Να κοιμηθώ μαζί σου;
demon November 12th, 2007
Νωρίς είναι ακόμα… Η σπιτική Κυριακή έφτασε στο τέλος της, αλλά δε νυστάζω διόλου. Έχω βάλει The Gathering κι ακούω το “The earth is my witness…”. Θες να κοιμηθούμε παρέα απόψε; Αλλά πρώτα θα πρέπει να με χαϊδέψεις και να με νανουρίσεις. Κι αν στάξεις λίγο αέρα και πολλές ευχές στο πρόσωπό μου, θα αποκοιμηθώ πιο μαλακά. Και υπόσχομαι αύριο να μας φτιάξω εγώ πρωινό.
Κάθε απόγευμα σκέφτομαι πώς θα ήταν αν έχανα την αποψινή βραδιά. Αν κοιμόμουν νωρίς κι άφηνα τα νυχτερινά ουράνια πλάσματα χωρίς τη δική μου συντροφιά. Αν σκέπαζα τα μάτια μου με τη σκούρα μπλε μάσκα του ουρανού αντί για τη μαύρη, μεταμεσονύχτια, την πιο αγριεμένη, που δε χαρίζεται και δε χαμογελά ποτέ. Αν δε βυθιζόμουν για ακόμη μια νύχτα στο αλκοόλ κι έμενα νηφάλια ν’αντιμετωπίσω τις σκέψεις μου που πέφτουν μέσα μου η μία μετά την άλλη, σαν κοτρόνες.
Μα τι είναι αυτό που μου δείχνεις τόση ώρα;
Ένας μοβ δράκος χορεύει στον τοίχο σου, κυνηγώντας την ουρά του. Κι ο γάτος σου από κάτω έχει τρελαθεί από το θεόρατο πλάσμα που κόβει βόλτες πάνω από το κεφάλι του. Άπιαστη σκιά που σου βγάζει προκλητικά γλώσσα.
Σβήσε την οθόνη του υπολογιστή κι έλα δίπλα μου, γρήγορα. Έλα κοντά να σου δείξω τι ζωγράφισα σήμερα, όσο έλειπες. Αποφάσισα να βάψουμε το δωμάτιό μας κι έκανα τα προσχέδια. Στο ταβάνι θα έχουμε το βυθό της θάλασσας και από τη μέση του τοίχου και κάτω, τον ουρανό. Πως σου φαίνεται; Αν θες μπορείς να ζωγραφίσεις πάνω στο σώμα μου πρώτα. Χρησιμοποίησέ με σαν καμβά κι ανάμειξε τα χρώματα. Κάνε με να λαμπυρίζω κι άσε με μετά μέσα από τα χέρια σου, να πετάξω πολύ ψηλά.
Δεν είμαι εδώ.
Έχω ανέβει στο συννεφάκι μου.
Θα κατέβω αύριο πάλι…………….
μάλλον
Πηγή: www.divinginiceland.com/