γιατί τώρα τελευταία έχω μπει σε mode να μαντεύω πράγματα. Και δε θέλω ρε παιδί μου!
Τεράστιο φιλί Μαλινάκι. ***
Γεια σου vvampirellaa, σ’ευχαριστώ για την επίσκεψη. Να ‘ρχεσαι όποτε νοσταλγείς την πένα μου κι εγώ θα σε φιλεύω!
Ευχόμαστε Καλό Καλοκαίρι και Καλό Χειμώνα. Εννίοτε, Καλό Φθινόπωρο, λόγω σχολείων και δουλειάς. Και είναι τόσο όμορφο να εύχεσαι μια Καλή Άνοιξη, που ανοίγει τα μάτια της η φύση. Εντάξει Lexx, μην παίξεις.