blog +Ο- σφαιρα

19 Responses to “For old time’S sake…”

1. # princesson 12 Apr 2008 at 00:59

   Να, αυτο ειναι που σου κλεβει η σχέση.. Το δάκρυ μετά τον έρωτα.. την ηδονή του εφήμερου… την αβεβαιότητα του μετά… Στη σχέση, μετά τον έρωτα, δεν έχεις πολλα να σκεφτείς… τιποτα δεν έχεις ισως, γιατι αυτος θα μείνει εκει, εσυ θα μεινεις εκει, κι αυριο θαναι μια αλλη μέρα, που θα μοιαζει πολύ με τούτη.. Δεν ειναι κεινη η αγρια ανακάλυψη του άλλου, η χαρά της εξερεύνησης, δεν εχει τιποτα γλυκόπικρο οταν τελειώσει, και μη σου πω οτι αμα δε το προσεξεις μπορει να γινει και γλυκανάλατο.. Και, δεν εχει πονο… Δεν εχει μαζεμα ρουχων, με κλεφτές ματιές σε γυρισμενες πλάτες, βιαστικές καλημέρες και ερωτηματικά βλέμματα… Και μερικές φορές αυτά σου λείπουνε γαμώτο… γιατι η αβεβαιότητα εχει παντα περισσοτερο ενδιαφέρον….
   Σορρι, παρασουρθηκα παλι!

2. # demonon 12 Apr 2008 at 01:26

   Μα παρακαλώ… μία οικογένεια είμαστε. Αλλά όχι στο sex : ) Ρε πούστη μου, δε μου βγαίνει πλέον να κλάψω. Γιατί να κλάψω γι’αυτόν; Ακριβώς. Εκεί θα είναι. Και ξέρω τι θα κάνει! Πάνω-κάτω. Ενώ το άλλο… Εκείνο το τεράστιο ερωτηματικό: τώρα τα φτιάξαμε, πηδηχτήκαμε, θα ξαναμιλήσουμε, του άρεσα, θα με πάρει; Για μια συγκίνηση ζούμε.
   Μάνα, στο αφιερώνω: “Don’t know what you got (til it’s gone)” από Cinderella. Κατέβασέ το.

3. # princesson 12 Apr 2008 at 01:34

   Ξερεις ομως τι γινεται, μια σχεση μπορει να γεννήσει αλλα πράματα, πιο σημαντικά.. Αλλα θα σου κλέψει κατι γιαυτο.. Τελικά μια σχέση σου δινει παλι την αγωνια, αλλα κατω απο αλλο πρισμα… Δεν εχει εκεινη την αγριάδα, ουτε εκεινο το αισθημα ξεριζώματος κατι απο μέσα σου.. Δεν εχει την αισθηση του take another piece of my heart…. Δεν αφήνεις παντα ενα κομματάκι σου πισω.. μα οταν τελειώσει αφήνεις απλά ολα σου τα κομμάτια…. Σε ευχαριστώ για την αφιέρωση … τωρα πια ξερω τι πηρα βεβαια, αλλα το ξερω τοσο καλα που κοντεύει να γινει κομμάτι του εαυτού μου…

4. # demonon 12 Apr 2008 at 01:55

   Κι όταν γίνεται κομμάτι του εαυτού σου, χάνει την αξία του; Ή τουναντίον τη μεγαλώνει γιατί είναι… επί δύο; Τι πήρες?! Πες μου. Ή πες μου, από κοντά : )

5. # Νεράιδα της βροχήςon 12 Apr 2008 at 10:40

   δάκρυ μετά τον έρωτα, κατά τη διάρκεια του έρωτα και για τον ίδιο τον έρωτα. Ένταση, πάθος, ορμή, φόβος, καύλα κι ανατριχίλα. Ναι… κάποια στιγμή περνούν…

   …αλλά όποιος ψάχνει βρίσκει ))

   Φιλιά βρόχινα…

6. # demonon 12 Apr 2008 at 12:39

   Καλημέρα Νεράιδα της Βροχής. Ευτυχώς, για λίγες μέρες, θα απεργήσεις. Ναι, όποιος ψάχνει μπορεί να βρει. Γι’αυτό το σκέφτομαι κι εγώ. Να ψάξω…

7. # Μενεξεδιαon 12 Apr 2008 at 17:56

   Κάποτε έκλαψα πολύ μετά από μια τέτοια ένταση. Προσπαθούσα να μην ακούγομαι αλλά ξέρεις τώρα… μάταια. Το πως αντέδρασε ο άλλος ήταν κάτι που με τάραξε ευχάριστα. Όχι μόνο με έκανε να νιώσω πιο κοντά του αλλά το μετά σεξ ήταν ακόμα καλύτερο Υπήρχαν βέβαια και φορά που έκλαψα για την αβεβαιότητα του αύριο. την στιγμή που πέρασε και ένιωσα πως ήταν η τελευταία. Αυτό το δάκρυ είναι μαρτύριο και δεν το ευχομαι σε κανέναν. Να κλαις χωρίς ανταπόκριση ούτε καν απ το ίδιο σου το σώμα. Εγώ θα σου λεγα να μην ξανακλάψεις παρά μόνο από ένταση. Στο έρωτα αυτό αξίζει. Σμουααααααατσ

8. # kalynamaon 12 Apr 2008 at 18:21

   υπέροχο το δάκρυ και το συναίσθημα μου το προκαλεί..
   θα έρθει μόνο του, θα δεις.. μόλις η ψυχή το νιώσει, μόλις η καρδιά το αισθανθεί.. θα κυλήσει..
   δεν είναι λάθος, ούτε περιττό.. είσαι εσύ και όλα όσα νιώθεις…

   Καλό σου βραδάκι )

   υγ: Στην πρόκλησή σου θα ανταποκριθώ το συντομότερο.

9. # Anonymouson 12 Apr 2008 at 19:22

   [...]

10. # suspecton 12 Apr 2008 at 22:58

    Καλυτερα να κοιμηθεις με παραπονα παρα να ξυπνησεις με τυψεις.

11. # demonon 13 Apr 2008 at 00:06

    Μαλινάκι, εύκολα λόγια, δύσκολη πράξη. Να μην ξανακλάψω παρά μόνο από ένταση; Έστω… ένταση. Ξέρεις, είμαι έντονος άνθρωπος, οπότε; Εσύ όμως εννοούσες, ερωτική ένταση. Και τι γίνεται με τη συναισθηματική; Φιλιά. Χαίρομαι που έπαιξε το pc σου.

12. # demonon 13 Apr 2008 at 00:07

    Kalynama… ναι είναι ανακούφιση πολύ συχνά το δάκρυ. Δε θέλω να έρθει όμως απλώς για να έρθει. Και δε νομίζω ότι θα μπορέσει να έρθει με τον άνθρωπο που είμαι τώρα. Στο εφήμερο πάνω θα έρθει. Στο ευάλωτο. Στο αβέβαιο. Και όχι στο σώμα που το δικό μου το κορμί έχει μυρίσει άπειρες φορές, σα λαγωνικό.

13. # demonon 13 Apr 2008 at 00:08

    Μάλλον έχεις δίκιο, ύποπτε… συνήθη.

14. # Συβίλλαon 13 Apr 2008 at 08:21

    Να πω κάτι;
    Μάτια μου, έχεις δίκιο. Η ένταση του άγνωστου σώματος, η αβεβαιότητα της μη – δέσμευσης, οι πρώτες επαφές με κάποιον είναι ανεπανάληπτες. Δεν ξέρω αν αξίζουν τα δάκρυά σου, αλλά αν έτσι εκφράζεσαι, το καταλαβαίνω.

    Όμως…

    Το να κοιμάσαι πλάι σε μια μυρωδιά που τόσο καλά γνωρίζεις, και το σώμα σου να μαθαίνει ένα άλλο σώμα και να το μαθαίνει τόσο καλά που να αντιδρά ενστικτωδώς απέναντί του, το να γνωρίζεις να μεταφράζεις την ανάσα του άλλου, το να εφάπτεται το σώμα σου σε ένα άλλο σώμα για να ξεκουραστεί, είναι πράγματα επίσης ανεπανάληπτα και, επίτρεψέ μου, σπάνια για την εποχή. Κοίτα γύρω σου. Τόσοι άνθρωποι μόνοι!

    Ειδική στις σχέσεις δε με λες (αλλά δε με λες όμως!!!!!), αλλά ξέρω γιατί το ζω ότι αυτό που θεωρούμε ότι το ξέρουμε μπορεί να μας εκπλήξει, αρκεί να του δώσουμε την ευκαιρία να νιώσει πως δεν είναι δεδομένο και πως ούτε εσύ είσαι. Το άγνωστο είναι υπέροχο (tell me about it!!!), όμως δεν είναι σίγουρο ότι δεν κοιμάται δίπλα σου τα βράδια!!! Σκέψου το…

    Ξέρεις πως δεν έχουμε τα ίδια …γούστα. Όμως αυτά είναι πράγματα των ανθρώπων. Και δεν έχουν φύλο. Έτσι πιστεύω. Συγνώμη αν μακρηγόρησα.

    Σε φιλώ

    Καλημέρα

15. # Vassiaon 13 Apr 2008 at 11:57

    Ένα δάκρυ μετά τον έρωτα!

    Όταν η καρδιά ιδρώνει μαζί με το κορμί.

    Καλησπέρα demon
    (ok το 40 – απαντήθηκε)

16. # demonon 13 Apr 2008 at 20:36

    Συβίλλα, ώρες-ώρες, με αγγίζεις, γιατί σε θεωρώ πέρα για πέρα, ευγενική και με κατανόηση για ό,τι μου βγαίνει. Μαλακία ή μη. Τουλάχιστον στη δική μου blogosfaira.
    Το αν έχουμε τα ίδια ερωτικά γούστα, δεν έχει καμία μα καμία σημασία, indeed. Ναι, το συναίσθημα δεν έχει φύλο. Και ναι, το γνώριμο, είναι πιο σημαντικό από το εφήμερο. Η συγκίνηση του εφήμερου και του άγνωστου θα είναι όμως ΠΑΝΤΑ πιο συνταρακτική από τον άνθρωπό σου. Γιατί, αυτό ακριβώς. Το ότι ο άλλος παίρνει τη θέση του μέσα σου, την ταμπέλα “σύντροφος”, παύει να υπάρχει πια και το μυστήριο… Νομίζω.
    φιλιά πολλά

17. # demonon 13 Apr 2008 at 20:38

    Γεια σου Vassia. Ok, θα περάσω αύριο. Μόλις επέστρεψα από ride και πονάει φοβερά ο κώλος μου : ) Θα μου πεις τι σχέση έχει αυτό… Καμία! Ναι, δάκρυ που κρατά όσο ένας ιδρώτας.

18. # Βάσκεςon 15 Apr 2008 at 09:47

    Έχεις τρελό δίκιο Δαίμονα. Δεν υπάρχει τρόπος τελικά να τα έχεις όλα.

    Τυχερή αν έκλαψες με αυτόν που είναι τώρα δίπλα σου και δεν σε κάνει να κλαις.

19. # demonon 15 Apr 2008 at 14:29

    Τυχερή αν όλα γίνουν “σωστά”!