Σα δίτροχοι τουρίστες
demon March 3rd, 2008
… κινήσαμε 7 καβλωμένοι καβαλάρηδες προς την άγρια, αφιλόξενη και χαλικοστρωμένη νότια Εύβοια…
Εμ, δηλαδή δε μας φταίει σε τίποτα η διαδρομή ή οι δρόμοι, αλλά το γεγονός ότι στρίψαμε λάθος, με αποτέλεσμα να περάσουμε μέσα από χαλικόδρομους. Και οι μηχανές που είχαμε, πλην του «καραβιού», του V-Strom, δεν πηγαίνουν φυσικά!
Αλλά ας συστήσω τους συμμετέχοντες σε αυτό το ride και μετά θα σας τα πω όλα! Τα τραγελαφικά, μπερδευτικά, αστεία κι ευχάριστα που πάντα υπάρχουν σε ένα ολοκληρωμένο, αγουροξυπνημένο, γεμάτο κέφι ταξίδι.
Ο Γιώργος και η Χριστίνα μπροστάρηδες μια και υποτίθεται ήξεραν καλύτερα από όλους τη διαδρομή, αφού την έκαναν ξανά πρόσφατα, με ένα V-Strom 1000άρι. Ο Γιώργος και η Μαρία με ένα κατακίτρινο FZX 750. Η Χρύσα, θεά, με ένα GSXR 1000άρι κι εγώ με τον άντρα, με το Fazerάκι μας. Α, και στο δρόμο τσιμπήσαμε τον Alex με την Elizabeth πάνω σε μια BMW GS 1200.
(νομίζω ότι λείαν συντόμως όλοι μας θα αναβαθμιστούμε σε χιλιάρικα!)
Ξυπνήσαμε νωρίς. Αρκεί αυτό. Είχαμε δώσει ραντεβού στα «Everest» του Μαραθώνα για τον πρώτο καφέ. Όχι, εγώ δεν πίνω καφέ! Yuck.
Προορισμός η Αγία Μαρίνα, από όπου θα παίρναμε την παντόφλα να περάσουμε απέναντι, στα Νέα Στύρα. Ε, τα γνωστά. Η ταμπελίτσα ήταν μια σταλιά, καρφωμένη σε ένα δεντράκι κι έτσι οι ξέγνοιαστοι καβαλάρηδες τη χάσαμε. Όχι για πολύ, ευτυχώς, μια και πέσαμε πάνω στον αρχαιολογικό χώρο του Ραμνούντα, που ήταν κλειστός Κυριακάτικα κι έτσι δεχτήκαμε οδηγίες από τα ναυτάκια στη βάση του Πολεμικού Ναυτικού. (την επόμενη φορά θα πάμε κατευθείαν Ραφήνα!)
Φτάσαμε Αγία Μαρίνα. Στο πλοιάριο το τι γλαροπούλι, ουρανό, αφρό και σύννεφα τράβηξα, δε λέγεται. Τουρίστρια έγινα. Μετά από 45 λεπτά ήμασταν στα Νέα Στύρα. Μια χαρά. Εδώ ξεκινούσε ουσιαστικά το ride, η εκδρομή, η βόλτα μας με τα μηχανάκια.
Προορισμός: η Κάρυστος. Μια λάθος στροφή, αντί να μας βγάλει/βάλει σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο, μας πήγε σε κάτι φαρδείς χωματόδρομους γεμάτους χαλίκια και σφήκες. Εγώ δε γεύτηκα τίποτα πάντως, οι άλλοι έριξαν σύρμα.
Κι αφού εκνευριστήκαμε και πάλι, βγήκαμε σε κανονικό δρόμο, γκαζώσαμε και φτάσαμε με τις απαραίτητες εναλλαγές θέσεων και τα ψιλο-προσπεράσματα στην Κάρυστο.
Περπατήσαμε λιγάκι, βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες (!), φάγαμε μεζέδες και θαλασσινά και ξεκινήσαμε για Μαρμάρι. Σιγά μην γυρνούσαμε από τον ίδιο δρόμο με όλους τους οδηγούς πλην του V-Strom να τρέμουν. Κι εμένα, τα χαλίκια είναι από τα χειρότερά μου.
Πάνω στον ενθουσιασμό μας, χάσαμε εκείνη τη στενή, μπλε γέφυρα στ’αριστερά, για το πορθμείο. Καταφέραμε όμως να μείνουμε στην περιοχή, το αντιληφθήκαμε εγκαίρως, γυρίσαμε και σε λίγο είμασταν Μαρμάρι. Σε μια ωρίτσα είμασταν Ραφήνα κι από κει Ηλιούπολη.
Όμορφα ήταν και κατά την εν πλω επιστροφή. Ήπιαμε και τα ούζα που «κλέψαμε» από το ταβερνείο στα πλαστικά ποτηράκια, χαρήκαμε δύση ηλίου και κουβεντούλα για το πώς δύο από την παρέα, μια φορά αντί για Κάρυστο βρέθηκαν Κύμη.
Ε-περάσαμ’ όμορφα, όμορφα, όμορφα…
Πολύ ενδιαφέρουσα η βόλτα σας. Το νου σου όμως…την επόμενη φορά που θα περάσεις απέναντι στα Στύρα και οδεύοντας προς την Κάρυστο, να μην χάσεις μία μικρή ταμπέλα στα δεξιά σου που λέει Νιμπορειό. Εκεί, στον επίγειο Παράδεισο, θα σας περιμένω με μεζέδες και ουζάκια, με μπαλκόνι και θέα στη θάλασσα. Καλές επόμενες βόλτες!
Η πλάκα είναι ότι σήμερα που συζητούσα με φίλους τη διαδρομή μας, είδα στο χάρτη πως το Νιμπορειό είναι ακριβώς απέναντι από την Αγία Μαρίνα! Μικρή ταμπέλα λες ε; Πόσο μικρή δηλαδή; Και που είναι στερεωμένη; Αν τη δούμε και δεν την προσπεράσουμε με χιλιόμετρα, θα γούσταρα να σε επισκεφτούμε σε αυτόν τον… παράδεισο! σ’ευχαριστούμε για την πρόκληση, όνειρο.
Κι εγώ πέρασα όμορφα στην Αθήνα Demon, αλλά μάλλον θ’αρρωστήσω τις επόμενες μέρες. Ευχαριστώ για την επίσκεψη στην πρώτη μου ανάρτηση, μόλις τώρα το είδα.
Γιατί να αρρωστήσεις Μολυβούπολη;
Είμαι μπουκωμένος, πονάει η πλάτη μου, οι αρθρώσεις μου, … δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου,… έχω πυρετό, … νυστάζω, … είμαι πολύ κουρασμένος, … δεν έχω όρεξη για τίποτα… και νάλεγες ότι ξεσάλωσα στην Αθήνα… όχι.
Πάω για μπάνιο και κατευθείαν ύπνο (δε με βλέπω να πηγαίνω αύριο σχολείο). Καληνύχτα.
Εσύ δεν Θα αρρωστήσεις! Άρρωστος είσαι… Άντε να βάλεις να σου κάνουν εντριβή οπωσδήποτε, μετά το μπάνιο. Καλή σου ξεκούραση και περαστικά.
(Xa8hke o kosmos na me breite,na to boh8hsw to paidi?Ton penciland ennow…lol)
Karustos…ti mou 8umises twra!Perasa pente aksexaste meres ekei,prin duo (mhpws tria h tessera?) xronia,otan episkefthka filo pou ekane to agrotiko tou.Ola omorfa ekei kai h diadromh…egw thn ekana me autokinhto,odhgouse allos,giauto…pollu “anakatema”!!!
Elpizw kapote na mporesw na ksanapaw!Akoma kalutera,an mporesw na paw me mhxanh!!!
Ta filia mou,ditroxa!!!
Σεμνά εσύ! αμέσως να τον βοηθήσεις. Δεν είναι σαν κι εμάς… (είναι παντρεμένος… σσσ)
Ναι, η διαδρομή με μηχανή είναι ανανεωτική. Όμορφα τοπία. Χιονισμένο βουνό, αρκετό πράσινο, μικρά νησιά στον ορίζοντα και μια θάλασσα να χρυσίζει κάτω από τα μάτια σου. *
Na ton boh8hsw eipa,oxi na ton…mamhsw!!! lol
Kalh h diadromh,mono pou egw twra prepei na parw th dikh mou:”spiti-soublatzidiko”,me mia 8alassa autokinhtwn na sou spaei ta neyra sto dromo kai gunaikes nhsia na omorfainoun to topio…
Ta filia mou,taksidiarika…
Σε τι να τον βοηθήσεις ακριβώς; Θα του κάνεις την εντριβή; lol
Γυναίκες-νησιά… ρε συ Πάκο, τέτοια λες όταν τους την πέφτεις γαμώτο; Και… τσιμπάνε; Αυτό είναι ανησυχητικό Indeed.
Molis diabasa to sxolio sou kai mia leksh kseprobale psi8urista apo ta xeilh mou:”κα8ήκι…”.
An den sou aresoun auta pou grafw,na mhn “tsimpas”…Gia na mhn pw oti an 8eleis,den ksanagrafw tipota! lol
Ta filia mou,IN-deed…
Είμαι! κι αλήτισσα μαζί. Μα, αγάπη, αν δεν ήθελα δε θα τσίμπαγα. Φυσικά και μ’αρέσει που παίζουμε. Τα φιλιά μου… ρουφηχτά
Κάτσε να μαντέψω ποιά εισαι εσυ στη φωτογραφία… χμμμ χμμμμ αυτη που κοιτάζει τον φακό.
Οι άλλες δύο δρέποντε :Ρ
Λοιπόν καιρό εχω να πάω Νότια Ευβοια αν και ειμαι εραστής της βόρειας με τα δάση.
Σούπερ εκδρομούλα, μπράβο σας.
Εγώ είμαι αυτή που “τραβάει” τους άλλους! Βολικό, έτσι; Πέρασα σήμερα το μεσημεράκι πάλι από “Γερμανό”. Βλεφάρισα μέσα… ήσουν εκεί;
Τσου. Σε δουλειά ειμαι.
Πιο απλό θα ηταν να πούμε πότε πάμε Γερμανό
Μάλλον αυριο μετά τις 5.30 το απόγευμα, πάντως πριν τις έξι.
Ναι, βολικό, τραβάς τους άλλους και δεν φαίνεσαι !
Έχω κι έναν άντρα να “κουβαλήσω”. Άμα ήξερε τι σκαρώνω, Lol, θα περίμενε απέξω : )
Χαχαχαχαχα
Καλά, άστο.
Μη δημιουργήσουμε και κανα πρόβλημα !
Σιγά μη δημιουργήσεις πρόβλημα. Μη μασάς. Αλλά εσύ τι κάνεις τόσο συχνά πια στον “Γερμανό” Ηλιούπολης; Αρχίζει κι ακούγεται σχεδόν ύποπτο. Αφού δε μένεις εδώ. Όχι ότι “μένω” εγώ.
Δεμπορώνασεπώ
Προβλέψιμο.