blog +Ο- σφαιρα

Ιντερνετική αναρχία… “Παίζουμε κρυφτούλι στο ταβάνι;”

Περίεργη φάση οι γονείς… Εκεί που νομίζεις ότι θα σε γειώσουν άγρια, ότι θα (κατα)κρίνουν μέχρι και την τρίχα που σήμερα δε λέει να κάτσει στα δεξιά, κάνουν το θαυματάκι τους και σε σκλαβώνουν.

Είπα να τους ανακοινώσω ότι γνώρισα κάποιον. Όχι απλώς κάποιον, αλλά κάποιον σημαντικό για μένα. Και ήμουν τόσο σίγουρη για το γνωστό ψαλτήρι. “Μην αποφασίζεις ποτέ βάσει ενός άντρα ή έρωτα”. Και τελικά, τόσο ανέλπιστα απλά, μου δήλωσαν τη χαρά τους που έχω σύντροφο και που αισθάνομαι τόσο θετικά γι’αυτόν.

Αν όλα ήταν προδιαγεγραμμένα, η ζωή μας θα ήταν ακόμη πιο βαρετή. Κι ευτυχώς, ο ίδιος μας ο εαυτός, εφευρίσκει τρόπους να μας τη φέρνει. Εμένα με έβαλε ξανά η ζωή μου στο τριπάκι να νιώσω ερωτεύσιμα ευάλωτη.

Suits me fine… (for now)

Όταν θα νιώσω αχόρταγη και δε θα μου φτάνουν τα ροζ ελεφαντάκια που ίπτανται πάνω από το φωτοστέφανό μου, θα κάνω βουτιά μέσα μου και θα με χαστουκίσω!