Όλα είναι γύρω-γύρω
demon October 28th, 2011
Έρχομαι Αθήνα! Μετά από 1 ολόκληρο χρόνο και κάτι ψιλά, επιστρέφω στο σπίτι μου. Αθήνα, γΕλλάδα.
Tell the world I’m coming home…
Για ελάχιστες μέρες, απρογραμμάτιστα τελείως, λιγάκι στη ζούλα. Να δω τους δικούς μου, τη μικρή μου οικογένεια, τους αγαπημένους μου και 1-2 φίλους που ξέμειναν εκεί.
Όταν έκλεισα το εισιτήριο προ μιας βδομάδας, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι: Μα δεν θέλω να πάω! Και η αλήθεια είναι ότι δεν σκόπευα να ξαναγυρίσω. Ποτέ (?). Έχω κόμη τόσο θυμό. Κι απλώς δεν ήθελα. Από χτες όμως, αιστάνομαι ήδη μέσα σε κρυστάλλινες αγκαλιές και στριφογυριστά, παραμυθένια φιλιά, βλέμματα αγωνίας κι αγάπης και ψιθύρους που είχα ξεχάσει να ακούω. Κάτι μου έλειψε τελικά, θαρρώ.
Δεν τολμώ να ομολογήσω όλα εκείνα που φοβάμαι να μυρίσω, να αγγίξω, να δω. Μου που τα ‘παν άλλοι που ‘ρχονται συχνά. Και που σκιάζεσαι και νιώθεις καταραμένος, μιαρός και τόσο απελπισμένα μικρός και μόνος. Μουντζωμένος. Τελειωμένος.
Δεν θα τα πω αυτά. Υπάρχουν τόσο καιρό. Γι’αυτό δε γράφω. Ιστός που δεν καταστρέφεται με τίποτα. (από black widow…)
Να αφαιρέσω προσεκτικά την ψυχή μου, να την τυλίξω σε σάβανα και να την απλώσω κοντά στον ήλιο; Μα χτυπά…
Έρχομαι σπίτι. Κι όλα είναι γύρω-γύρω.
(Πηγή εικόνας: nina-y.deviantart.com)