demon September 3rd, 2012
Ασύμβατα αστέρια
το ένα αναμμένο, το άλλο σβηστό
το ένα μυτερό, το άλλο στρογγυλεμένο, κυρτό, κούφιο
Συγκρουόμενες νότες
όγδοα και δέκατα έκτα στο ξεθωριασμένο πεντάγραμμο της ολοκλήρωσης
Μια γη κι ένα ύδωρ
Μια παλέτα κι ένα στείρο πινέλο
Πώς να ζωγραφίσεις με νερό
(Πηγή εικόνας: littl3fairy.deviantart.com)
demon April 30th, 2011
… και σκέφτομαι πως λείπω 9 μήνες. Μακριά από την Αλίκη και τον Θωμά, ελαχιστότατους καλούς φίλους, αρκετούς γνωστούς, ώριμο και πλούσιο παρελθόν και φάσεις που θα μπορούσαν άνετα να έχουν εξελιχθεί διαφορετικά.
Το σκέφτομαι συχνά αυτό το τελευταίο. What if…
Αν είχα πάει Γερμανία τότε να σπουδάσω…
Αν είχα πάει Νέα Υόρκη αρκετά αργότερα να τραγουδήσω…
Αν είχα πάει Καλών Τεχνών αντί για Βακαλό…
Αν είχα πάρει μηχανή πολλά χρόνια πριν. Μηχανή…
Αν δεν είχα ξεκινήσει ποτέ δόκιμη στη δημοσιογραφία και είχα μπλέξει με άλλες τέχνες.
Αν είχα αποφύγει ανθρώπους και είχα επιμείνει με κάποιους άλλους…
Αν μετά τη Σαντορίνη πραγματικά ταξίδευα Αυστραλία, όπως είχα προγραμματίσει…
Αν δεν έφευγα ποτέ από την Ελλάδα. Ή αν έφευγα πολύ νωρίτερα!
Κι αν δεν ήμουν τώρα εδώ.
Χρόνια μου πολλά-καλά: ΥΓΙΗ κι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ.
demon May 25th, 2010
Ξαφνικά έχω επιλογές…
Κι ας είναι νωρίς. Και είναι παράξενο συναίσθημα τούτο. Ναι, έχω να διαλέξω. Να σκεφτώ. Να γευτώ. Και να ελπίσω. Να πλάσω και να “δω”.
Δε φεύγω αμαχητί. Δε φεύγω παρατώντας κάτι. Ούτε φεύγω τρέχοντας.
Θα μπορούσα να καλπάσω, όπως ακριβώς κάνει η ψυχή μου πάνω στο πεντάγραμμο συχνά-πυκνά. Κι όμως…
Δε φεύγω από κάτι. Ούτε και τα παρατάω. Από τι να τα παρατήσω; Κι από τι να κρυφτώ;
Δεν υπάρχει κάτι…
Δεν αφήνω κάτι…
Ούτε και στρώνω ψίχουλα για να ξαναβρώ μια μέρα το δρόμο.
Αλλά έχω επιλογές. Ευτυχώς!
Πηγή εικόνας: alashotokan.deviantart.com
demon May 24th, 2010
Αιωρούμαι…
Το σώμα μου με τοποθετεί αργά και προσεκτικά μέσα στην αλαβάστρινη μπανιέρα. Εκεί ψηλά. Κάπου ανάμεσα στα σύννεφα και τις ηλιαχτίδες της σελήνης. Βυθίζομαι μέσα στη διαφάνεια του νερού.
Βουτάω τα μαλλιά μου κι αρχίζω να τα χορεύω σαν ανεξέλεγκτα φίδια κάτω από τη σιγή του όλου. Βουτάω τα δάχτυλά μου και τα αραιώνω σαν νερουλά σχεδιάκια μέσα σε σβώλο.
Αρχίζω να ανασαίνω. Να μιλάω. Να τραγουδώ. Να διαβάζω τα φωνήεντα της σκέψης μου.
Με ακούω. Την αναπνοή μου. Δυνατά. Στεντόρεια. Πεντακάθαρα. Και είναι τόσο μαγικός αυτός ο ήχος. Μέσα στο νερό. Η καρδιά μου. Η ζωή μου.
Ανοίγω τα μάτια και τα παίζω, πιτσιλώντας την ίριδά μου.
Τα τύμπανά μου πιάνουν όλους τους ήχους μου, σα να έχω βιδώσει στον πάτο της μπανιέρας μου ηχείο.
Ανάσα. Καρδιοχτύπι. Ηχείο. Μπανιέρα.
Εκεί ψηλά.
Όπου βασιλεύουν οι σκέψεις, οι τύψεις, η καλοσύνη και η δοτικότητα.
Χωρίς αναπνευστήρα!
Και χωρίς μπρατσάκια.
Φεύγω…
Πηγή εικόνας: anilorakgoldini.deviantart.com
demon May 17th, 2010
Πέθανε ο Dio, απόψε… Στα 68 του από καρκίνο… Κι αυτός.
Μη μιλήσεις σε “ξένους”. Πήγαινε κατευθείαν.
Καλό ταξίδι. Μουσικό θα είναι σίγουρα!
demon May 15th, 2010
Δεν ξέρω εάν τρελάθηκε η πόλη μου ή εγώ! Είναι 02:30 και κάτι ψιλά και ακούω ξαφνικά στην Πατησίων κουδουνίσματα, τροχούς και ορθοπεταλιές! Βγαίνω στον μπαλκόνι και τι να δω, ξημερώματα; Ορδή από ποδηλατάδες κι ελάχιστα μηχανάκια προς το τέλος της πορείας, να βολτάρουν στην Πατησίων. Φωτό δεν πρόλαβα να βγάλω.
Βρε λες να καβαλήσω τη μηχανή μου και να πάω παρέα; Δεν είναι κακό… Αλλά που πάνε;
Υ.Γ. Μου ήρθε στο νου ένα κομμάτι των Salad: I’m gonna ride my motorbike to heaven…
Υ.Γ.1 Πέρασαν, σήμερα, 3 μήνες από το θάνατό της…
Υ.Γ.2 Βρέχει ξανά.
Πηγή εικόνας: mbdsgn.deviantart.com
demon March 14th, 2010
Εγώ ξέρω απλώς ότι ο άντρας μου έστειλε μήνυμα κατά τις 00:20 ότι βρέχει (στα Πατήσια) και 3 και κάτι ώρες αργότερα όταν έβγαινα από το “Ζυγό” έβρεχε πολύ ψιλά αλλά αρκετά στην Πλάκα. Και είχε την πλάκα του όλος αυτός ο κόσμος σαν ποταμάκι, να λικνίζεται και να πηδά σα βατραχάκι στις πλάκες της Κυδαθηναίων. Και ήταν πράγματι αλλόκοτη αυτή η βροχή: πολύ-πολύ ψιλή σα χάντρες από διαλυμένο κολιέ, να πέφτει στο πλακόστρωτο της γης.
Πολλά “σα” έχω χρησιμοποιήσει ήδη… Mmm….
Ναι, λοιπόν. Πήγα στο “Ζυγό”. Εγώ που δε συνηθίζω να βγαίνω πλέον Παρασκευο-Σάββατα ούτε και να πηγαίνω σε μαγαζιά που συγκεντρώνουν τόσο κόσμο. Δεν έπεφτε καρφίτσα, υπόψιν.
Αλλά ο Μαχαιρίτσας μου αρέσει. Και η παρέα ήταν καλή. Και η πρόταση, επίσης συγκυριακά συμπαθητική.
Να πω ότι για μένα, το πρόγραμμα ήταν άνισο. Δηλαδή χόρτασαν σκηνή, χειροκρότημα και κέφι τα “Κίτρινα Ποδήλατα”, η Αφροδίτη Μάνου και σε δεύτερο πλάνο ο Γιάννης Κότσιρας, που προσωπικά δε μου κάνει κάτι ιδιαίτερο. Βασικά δε μου αρέσουν τα τραγούδια του. Αλλιώς η σκηνική παρουσία, μια χαρά.
Λαυρέντη δεν χόρτασα, αν και τον είχα δει στο σχήμα με τον Ζουγανέλη-Παπακωνσταντίνου κι εκεί δώσαν ρέστα. Ήταν όλοι τους ένας κι ένας και είχαν δέσει ΚΑΙ μουσικά!
Όχι όμως σε αυτό το σχήμα. Από μουσική, ξεσηκωτική “αλητεία” του σήμερα στα μπασταρδεμένα ταγκό που θύμιζαν Κουστουρίτσα κι άλλη κουλτούρα, και από ζεϊμπέκικα έστω και σε light μορφή (not) στον πάντα επίκαιρο Λαυρέντη. Κοίτα να δεις που έγινα φαν και δεν το γνώριζα!
Εντάξει, η ελληνική μουσική δεν είναι το φόρτε μου. Σημειωτέον, η έκπληξη είναι η Ζηνοβία Αρβανιτίδη, νέο κι ενδιαφέρον αίμα, υπέροχη φωνή και πλήκτρα.
Να δω, σήμερα θα βρέξει τελικά; Γιατί πρέπει να πάω Αγία Παρασκευή για ένα γύρισμα. Δέχομαι στοιχήματα! lol
Καλή Κυριακή, guys…
Υ.Γ. Α, ξέχασα να πω ότι παρολίγο να πιαστώ στα χέρια με έναν τύπο μπροστά, ο οποίος εννοούσε να καπνίσει 2 ολόκληρα πούρα μέσα σε ένα μισάωρο… “Ευτυχώς” που προς το τέλος, κάπνιζε “μονάχα” το 1/4 του μαγαζιού. Αν και δεν έχω καταλάβει γιατί θα πρέπει να υποστώ έστω και αυτό. Α, ναι. Και κάπως έτσι θυμήθηκα γιατί δεν πάω ή δεν πήγαινα σε τέτοια μαγαζιά. Πέρα από το στριμωξίδι…
Πηγή εικόνας: j-rimaz.deviantart.com
demon January 23rd, 2010
Εάν είστε ξύπνιοι και θέλετε να νιώσετε και να δώσετε τον παλμό σας στην Αϊτή, βάλτε ΤΩΡΑ το ελληνικό Mtv και παρακολουθήστε το “Hope for Haiti Now: A global benefit for earthquake relief”, τον παγκόσμιο, δίωρο τηλεμαραθώνιο που διοργανώνει το MTV International, με στόχο την άμεση συμπαράσταση στους σεισμοπαθείς της Αϊτής. Συμμετέχουν τραγουδιστές και ηθοποιοί από όλο τον πλανήτη!
Παίζει τώρα, 03:00 και η συναυλία θα επαναπροβληθεί σε επανάληψη σήμερα, Σάββατο 23/1 στις 21:00 από το Mtv Ελλάδας και την Κυριακή ξανά στις 21:00.
Καλή μέρα Αϊτή!
Υ.Γ. Έπεσα τυχαία πάνω στην ανακοίνωση και το παρακολουθώ τώρα και το μοιράζομαι μαζί σας.
demon January 16th, 2010
Λυσσομανάει. Παρατηρώ την τέντα να μεταμορφώνεται σε αγριεμένο, θολωμένο κύμα, να ανεβοκατεβαίνει κλίμακες, φθόγγους, σημεία στίξης και συναισθήματα του οξυγόνου.
Τη βλέπω και μέσα από την τεράστια γυάλα με το νερολούλουδο. Παραμορφωμένη, φουσκωμένη, ξενυχτισμένη, μακρινή. Και τώρα έτοιμη για όλα είναι.
Έτοιμη να τυλιχτεί γύρω από τον εαυτό της. Έτοιμη να ταξιδέψει μέχρι κάτω, τις ρίζες του δρόμου και μέχρι τις φουσκάλες του ορίζοντα.
Έτοιμη να πλανέψει, να πλανευτεί και να διακτινιστεί μακριά. Εκεί που ο ήλιος δεν είναι ποτέ ηττημένος.
Πηγή εικόνας: 2sad-eyes.deviantart.com
demon December 25th, 2009
Έγινε και αυτό! Εγώ δοκίμασα από τη… χηνόπαπια και έφαγα, ναι έφαγα, γέμιση σήμερα. Απίστευτο. Έχω και τα πειστήρια, αμέ.
Χθες το βραδάκι λοιπόν, αφού την έσπασα σε όλους παραγγέλνοντας πίτσα (!), ανοίξαμε 3-4 διαφορετικά κρασιά και μετά τις 00:00 καθίσαμε κοντά στο τζάκι, πίναμε, μιλάγαμε, γελάγαμε, ακούγαμε μουσική, θυμόμασταν, ευτυχούσαμε! Πόσο μου αρέσουν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά δεν περιγράφεται.
Νωρίτερα είχε ξεκινήσει η διαδικασία για την χηνόπαπια και τη γέμισή της. Βοήθησα κι εγώ στο γέμισμα. Φτιάξαμε και σγουρόπιτα. Δε μου άρεσε ιδιαίτερα, εξαιτίας του φύλλου της. Μύρισε το σπίτι πορτοκάλι και δαμάσκηνα και κουκουνάρι και κάστανα και… οικογένεια!
Χρόνια πολλάααααα… Είναι καλά. Είμαι καλά. Και του χρόνου να υπάρχουμε για να ξαναβρεθούμε γύρω από μια ιδέα, ένα τραπέζι, ένα γέλιο βροντερό και πολλά χάδια στο μυαλό μας.
Υ.Γ. Έλαβα δώρο από τα «πεθερικά» μου, ένα περιδέραιο. Ευχαριστώ σας…
